νεαρός
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
νεαρός
Structure:
νεαρ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: poetic for ne/os
Sense
- young, youthful
- (of things) new, fresh
- (of events) new, recent
- (feminine plural substantive) the novellae in the Code of Justinian
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοῖσ βίοισ νεαροὺσ καὶ συνερῶντασ αὐτῇ καὶ τῶν γυναικῶν τὰσ συνήθεισ μεταπεμψαμένη καὶ συγκροτήσασα παρεφύλαττε τὴν ὡρ́αν, ἣν ὁ Βάκχων ἔθοσ εἶχεν ἀπιὼν εἰσ παλαίστρασ παρὰ τὴν οἰκίαν αὐτῆσ παρεξιέναι κοσμίωσ. (Plutarch, Amatorius, section 10 2:1)
- ἁμαρτάνει δὲ ἐν οἷσ ὡραΐζεταί ποτε, τοὺσ Γοργίου νεαροὺσ σχηματισμοὺσ ζηλοῦσα τὰ γὰρ ἀντίθετά τε καὶ πάρισα καὶ τὰ παραπλήσια τούτοισ οὔτε μετριάζοντα οὔτ’ ἐν καιρῷ γινόμενα καταισχύνει τὴν μεγαλοπρέπειαν αὐτῆσ, καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν οἷσ τὴν εὐέπειαν διώκουσα καὶ τὴν εὐρυθμίαν δι’ εὐλαβείασ μὲν λαμβάνει τὸ συγκροῦσαι τὰ φωνήεντα τῶν γραμμάτων δἰ εὐλαβείασ δὲ ποιεῖται τὸ χρήσασθαί τινι τῶν τραχυνόντων. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 4 1:3)
- οὐ γὰρ ἁπάσασ αὐτὸν ἐξαγαγεῖν τὰσ λαχούσασ τότε παρθένουσ, ἀλλὰ τῶν συνήθων νεανίσκων δύο θηλυφανεῖσ μὲν ὀφθῆναι καὶ νεαρούσ, ἀνδρώδεισ δὲ τὰσ ψυχὰσ καὶ προθύμουσ, λουτροῖσ τε θερμοῖσ καὶ σκιατραφίαισ καὶ ταῖσ περὶ κόμην καὶ λειότητα καὶ χροιὰν ἀλοιφαῖσ καὶ κοσμήσεσιν ὡσ ἔστιν ἐξαλλάξαντα κομιδῇ, καὶ διδάξαντα φωνὴν καὶ σχῆμὰ καὶ βάδισιν ὡσ ἔνι μάλιστα παρθένοισ ὁμοιοῦσθαι καὶ μηδὲν φαίνεσθαι διαφέροντασ, ἐμβαλεῖν εἰσ τὸν τῶν παρθένων ἀριθμὸν καὶ διαλαθεῖν ἅπαντασ· (Plutarch, chapter 23 2:2)
- διὸ καὶ παρῆν ὁρᾶν τοὺσ μὲν τραύμασιν ἐναντίοισ περιπίπτοντασ καὶ κατὰ τὰσ λιποψυχίασ ἀποφερομένουσ ἐκ τῆσ μάχησ, τοὺσ δὲ περιβαίνοντασ τὰ πίπτοντα σώματα καὶ περὶ τῆσ τούτων ἀναιρέσεωσ μεγάλουσ ἀγῶνασ συνισταμένουσ, ἄλλουσ δὲ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν δεινῶν ἐνδιδόντασ ἤδη καὶ διὰ τῆσ ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων παρακλήσεωσ πάλιν θαρροῦντασ καὶ νεαροὺσ ταῖσ ψυχαῖσ γινομένουσ. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 23 19:1)
