- φεύγοντι δὲ Εὐμενεῖ γράμματα κομίζεται παρὰ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ τὴν Ἀντιγόνου δεδοικότων αὔξησιν, Ὀλυμπιάδοσ μὲν παρακαλούσησ ἐλθόντα τὸ Ἀλεξάνδρου παιδίον παραλαβεῖν καὶ τρέφειν ὡσ ἐπιβουλευόμενον, Πολυσπέρχοντοσ δὲ καὶ Φιλίππου τοῦ βασιλέωσ κελευόντων Ἀντιγόνῳ πολεμεῖν τῆσ ἐν Καππαδοκίᾳ δυνάμεωσ ἄρχοντα, καὶ τῶν ἐν Κουΐνδοισ χρημάτων πεντακόσια μὲν τάλαντα λαβεῖν εἰσ τὴν τῶν ἰδίων ἐπανόρθωσιν, εἰσ δὲ τὸν πόλεμον ὁπόσοισ βούλεται χρῆσθαι. (Plutarch, chapter 13 1:1)
(플루타르코스, chapter 13 1:1)
- ὡσ δ’ οὐδὲν ἐπέραινον οὔτε αἱ τῆσ σώφρονοσ λιτανεῖαι τὰ κράτιστα τὸν οὐ δίκαιον ἄνδρα πειθούσησ, οὔτε αἱ τῆσ μιαρᾶσ παραινέσεισ ἐπὶ τὰσ ἀνοσίουσ πράξεισ τὸν οὐ πονηρὸν εἶναι πεφυκότα παρακαλούσησ, ἀλλ’ ἑκάτεροσ ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἐφέρετο καὶ λυπηρὰν ἡγεῖτο τὴν μὴ τὰ ὅμοια βουλομένην, τῇ μὲν ὀδύρεσθαί τε καὶ φέρειν τὸν ἑαυτῆσ δαίμονα περιῆν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 28 5:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 28 5:1)
- παρακαλούσησ δὲ καὶ τῆσ μητρὸσ ἐσ ταῦτα τὸν Ἀντώνιον ̔γένει γὰρ ἦν ἐκ τῶν Ιοὐλίων̓, ᾐσχύνετο Ἀντώνιοσ, εἰ μὴ γενομένων τῶν συμβάσεων τὸν Πομπήιον αὖθισ ἐσ συμμαχίαν καλοίη. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 7 4:9)
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 7 4:9)
- καὶ ὁ μὲν οὔτε εἰσ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀναιρουμένων οὔτε εἰσ τὴν εὐγένειαν τῆσ παρακαλούσησ, ἀλλ’ εἰσ μόνον τὸ λυσιτελὲσ τὸ ἐκ τῶν ἁρπαγῶν ἀποβλέπων παρήκουσεν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 409:1)
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 409:1)
- ὡσ καλῶσ μὲν εἶχεν αὐτὸν μετὰ τὴν ἐξ ἀρχῆσ δέησιν εἶξαι καὶ μηδὲ ἀντειρηκέναι κατά τε τὴν τῆσ παρακαλούσησ ἐντροπὴν καὶ τὴν τοῦ πάθουσ ὑπερβολήν, ὑφ’ οὗ βιασθείη δέσποινα οὖσα τοῦ κατὰ ταύτην ἀξιώματοσ ταπεινοτέρα γενέσθαι, φρονήσει δὲ καὶ νῦν ἄμεινον ἐνδοὺσ καὶ τὸ ἐπὶ τοῖσ παρελθοῦσιν ἄγνωμον διορθώσεται· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 63:1)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 63:1)