Homer, Iliad, Book 20 23:

(호메로스, 일리아스, Book 20 23:)

Ζεὺσ δ’ ἀρετὴν ἄνδρεσσιν ὀφέλλει τε μινύθει τε ὅππωσ κεν ἐθέλῃσιν· ἀλλ’ ἄγε θᾶσσον γευσόμεθ’ ἀλλήλων χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν. ὃ γὰρ κάρτιστοσ ἁπάντων. ἀλλ’ ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα νηπύτιοι ὣσ ἑσταότ’ ἐν μέσσῃ ὑσμίνῃ δηϊοτῆτοσ. ἔστι γὰρ ἀμφοτέροισιν ὀνείδεα μυθήσασθαι πολλὰ μάλ’, οὐδ’ ἂν νηῦσ ἑκατόζυγοσ ἄχθοσ ἄροιτο. στρεπτὴ δὲ γλῶσσ’ ἐστὶ βροτῶν, πολέεσ δ’ ἔνι μῦθοι παντοῖοι, ἐπέων δὲ πολὺσ νομὸσ ἔνθα καὶ ἔνθα. ὁπποῖόν κ’ εἴπῃσθα ἔποσ, τοῖόν κ’ ἐπακούσαισ. ἀλλὰ τί ἢ ἔριδασ καὶ νείκεα νῶϊν ἀνάγκη νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐναντίον ὥσ τε γυναῖκασ, αἵ τε χολωσάμεναι ἔριδοσ πέρι θυμοβόροιο νεικεῦσ’ ἀλλήλῃσι μέσην ἐσ ἄγυιαν ἰοῦσαι πόλλ’ ἐτεά τε καὶ οὐκί· χόλοσ δέ τε καὶ τὰ κελεύει. ἀλκῆσ δ’ οὔ μ’ ἐπέεσσιν ἀποτρέψεισ μεμαῶτα πρὶν χαλκῷ μαχέσασθαι ἐναντίον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION