Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παρακαλέω

Structure: παρα (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I appeal
  2. I urge
  3. I exhort
  4. I comfort

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακαλῶ παρακαλεῖς παρακαλεῖ
Dual παρακαλεῖτον παρακαλεῖτον
Plural παρακαλοῦμεν παρακαλεῖτε παρακαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular παρακαλῶ παρακαλῇς παρακαλῇ
Dual παρακαλῆτον παρακαλῆτον
Plural παρακαλῶμεν παρακαλῆτε παρακαλῶσιν*
OptativeSingular παρακαλοῖμι παρακαλοῖς παρακαλοῖ
Dual παρακαλοῖτον παρακαλοίτην
Plural παρακαλοῖμεν παρακαλοῖτε παρακαλοῖεν
ImperativeSingular παρακάλει παρακαλείτω
Dual παρακαλεῖτον παρακαλείτων
Plural παρακαλεῖτε παρακαλούντων, παρακαλείτωσαν
Infinitive παρακαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακαλων παρακαλουντος παρακαλουσα παρακαλουσης παρακαλουν παρακαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακαλοῦμαι παρακαλεῖ, παρακαλῇ παρακαλεῖται
Dual παρακαλεῖσθον παρακαλεῖσθον
Plural παρακαλούμεθα παρακαλεῖσθε παρακαλοῦνται
SubjunctiveSingular παρακαλῶμαι παρακαλῇ παρακαλῆται
Dual παρακαλῆσθον παρακαλῆσθον
Plural παρακαλώμεθα παρακαλῆσθε παρακαλῶνται
OptativeSingular παρακαλοίμην παρακαλοῖο παρακαλοῖτο
Dual παρακαλοῖσθον παρακαλοίσθην
Plural παρακαλοίμεθα παρακαλοῖσθε παρακαλοῖντο
ImperativeSingular παρακαλοῦ παρακαλείσθω
Dual παρακαλεῖσθον παρακαλείσθων
Plural παρακαλεῖσθε παρακαλείσθων, παρακαλείσθωσαν
Infinitive παρακαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακαλουμενος παρακαλουμενου παρακαλουμενη παρακαλουμενης παρακαλουμενον παρακαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ τῷ καταφρονεῖν ἀληθῶσ ὧν δῆμόσ ἐστι καὶ δοῦναι καὶ ἀφελέσθαι κύριοσ, ἐξοστρακιζόμενοι καὶ ἀποχειροτονούμενοι καὶ καταδικαζόμενοι πολλάκισ οὐκ ὠργίζοντο τοῖσ πολίταισ ἀγνωμονοῦσιν, ἀλλ’ ἠγάπων αὖθισ μεταμελομένουσ καὶ διηλλάττοντο παρακαλούντων. (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 6:1)
  • φανεὶσ δὲ καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα λαμπρὸσ καὶ ἀνδρώδησ ταχὺ δόξαν ἐν τῇ πόλει μετ’ εὐνοίασ ἔσχεν, ἀθροιζομένων πολλῶν πρὸσ αὐτὸν καὶ παρακαλούντων ἄξια τοῦ Μαραθῶνοσ ἤδη διανοεῖσθαι καὶ πράσσειν. (Plutarch, , chapter 5 3:3)
  • οἳ ὅτ’ ἦν ἀσθενῆ τὰ Φιλίππου πράγματα καὶ κομιδῇ μικρά, πολλάκι προλεγόντων ἡμῶν καὶ παρακαλούντων καὶ διδασκόντων τὰ βέλτιστα, τῆσ ἰδίασ ἕνεκ’ αἰσχροκερδείασ τὰ κοινῇ συμφέροντα προἱέντο, τοὺσ ὑπάρχοντασ ἑκάστοισ πολίτασ ἐξαπατῶντεσ καὶ διαφθείροντεσ, ἑώσ δούλουσ ἐποίησαν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 54 5:1)
  • ταῦτα δὲ λέγοντεσ προύφερον ἐπιστολὰσ τέσσαρασ ὡσ ἀπὸ τῶν ἐν τῇ μεθορίᾳ τῆσ Γαλιλαίασ γεγραμμένασ πρὸσ αὐτοὺσ ἐπὶ βοήθειαν ἥκειν παρακαλούντων, Ῥωμαίων γὰρ δύναμιν μέλλειν ἱππέων τε καὶ πεζῶν εἰσ τρίτην ἡμέραν τὴν χώραν αὐτῶν λεηλατεῖν, ἐπισπεύδειν τε καὶ μὴ περιοφθῆναι δεομένων. (Flavius Josephus, 340:1)
  • θαυμαστὴ δὲ καὶ τὸ πλῆθοσ ἔσχε μεταβολὴ τῆσ ὁρμῆσ, ἀλλήλουσ παρακαλούντων καὶ προτρεπομένων πρὸσ τὸ ἔργον, οὐκ ἐκ διανομῆσ τινοσ ἢ τάξεωσ, ἀλλ’ ὡσ ἕκαστοσ ἑτοιμότητοσ ἢ βουλήσεωσ εἶχε τῶν χωρίων καταλαμβανομένων. (Plutarch, Camillus, chapter 32 3:1)

Synonyms

  1. I appeal

  2. I urge

  3. I exhort

  4. I comfort

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION