Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποκινέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑποκινέω ὑποκινήσω

Structure: ὑποκινέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to move lightly
  2. to urge gently on
  3. to move a little, stir a finger
  4. to be deranged

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποκινῶ ὑποκινεῖς ὑποκινεῖ
Dual ὑποκινεῖτον ὑποκινεῖτον
Plural ὑποκινοῦμεν ὑποκινεῖτε ὑποκινοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὑποκινῶ ὑποκινῇς ὑποκινῇ
Dual ὑποκινῆτον ὑποκινῆτον
Plural ὑποκινῶμεν ὑποκινῆτε ὑποκινῶσιν*
OptativeSingular ὑποκινοῖμι ὑποκινοῖς ὑποκινοῖ
Dual ὑποκινοῖτον ὑποκινοίτην
Plural ὑποκινοῖμεν ὑποκινοῖτε ὑποκινοῖεν
ImperativeSingular ὑποκίνει ὑποκινείτω
Dual ὑποκινεῖτον ὑποκινείτων
Plural ὑποκινεῖτε ὑποκινούντων, ὑποκινείτωσαν
Infinitive ὑποκινεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποκινων ὑποκινουντος ὑποκινουσα ὑποκινουσης ὑποκινουν ὑποκινουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποκινοῦμαι ὑποκινεῖ, ὑποκινῇ ὑποκινεῖται
Dual ὑποκινεῖσθον ὑποκινεῖσθον
Plural ὑποκινούμεθα ὑποκινεῖσθε ὑποκινοῦνται
SubjunctiveSingular ὑποκινῶμαι ὑποκινῇ ὑποκινῆται
Dual ὑποκινῆσθον ὑποκινῆσθον
Plural ὑποκινώμεθα ὑποκινῆσθε ὑποκινῶνται
OptativeSingular ὑποκινοίμην ὑποκινοῖο ὑποκινοῖτο
Dual ὑποκινοῖσθον ὑποκινοίσθην
Plural ὑποκινοίμεθα ὑποκινοῖσθε ὑποκινοῖντο
ImperativeSingular ὑποκινοῦ ὑποκινείσθω
Dual ὑποκινεῖσθον ὑποκινείσθων
Plural ὑποκινεῖσθε ὑποκινείσθων, ὑποκινείσθωσαν
Infinitive ὑποκινεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποκινουμενος ὑποκινουμενου ὑποκινουμενη ὑποκινουμενης ὑποκινουμενον ὑποκινουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποκινήσω ὑποκινήσεις ὑποκινήσει
Dual ὑποκινήσετον ὑποκινήσετον
Plural ὑποκινήσομεν ὑποκινήσετε ὑποκινήσουσιν*
OptativeSingular ὑποκινήσοιμι ὑποκινήσοις ὑποκινήσοι
Dual ὑποκινήσοιτον ὑποκινησοίτην
Plural ὑποκινήσοιμεν ὑποκινήσοιτε ὑποκινήσοιεν
Infinitive ὑποκινήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποκινησων ὑποκινησοντος ὑποκινησουσα ὑποκινησουσης ὑποκινησον ὑποκινησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποκινήσομαι ὑποκινήσει, ὑποκινήσῃ ὑποκινήσεται
Dual ὑποκινήσεσθον ὑποκινήσεσθον
Plural ὑποκινησόμεθα ὑποκινήσεσθε ὑποκινήσονται
OptativeSingular ὑποκινησοίμην ὑποκινήσοιο ὑποκινήσοιτο
Dual ὑποκινήσοισθον ὑποκινησοίσθην
Plural ὑποκινησοίμεθα ὑποκινήσοισθε ὑποκινήσοιντο
Infinitive ὑποκινήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποκινησομενος ὑποκινησομενου ὑποκινησομενη ὑποκινησομενης ὑποκινησομενον ὑποκινησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔ποκίνουν ῡ̔ποκίνεις ῡ̔ποκίνειν*
Dual ῡ̔ποκινεῖτον ῡ̔ποκινείτην
Plural ῡ̔ποκινοῦμεν ῡ̔ποκινεῖτε ῡ̔ποκίνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔ποκινούμην ῡ̔ποκινοῦ ῡ̔ποκινεῖτο
Dual ῡ̔ποκινεῖσθον ῡ̔ποκινείσθην
Plural ῡ̔ποκινούμεθα ῡ̔ποκινεῖσθε ῡ̔ποκινοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to move lightly

  2. to urge gently on

  3. to move a little

  4. to be deranged

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION