παύω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
παύω
παύσω
ἔπαυσα
πέπαυκα
πέπαυμαι
ἐπαύσθην
Structure:
παύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to make to cease, (with accusative) to bring to an end, check
- (mostly of things) to make an end of, stop, abate
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- , ἐξαγομένου ὀλίγου πολὺ τέλοσ λαμβάνειν, αὐτούσ τε τοὺσ νομάρχασ πεπαῦσθαι τῆσ προφάσεωσ. (Aristotle, Economics, Book 2 115:4)
- πυρεταίνοντάσ τινασ ἤδη πεπαῦσθαι ἀπ̓ αὐτοῦ, καὶ μὰ τὸν Δί̓ οὐδὲν ἄπιστον, ὃσ ὅλην ποτὲ ἰάσατο τὴν πόλιν. (Lucian, Scytha 5:1)
- ἡρ́πασε γὰρ Ἀριάδνην καὶ Ἀντιόπην καὶ Ἀναξὼ τὴν Τροιζηνίαν, ἐπὶ πάσαισ δὲ τὴν Ἑλένην, παρηκμακὼσ οὐκ ἀκμάζουσαν, ἀλλὰ νηπίαν καὶ ἀώρον αὐτὸσ ὡρ́αν ἔχων ἤδη γάμων πεπαῦσθαι καὶ νομίμων ἔπειτα διὰ τὴν αἰτίαν οὐ γὰρ ἀξιώτεραί γε παιδοποιοὶ τῶν Ἀθήνησιν Ἐρεχθηίδων καὶ Κεκροπίδων αἱ Τροιζηνίων καὶ Λακώνων καὶ Ἀμαζόνων ἀνέγγυοι θυγατέρεσ ἦσαν. (Plutarch, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 6 1:3)
- τὸ γὰρ ἐν ᾧ δεῖ τρόπῳ τὰ ξένα καὶ πεποιημένα λέγεσθαι καὶ μέχρι πόσου προελθόντα πεπαῦσθαι, καλὰ καὶ ἀναγκαῖα θεωρήματα ἐν πᾶσιν ὄντα τοῖσ ἔργοισ, οὐ διὰ πάσησ τῆσ ἱστορίασ φυλάττει. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 24 4:3)
- ὡρ́η ἐρᾶν, ὡρ́η δὲ γαμεῖν, ὡρ́η δὲ πεπαῦσθαι, καὶ μὴ ἀναμένειν ἔστ’ ἂν ἐκεῖνό τισ φθέγξηται κατὰ τὸν αὐτὸν τοῦτον φιλόσοφον ἡνίκ’ ἐχρῆν δύνειν, νῦν ἄρχεται ἡδύνεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 76 1:3)
Synonyms
-
to make an end of
Derived
- ἀναπαύω (to make to cease, to stop or hinder from, to give)
- ἀποπαύω (to stop or hinder from, make to cease from, to hinder)
- διαπαύω (to make to cease, to rest between times, pause)
- ἐκπαύω (to set quite at rest, put an end to, to take one's rest)
- καταπαύω (to lay to rest, put an end to, to lay to rest)
- μεταπαύομαι (to rest between-whiles)