Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

νομεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: νομεύω νομεύσω

Structure: νομεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from nomeu/s

Sense

  1. to put to graze, drive afield, to go to pasture
  2. to eat down
  3. to be a shepherd, tend flocks

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομεύω νομεύεις νομεύει
Dual νομεύετον νομεύετον
Plural νομεύομεν νομεύετε νομεύουσιν*
SubjunctiveSingular νομεύω νομεύῃς νομεύῃ
Dual νομεύητον νομεύητον
Plural νομεύωμεν νομεύητε νομεύωσιν*
OptativeSingular νομεύοιμι νομεύοις νομεύοι
Dual νομεύοιτον νομευοίτην
Plural νομεύοιμεν νομεύοιτε νομεύοιεν
ImperativeSingular νόμευε νομευέτω
Dual νομεύετον νομευέτων
Plural νομεύετε νομευόντων, νομευέτωσαν
Infinitive νομεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νομευων νομευοντος νομευουσα νομευουσης νομευον νομευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομεύομαι νομεύει, νομεύῃ νομεύεται
Dual νομεύεσθον νομεύεσθον
Plural νομευόμεθα νομεύεσθε νομεύονται
SubjunctiveSingular νομεύωμαι νομεύῃ νομεύηται
Dual νομεύησθον νομεύησθον
Plural νομευώμεθα νομεύησθε νομεύωνται
OptativeSingular νομευοίμην νομεύοιο νομεύοιτο
Dual νομεύοισθον νομευοίσθην
Plural νομευοίμεθα νομεύοισθε νομεύοιντο
ImperativeSingular νομεύου νομευέσθω
Dual νομεύεσθον νομευέσθων
Plural νομεύεσθε νομευέσθων, νομευέσθωσαν
Infinitive νομεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομευομενος νομευομενου νομευομενη νομευομενης νομευομενον νομευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομεύσω νομεύσεις νομεύσει
Dual νομεύσετον νομεύσετον
Plural νομεύσομεν νομεύσετε νομεύσουσιν*
OptativeSingular νομεύσοιμι νομεύσοις νομεύσοι
Dual νομεύσοιτον νομευσοίτην
Plural νομεύσοιμεν νομεύσοιτε νομεύσοιεν
Infinitive νομεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νομευσων νομευσοντος νομευσουσα νομευσουσης νομευσον νομευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομεύσομαι νομεύσει, νομεύσῃ νομεύσεται
Dual νομεύσεσθον νομεύσεσθον
Plural νομευσόμεθα νομεύσεσθε νομεύσονται
OptativeSingular νομευσοίμην νομεύσοιο νομεύσοιτο
Dual νομεύσοισθον νομευσοίσθην
Plural νομευσοίμεθα νομεύσοισθε νομεύσοιντο
Infinitive νομεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομευσομενος νομευσομενου νομευσομενη νομευσομενης νομευσομενον νομευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνόμευον ἐνόμευες ἐνόμευεν*
Dual ἐνομεύετον ἐνομευέτην
Plural ἐνομεύομεν ἐνομεύετε ἐνόμευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνομευόμην ἐνομεύου ἐνομεύετο
Dual ἐνομεύεσθον ἐνομευέσθην
Plural ἐνομευόμεθα ἐνομεύεσθε ἐνομεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡραῖοσ χὥδωνισ, ἐπεὶ καὶ μᾶλα νομεύει. (Theocritus, Idylls, 77)
  • οὐ Δᾶν, ἀλλ’ ὁκὰ μέν νιν ἐπ’ Αἰσάροιο νομεύω καὶ μαλακῶ χόρτοιο καλὰν κώμυθα δίδωμι, ἄλλοκα δὲ σκαίρει τὸ βαθύσκιον ἀμφὶ Λάτυμνον. (Theocritus, Idylls, 21)
  • εἰ δ’ ἄλλωσ νεύσαισ, κατὰ μὲν χρόα πάντ’ ὀνύχεσσι δακνόμενοσ κνάσαιο καὶ ἐν κνίδαισι καθεύδοισ, εἰήσ δ’ Ἠδωνῶν μὲν ἐν ὤρεσι χείματι μέσσῳ Ἕβρον πὰρ ποταμὸν τετραμμένοσ ἐγγύθεν ἄρκτω, ἐν δὲ θέρει πυμάτοισι παρ’ Αἰθιόπεσσι νομεύοισ πέτρᾳ ὕπο Βλεμύων, ὅθεν οὐκέτι Νεῖλοσ ὁρατόσ. (Theocritus, Idylls, 52)
  • τὰ δὲ πώεα καλὰ νομεύω. (Theocritus, Idylls, 50)
  • αἴθε πατήρ μ’ ἐδίδαξε δασύτριχα μῆλα νομεύειν, ὥσ κεν ὑπὸ πτελέῃσι καθήμενοσ, ἢ ὑπὸ πέτρῃσ συρίσδων καλάμοισιν ἐμὰσ τέρπεσκον ἀνίασ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 1361)

Synonyms

  1. to put to graze

  2. to eat down

  3. to be a shepherd

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION