뜻

2. 유도하다, 유발하다, 야기시키다
3. 있다, 애원하다, 빌다, 요청하다, 돌보다
4. 거절하다, 거부하다, 피하다
5. 묻다, 청하다, 물어보다, 거절하다, 질문하다, 애원하다
6. 이혼하다, 개가하다

1. to beg from, ask as a favour of
2. to move by entreaty, obtain leave from, to intercede with, prevail upon, by supplications
3. to entreat, to, to beg of, to obtain leave to do
4. to decline, deprecate
5. to ask, to excuse, decline, invitation, excused
6. to divorce
7. to intercede for, beg off

예문

• ὁ δέ ἑ̔ώρα γὰρ αὐτὸν ἤδη Ῥωμαίοισ τε πολεμησείοντα καὶ πρὸσ τήνδε τὴν χρείαν τὸ κῆδοσ αὑτῷ συναπτόμενον̓ ἠρνήσατο, καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ Ἀττάλῳ τε καὶ Φιλεταίρῳ, θαυμάζουσιν ὅτι κῆδοσ βασιλέωσ τοσοῦδε καὶ γείτονοσ, αὐτοῦ τε κατάρχοντοσ καὶ δεομένου, παραιτοῖτο, ἐπεδείκνυ τὸν ἐσόμενον πόλεμον ἐν μὲν ἀρχῇ τι παρ’ ἀμφοῖν ἕξειν ἰσοπαλέσ, σὺν χρόνῳ δ’ ὑπεροίσειν τὰ Ῥωμαίων δι’ εὐψυχίαν καὶ ταλαιπωρίαν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 5:3)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 5:3)

• τῆσ ἁπάσησ ἀτοπίασ εἶναι σημεῖον, καὶ παραπλησίωσ ἄχρηστον ὡσανεί τισ εἰσ τοὺσ γυμνικοὺσ ἀγῶνασ ἀπογραψάμενοσ πυγμὴν ἢ παγκράτιον, παρελθὼν εἰσ τὸ στάδιον, ὅτε δέοι μάχεσθαι, παραιτοῖτο τοὺσ θεωμένουσ συγγνώμην ἔχειν, ἐὰν μὴ δύνηται μήτε τὸν πόνον ὑπομένειν μήτε τὰσ πληγάσ. (Polybius, Histories, book 39, a. olymp. 158, 3. i. res graeciae 8:1)

  (폴리비오스, Histories, book 39, a. olymp. 158, 3. i. res graeciae 8:1)

유사 형태

• παραιτήσομαι (5)
• παραιτησόμενος (4)
• παραιτησόμενοι (2)
• παραιτησόμεθα (2)
• παραιτεόμενον (1)
• παραιτησομένους (1)
• παραιτησόμενον (1)
• παραιτεομένους (1)
• παραιτεόμενος (1)
• παραιτησόμενός (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.