Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

νεικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: νεικέω

Structure: νεικέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: nei=kos

Sense

  1. to quarrel or wrangle with, obstinately
  2. to rail at, abuse, upbraid, revile

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νείκω νείκεις νείκει
Dual νείκειτον νείκειτον
Plural νείκουμεν νείκειτε νείκουσιν*
SubjunctiveSingular νείκω νείκῃς νείκῃ
Dual νείκητον νείκητον
Plural νείκωμεν νείκητε νείκωσιν*
OptativeSingular νείκοιμι νείκοις νείκοι
Dual νείκοιτον νεικοίτην
Plural νείκοιμεν νείκοιτε νείκοιεν
ImperativeSingular νεῖκει νεικεῖτω
Dual νείκειτον νεικεῖτων
Plural νείκειτε νεικοῦντων, νεικεῖτωσαν
Infinitive νείκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νεικων νεικουντος νεικουσα νεικουσης νεικουν νεικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νείκουμαι νείκει, νείκῃ νείκειται
Dual νείκεισθον νείκεισθον
Plural νεικοῦμεθα νείκεισθε νείκουνται
SubjunctiveSingular νείκωμαι νείκῃ νείκηται
Dual νείκησθον νείκησθον
Plural νεικώμεθα νείκησθε νείκωνται
OptativeSingular νεικοίμην νείκοιο νείκοιτο
Dual νείκοισθον νεικοίσθην
Plural νεικοίμεθα νείκοισθε νείκοιντο
ImperativeSingular νείκου νεικεῖσθω
Dual νείκεισθον νεικεῖσθων
Plural νείκεισθε νεικεῖσθων, νεικεῖσθωσαν
Infinitive νείκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νεικουμενος νεικουμενου νεικουμενη νεικουμενης νεικουμενον νεικουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεῖκουν ἐνεῖκεις ἐνεῖκειν*
Dual ἐνείκειτον ἐνεικεῖτην
Plural ἐνείκουμεν ἐνείκειτε ἐνεῖκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεικοῦμην ἐνείκου ἐνείκειτο
Dual ἐνείκεισθον ἐνεικεῖσθην
Plural ἐνεικοῦμεθα ἐνείκεισθε ἐνείκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λέγω γὰρ δὴ τὸ ἐναντίον ἢ ὁ ποιητὴσ ἐποίησεν ὁ ποιήσασ ‐ Ζῆνα δὲ τὸν θ’ ἔρξαντα καὶ ὃσ τάδε πάντ’ ἐφύτευσεν οὐκ ἐθέλει νεικεῖν· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 61:6)
  • ἣ δὲ καὶ αὔτωσ μ’ αἰεὶ ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι νεικεῖ, καί τέ μέ φησι μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγειν. (Homer, Iliad, Book 1 53:3)
  • ἀλλὰ τί ἢ ἔριδασ καὶ νείκεα νῶϊν ἀνάγκη νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐναντίον ὥσ τε γυναῖκασ, αἵ τε χολωσάμεναι ἔριδοσ πέρι θυμοβόροιο νεικεῦσ’ ἀλλήλῃσι μέσην ἐσ ἄγυιαν ἰοῦσαι πόλλ’ ἐτεά τε καὶ οὐκί· (Homer, Iliad, Book 20 23:7)

Synonyms

  1. to quarrel or wrangle with

  2. to rail at

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION