Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προνομεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προνομεύω προνομεύσω

Structure: προ (Prefix) + νομεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go out for foraging

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προνομεύω προνομεύεις προνομεύει
Dual προνομεύετον προνομεύετον
Plural προνομεύομεν προνομεύετε προνομεύουσιν*
SubjunctiveSingular προνομεύω προνομεύῃς προνομεύῃ
Dual προνομεύητον προνομεύητον
Plural προνομεύωμεν προνομεύητε προνομεύωσιν*
OptativeSingular προνομεύοιμι προνομεύοις προνομεύοι
Dual προνομεύοιτον προνομευοίτην
Plural προνομεύοιμεν προνομεύοιτε προνομεύοιεν
ImperativeSingular προνόμευε προνομευέτω
Dual προνομεύετον προνομευέτων
Plural προνομεύετε προνομευόντων, προνομευέτωσαν
Infinitive προνομεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προνομευων προνομευοντος προνομευουσα προνομευουσης προνομευον προνομευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προνομεύομαι προνομεύει, προνομεύῃ προνομεύεται
Dual προνομεύεσθον προνομεύεσθον
Plural προνομευόμεθα προνομεύεσθε προνομεύονται
SubjunctiveSingular προνομεύωμαι προνομεύῃ προνομεύηται
Dual προνομεύησθον προνομεύησθον
Plural προνομευώμεθα προνομεύησθε προνομεύωνται
OptativeSingular προνομευοίμην προνομεύοιο προνομεύοιτο
Dual προνομεύοισθον προνομευοίσθην
Plural προνομευοίμεθα προνομεύοισθε προνομεύοιντο
ImperativeSingular προνομεύου προνομευέσθω
Dual προνομεύεσθον προνομευέσθων
Plural προνομεύεσθε προνομευέσθων, προνομευέσθωσαν
Infinitive προνομεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προνομευομενος προνομευομενου προνομευομενη προνομευομενης προνομευομενον προνομευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προνομεύσω προνομεύσεις προνομεύσει
Dual προνομεύσετον προνομεύσετον
Plural προνομεύσομεν προνομεύσετε προνομεύσουσιν*
OptativeSingular προνομεύσοιμι προνομεύσοις προνομεύσοι
Dual προνομεύσοιτον προνομευσοίτην
Plural προνομεύσοιμεν προνομεύσοιτε προνομεύσοιεν
Infinitive προνομεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προνομευσων προνομευσοντος προνομευσουσα προνομευσουσης προνομευσον προνομευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προνομεύσομαι προνομεύσει, προνομεύσῃ προνομεύσεται
Dual προνομεύσεσθον προνομεύσεσθον
Plural προνομευσόμεθα προνομεύσεσθε προνομεύσονται
OptativeSingular προνομευσοίμην προνομεύσοιο προνομεύσοιτο
Dual προνομεύσοισθον προνομευσοίσθην
Plural προνομευσοίμεθα προνομεύσοισθε προνομεύσοιντο
Infinitive προνομεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προνομευσομενος προνομευσομενου προνομευσομενη προνομευσομενης προνομευσομενον προνομευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προενόμευον προενόμευες προενόμευεν*
Dual προενομεύετον προενομευέτην
Plural προενομεύομεν προενομεύετε προενόμευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προενομευόμην προενομεύου προενομεύετο
Dual προενομεύεσθον προενομευέσθην
Plural προενομευόμεθα προενομεύεσθε προενομεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριοσ ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺσ εἰσ χεῖρασ προνομευόντων, καὶ κατεπρονόμευσαν αὐτούσ. καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺσ ἐν χερσὶ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν κυκλόθεν, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν ἔτι ἀντιστῆναι κατὰ πρόσωπον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν. (Septuagint, Liber Iudicum 2:14)
  • καὶ ἤγειρε Κύριοσ κριτάσ, καὶ ἔσωσεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἐκ χειρὸσ τῶν προνομευόντων αὐτούσ. καί γε τῶν κριτῶν οὐχ ὑπήκουσαν, (Septuagint, Liber Iudicum 2:16)
  • τίσ ἔδωκεν εἰσ διαρπαγὴν Ἰακὼβ καὶ Ἰσραὴλ τοῖσ προνομεύουσιν αὐτόν̣ οὐχὶ ὁ Θεόσ, ᾧ ἡμάρτοσαν αὐτῷ, καὶ οὐκ ἠβούλοντο ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ πορεύεσθαι οὐδὲ ἀκούειν τοῦ νόμου αὐτοῦ̣ (Septuagint, Liber Isaiae 42:24)
  • ἀμύνεται μέντοι οὐ κατὰ τοὐρροπύγιον ὡσ σφὴξ καὶ μέλιττα, ἀλλὰ τῷ στόματι καὶ τῇ προβοσκίδι, ἣν κατὰ τὰ αὐτὰ τοῖσ ἐλέφασι καὶ αὐτὴ ἔχουσα προνομεύει τε καὶ ἐπιλαμβάνεται καὶ προσφῦσα κατέχει κοτυληδόνι κατὰ τὸ ἄκρον ἐοικυῖαν. (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 3:4)
  • δυνάμεισ γὰρ ἐξ ἑκατέρων τῶν ἐθνῶν ἐξεληλυθέναι ἠγγέλλοντο μεγάλαι καὶ προνομεύειν τοὺσ Ῥωμαίων συμμάχουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 50 1:2)

Synonyms

  1. to go out for foraging

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION