ἀποκινδυνεύω?
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration: apokindyneuō
Principal Part:
ἀποκινδυνεύω
Structure:
ἀπο
(Prefix)
+
κινδυνεύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to make a bold attempt or venture, try a forlorn hope, against, to be put to the uttermost hazard
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- δεῖν φυλάξασθαι Δαισίου γὰρ οὐκ εἱώθεισαν οἱ βασιλεῖ τῶν Μακεδόνων ἐξάγειν τὴν στρατιάν, τοῦτο μὲν ἐπηνωρθώσατο κελεύσας δεύτερον Ἀρτεμίσιον ἄγειν, τοῦ δὲ Παρμενίωνος, ὡς ὀψὲ τῆς ὡρ´ας οὔσης, οὐκ ἐῶντος ἀποκινδυνεύειν, εἰπὼν αἰσχύνεσθαι τόν Ἑλλήσποντον εἰ φοβήσεται τόν Γρανικὸν διαβεβηκὼς ἐκεῖνον, ἐμβάλλει τῷ ῥεύματι σὺν ἴλαις ἱππέων τρισκαίδεκα. (Plutarch, Alexander, chapter 16 2:1)
- ψηφισαμένων δὲ τῶν Θηβαίων προθύμως, καὶ ταχὺ πάντων ἑτοίμων γενομένων καὶ τοῦ στρατηγοῦ περὶ ἔξοδον ὄντος, ὁ μὲν ἥλιος ἐξέλιπε καὶ σκότος ἐν ἡμέρᾳ τὴν πόλιν ἔσχεν, ὁ δὲ Πελοπίδας ὁρῶν πρὸς τὸ φάσμα συντεταραγμένους ἅπαντας οὐκ ᾤετο δεῖν βιάζεσθαι καταφόβους καὶ δυσέλπιδας ὄντας, οὐδὲ ἀποκινδυνεύειν ἑπτακισχιλίοις πολίταις, ἀλλ ἑαυτὸν μόνον τοῖς Θεσσαλοῖς ἐπιδούς καὶ τριακοσίους τῶν ἱππέων ἐθελοντὰς ἀναλαβὼν καὶ ξένους ἐξώρμησεν, οὔτε τῶν μάντεων ἐώντων οὔτε τῶν ἄλλων συμπροθυμουμένων πολιτῶν μέγα γὰρ ἐδόκει καὶ πρὸς ἄνδρα λαμπρὸν ἐξ οὐρανοῦ γεγονέναι σημεῖον. (Plutarch, Pelopidas, chapter 31 2:1)
- καὶ οὐ λήσει οὐδέν ὅτι ταύτης ἔγωγ ἄνισον εἶχον βασανισθείσης, ἀλλ ἀπεκινδύνευον τοῦτο: (Lysias, Speeches, 21:4)
- "νῦν δὲ αὑτοῖς μὲν κατέλιπον τὴν εἰς τὸ ἀφανὲς ἀναφοράν, ἂν μὴ πείθωσιν, ἐν ἡμῖν δὲ ἀποκινδυνεύειν ᾠήθησαν δεῖν. (Aeschines, Speeches, , section 1044)
- μικρῶν μέν γε ὄντων ἐμέμνητ ἄν τις ἀεὶ τὸ προστυχὸν τῷ λόγῳ σεμνύνων, μεγάλων δ ὄντων, οὐ μὲν οὖν ἐχόντων ὑπερβολὴν ὥστ ἔργον εἶναι μέρους μνησθέντα διελθεῖν ἀξίως μὴ σύν τινι λαμπρᾷ τύχῃ τοῦ λόγου, τί ἄν τις τά γ ἐν χερσὶν ἐγκαταλιπὼν, ἃ μηδ αὐτὰ μικρὰ, εἰ μὴ καὶ μείζω τῶν ἀρχαίων ἐκείνων ὄντα, εὐχῆς προσδεῖται, περὶ τοῦ παντὸς ἔτι πρὸς τοῖς προκειμένοις ἀποκινδυνεύοι· (Aristides, Aelius, Orationes, 3:2)
Derived
- ἀνακινδυνεύω (to run into danger again, to run a fresh risk)
- διακινδυνεύω (to run all risks, make a desperate attempt, hazard all)
- ἐπικινδυνεύομαι (to be risked)
- κινδυνεύω (to be daring, to make a venture, take the risk)
- παρακινδυνεύω (to make a rash venture, to venture, run the risk)
- προκινδυνεύω (to run risk before, brave the first danger, bear the brunt of battle)
- συγκινδυνεύω (to incur danger along with, to be partners in danger)
