Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προνομεύω?

Non-contract Verb; Transliteration: pronomeuō

Principal Part: προνομεύω προνομεύσω

Structure: προ (Prefix) + νομεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go out for foraging

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προνομεύω προνομεύεις προνομεύει
Dual προνομεύετον προνομεύετον
Plural προνομεύομεν προνομεύετε προνομεύουσι(ν)
SubjunctiveSingular προνομεύω προνομεύῃς προνομεύῃ
Dual προνομεύητον προνομεύητον
Plural προνομεύωμεν προνομεύητε προνομεύωσι(ν)
OptativeSingular προνομεύοιμι προνομεύοις προνομεύοι
Dual προνομεύοιτον προνομευοίτην
Plural προνομεύοιμεν προνομεύοιτε προνομεύοιεν
ImperativeSingular προνόμευε προνομευέτω
Dual προνομεύετον προνομευέτων
Plural προνομεύετε προνομευόντων, προνομευέτωσαν
Infinitive προνομεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προνομευων προνομευοντος προνομευουσα προνομευουσης προνομευον προνομευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προνομεύομαι προνομεύει, προνομεύῃ προνομεύεται
Dual προνομεύεσθον προνομεύεσθον
Plural προνομευόμεθα προνομεύεσθε προνομεύονται
SubjunctiveSingular προνομεύωμαι προνομεύῃ προνομεύηται
Dual προνομεύησθον προνομεύησθον
Plural προνομευώμεθα προνομεύησθε προνομεύωνται
OptativeSingular προνομευοίμην προνομεύοιο προνομεύοιτο
Dual προνομεύοισθον προνομευοίσθην
Plural προνομευοίμεθα προνομεύοισθε προνομεύοιντο
ImperativeSingular προνομεύου προνομευέσθω
Dual προνομεύεσθον προνομευέσθων
Plural προνομεύεσθε προνομευέσθων, προνομευέσθωσαν
Infinitive προνομεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προνομευομενος προνομευομενου προνομευομενη προνομευομενης προνομευομενον προνομευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προνομεύσω προνομεύσεις προνομεύσει
Dual προνομεύσετον προνομεύσετον
Plural προνομεύσομεν προνομεύσετε προνομεύσουσι(ν)
OptativeSingular προνομεύσοιμι προνομεύσοις προνομεύσοι
Dual προνομεύσοιτον προνομευσοίτην
Plural προνομεύσοιμεν προνομεύσοιτε προνομεύσοιεν
Infinitive προνομεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προνομευσων προνομευσοντος προνομευσουσα προνομευσουσης προνομευσον προνομευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προνομεύσομαι προνομεύσει, προνομεύσῃ προνομεύσεται
Dual προνομεύσεσθον προνομεύσεσθον
Plural προνομευσόμεθα προνομεύσεσθε προνομεύσονται
OptativeSingular προνομευσοίμην προνομεύσοιο προνομεύσοιτο
Dual προνομεύσοισθον προνομευσοίσθην
Plural προνομευσοίμεθα προνομεύσοισθε προνομεύσοιντο
Infinitive προνομεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προνομευσομενος προνομευσομενου προνομευσομενη προνομευσομενης προνομευσομενον προνομευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προενόμευον προενόμευες προενόμευε(ν)
Dual προενομεύετον προενομευέτην
Plural προενομεύομεν προενομεύετε προενόμευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προενομευόμην προενομεύου προενομεύετο
Dual προενομεύεσθον προενομευέσθην
Plural προενομευόμεθα προενομεύεσθε προενομεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας προνομευόντων, καὶ κατεπρονόμευσαν αὐτούς. καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς ἐν χερσὶ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν κυκλόθεν, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν ἔτι ἀντιστῆναι κατὰ πρόσωπον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν. (Septuagint, Liber Iudicum 2:14)
  • καὶ ἤγειρε Κύριος κριτάς, καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς Κύριος ἐκ χειρὸς τῶν προνομευόντων αὐτούς. καί γε τῶν κριτῶν οὐχ ὑπήκουσαν, (Septuagint, Liber Iudicum 2:16)
  • τίς ἔδωκεν εἰς διαρπαγὴν Ἰακὼβ καὶ Ἰσραὴλ τοῖς προνομεύουσιν αὐτόν; οὐχὶ ὁ Θεός, ᾧ ἡμάρτοσαν αὐτῷ, καὶ οὐκ ἠβούλοντο ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ πορεύεσθαι οὐδὲ ἀκούειν τοῦ νόμου αὐτοῦ; (Septuagint, Liber Isaiae 42:24)
  • ἀμύνεται μέντοι οὐ κατὰ τοὐρροπύγιον ὡς σφὴξ καὶ μέλιττα, ἀλλὰ τῷ στόματι καὶ τῇ προβοσκίδι, ἣν κατὰ τὰ αὐτὰ τοῖς ἐλέφασι καὶ αὐτὴ ἔχουσα προνομεύει τε καὶ ἐπιλαμβάνεται καὶ προσφῦσα κατέχει κοτυληδόνι κατὰ τὸ ἄκρον ἐοικυῖαν. (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 3:4)
  • δυνάμεις γὰρ ἐξ ἑκατέρων τῶν ἐθνῶν ἐξεληλυθέναι ἠγγέλλοντο μεγάλαι καὶ προνομεύειν τοὺς Ῥωμαίων συμμάχους. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 50 1:2)

Synonyms

  1. to go out for foraging

Derived

  • νομεύω (to put to graze, drive afield, to go to pasture)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION