παραίτησις
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
παραίτησις
παραίτησεως
Structure:
παραιτησι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- earnest prayer
- a deprecating
- an interceding for, begging off
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπειδὴ γὰρ ἐδόκει τὸ ἐν τῷ Συμποσίῳ εἰρημένον ἄδοξον εἶναι τὰ ἐν ταῖσ παιδιαῖσ διηγεῖσθαι, καὶ οὐδεὶσ ἂν πολιτικὸσ τοῦτο ἐποίησεν ἀδόξου ὄντοσ αὐτοῦ, μετὰ παραιτήσεωσ προήγαγεν ἀλλ’ ἔμοιγε δοκεῖ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 2 8:2)
- καὶ μὴν ὁ χορὸσ αὐτῷ παραιτήσεωσ, ὥσπερ ὁ τοῦ Εὐριπίδου, οὐδὲν ἐδεήθη. (Dio, Chrysostom, Orationes, 9:4)
- ὁ μὲν γὰρ ἐλπίδα παραιτήσεωσ ὑπογράφει θεῶν διὰ τιμῆσ, ἡ δὲ ἀπαραίτητον ἔχει τὴν ἀνάγκην̓, τὴν δὲ τύχην οὔτε θεόν, ὡσ οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, ὑπολαμβάνοντοσ οὑ̓θὲν γὰρ ἀτάκτωσ θεῷ πράττεταἰ οὔτε ἀβέβαιον αἰτίαν ̔<οὐκ> οἰέται μὲν γὰρ ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἐκ ταύτησ πρὸσ τὸ μακαρίωσ ζῆν ἀνθρώποισ δίδοσθαι, ἀρχὰσ μέντοι μεγάλων ἀγαθῶν ἢ κακῶν ὑπὸ ταύτησ χορηγεῖσθαἰ, κρεῖττον εἶναι νομίζοντοσ εὐλογίστωσ ἀτυχεῖν ἢ ἀλογίστωσ εὐτυχεῖν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 134:1)
- οὐκοῦν ἤκουσασ τῆσ παραιτήσεωσ εἰ μὴ τότε, ἀλλὰ νῦν. (Aristides, Aelius, Orationes, 5:15)
- ἀνίενται δὲ ἀπὸ παντὸσ ἔργου κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν καὶ τῷ θεῷ, καθάπερ εἰρήκαμεν, μόσχον τε θύομεν καὶ κριὸν καὶ ἄρνασ ἑπτά, ὑπὲρ δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεωσ ἔριφον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 313:1)
