뜻

1. earnest prayer
2. a deprecating
3. an interceding for, begging off

예문

• τὸ δὲ δημοσίαις ἱκεσίαις καὶ δεήσει πρέσβεων καὶ λιταῖς ἱερέων ἀπηνῶς χρησάμενον εἶτα χαρίσασθαι τῇ μητρὶ τὴν ἀναχώρησιν, οὐ τῆς μητρὸς ἦν τιμὴ, ἀλλ ἀτιμία τῆς πατρίδος, οἴκτῳ καὶ παραιτήσει διὰ μίαν γυναῖκα σῳζομένης, ὡς οὐκ ἀξίας σῴζεσθαι δι αὑτήν, ἐπίφθονος γὰρ ἡ χάρις καὶ ὠμὴ καὶ ἀχάριστος ἀληθῶς καὶ πρὸς οὐδετέρους ἔχουσα τὸ εὔγνωμον: (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 4:1)

  (플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 4:1)

• τὴν δὲ μητέρα διολλυμένην ἔσωσε περιφανῶς, καὶ τὸν πάππον ἀκλεῶς δουλεύοντα καὶ ἀτίμως εἰς τὸν Αἰνείου θρόνον ἐκάθισε, καὶ πολλὰ μὲν ἑκὼν εὐεργέτησεν, ἔβλαψε δὲ αὐτὸν οὐδὲ ἄκων, τὴν δὲ Θησέως λήθην καὶ ἀμέλειαν τῆς περὶ τὸ ἱστίον ἐντολῆς μόλις ἂν οἶμαι μακρᾷ τινι παραιτήσει καὶ ἐν ῥᾳθύμοις δικασταῖς αἰτίαν ἀποφυγεῖν πατροκτονίας: (Plutarch, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 5 1:2)

  (플루타르코스, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 5 1:2)

• δεξαμένης δὲ τῆς βουλῆς τὴν παραίτησιν αὐτῶν καὶ τὸν στρατηγὸν ἄλλοθεν ἀμφιέζειν τοὺς στρατιώτας κελευούσης, ἀποροῦντος δὲ ἐκείνου καὶ τῶν στρατιωτῶν κακοπαθούντων, ἐπελθὼν τὰς πόλεις ὁ Γάιος αὐτοὺς ἀφ ἑαυτῶν ἐποίησεν ἐσθῆτα πέμψαι καὶ βοηθῆσαι τοῖς Ῥωμαίοις. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 2 2:1)

  (플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 2 2:1)

• ὅθεν ὀργιζομένων τε δεῖ μὴ ἀμελεῖν καὶ παραιτουμένοις μὴ ἀντιτείνειν, ἀλλὰ καὶ φθάνειν πολλάκις ἁμαρτόντας αὐτοὺς τῇ παραιτήσει τὴν ὀργὴν ἀδικηθέντας τε πάλιν αὖ τῇ συγγνώμῃ τὴν παραίτησιν. (Plutarch, De fraterno amore, section 18 6:3)

  (플루타르코스, De fraterno amore, section 18 6:3)

• τοιγαροῦν ἀπὸ τῆς πρώτης εὐθὺς αἰσθήσεως αὐτοὺς ἐκμανθάνοντες ἔχομεν ἐν ταῖς ψυχαῖς ὥσπερ ἐγκεχαραγμένους, καὶ σπάνιος μὲν ὁ παραβαίνων, ἀδύνατος δ ἡ τῆς κολάσεως παραίτησις. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 131:2)

  (플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 131:2)

• εἰ δέ τις τοῦτο πράξειεν, οὐδεμία θανάτου παραίτησις, οὔτ εἰ βιάσαιτο παρθένον ἑτέρῳ προωμολογημένην, οὔτ εἰ πείσειεν γεγαμημένην. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 160:5)

  (플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 160:5)

• "φοβούμενος οὖν καὶ ταραττόμενος τὸ μαντεῖον κατέφυγε, καὶ περὶ τῆς ἁμαρτίας ἠρώτα τὸν θεὸν εἴ τις εἰή παραίτησις ἢ λύσις: (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 203)

  (플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 203)

• οὐδὲν ποικίλον οὐδὲ σοφόν, ἀλλ ὅτι τοὺς παρὰ τῶν ἄρχειν βουλομένων ἢ διαφθείρειν τὴν Ἑλλάδα χρήματα λαμβάνοντας ἅπαντες ἐμίσουν, καὶ χαλεπώτατον ἦν τὸ δωροδοκοῦντ ἐλεγχθῆναι, καὶ τιμωρίᾳ μεγίστῃ τοῦτον ἐκόλαζον, καὶ παραίτησις οὐδεμί ἦν οὐδὲ συγγνώμη. (Demosthenes, Speeches, 44:2)

  (데모스테네스, Speeches, 44:2)

• ἐὰν δὲ τῷ ἀπελευθερωθέντι ἢ καὶ τῶν ἄλλων τῳ ξένων οὐσία πλείων γίγνηται τοῦ τρίτου μεγέθει τιμήματος, ᾗ ἂν τοῦτο ἡμέρᾳ γένηται, τριάκοντα ἡμερῶν ἀπὸ ταύτης τῆς ἡμέρας λαβὼν ἀπίτω τὰ ἑαυτοῦ, καὶ μηδεμία τῆς μονῆς παραίτησις ἔτι τούτῳ παρ ἀρχόντων γιγνέσθω: (Plato, Laws, book 11 15:3)

  (플라톤, Laws, book 11 15:3)

유사 형태

• παραίτησιν (32)
• παραιτήσασθαι (10)
• παραίτησις (9)
• παραιτήσει (8)
• παραιτήσεως (5)
• παραιτήσομαι (5)
• παραιτήσεται (4)
• παραιτήσεις (3)
• παραιτήσῃ (2)
• παραιτησόμεθα (2)
• παραίτησαι (2)
• παραιτήσησθε (1)
• παραιτήσαντο (1)
• παραιτήσονται (1)
• παραιτήσαισθε (1)
• παραιτήσεσι (1)
• παραιτήσατο (1)
• παραιτησαμένη (1)
• παραιτήσεσθαι (1)
• παραιτησώμεθα (1)
• παραιτήσαιτ᾿ (1)
• παραιτήσεσιν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.