Sense

1. sailor, seaman
2. companion at sea

Examples

• μὴ μ’, ὦ μάταιε ναῦτα, τὴν ἄκραν κάμπτων χλεύην τε ποιεῦ καὶ γέλωτα καὶ λάσθην· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 13 1:2)
• μὴ μ’, ὦ μάταιε ναῦτα, τὴν ἄκραν κάμπτων, χλεύην τε ποιεῦ καὶ γέλωτα καὶ λάσθην. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3452)

Similar forms

• ναυτικὸν (139)
• ναυτικοῦ (82)
• ναύτας (76)
• ναῦται (75)
• ναυτῶν (75)
• ναύταις (62)
• ναυτικόν (53)
• ναυτικὴν (49)
• ναυτικῷ (43)
• ναυτικῆς (39)
• ναυτικὰ (31)
• ναυτικὸς (30)
• ναυτιλίης (29)
• ναυτιλίας (22)
• ναυτικὰς (19)
• ναύτης (19)
• ναυτικῶν (18)
• ναυτικοῖς (16)
• ναύτην (15)
• ναυτικῇ (14)
• ναυτικήν (14)
• Ναύτιος (14)
• ναυτικαῖς (14)
• ναυτίη (12)
• ναυτικὴ (10)
• ναυτικοὺς (8)
• ναυτίλοι (8)
• ναυτικάς (7)
• ναυτιλίην (7)
• ναύτῃσιν (6)
• ναυτίλοις (6)
• ναυτίλων (6)
• ναύτῃ (6)
• ναυτίλε (6)
• ναυτίαν (6)
• ναυτικά (5)
• ναυτιλίαν (5)
• ναυτικοὶ (5)
• ναυτέων (5)
• ναυτίας (4)
• ναυτιᾶν (4)
• ναύτῃσι (4)
• ναυτίλος (4)
• ναυτίῃ (4)
• ναύτου (3)
• ναυτιᾷ (3)
• ναῦταί (3)
• Ναύτακα (3)
• ναυτίλῳ (3)
• ναύταν (3)
• ναυτίλον (3)
• Ναύτιον (3)
• ναυτιλίη (2)
• Ναυτίου (2)
• ναυτιῶν (2)
• ναυτικοί (2)
• ναυτιώδη (2)
• ναύταισι (2)
• ναυτιλίᾳ (2)
• ναυτιῶσιν (2)
• ναυτιᾷς (2)
• ναυτιλίῃ (2)
• ναῦτα (2)
• ναυτιλίαι (2)
• ναυτικαί (2)
• ναυτιῶ (2)
• ναυτιῶσι (2)
• ναυτική (2)
• ναυτιώδης (2)
• ναυτιώδεϊ (1)
• ναυτικῶς (1)
• ναυτίλους (1)
• Ναύτακας (1)
• ναυτικούς (1)
• Ναυτεύς (1)
• ναυτιξας (1)
• ναυτικαὶ (1)
• Ναυτίῳ (1)
• ναυτᾶν (1)
• Ναυτίων (1)
• ναυτίαις (1)
• ναυτιῶδες (1)
• ναύταισί (1)
• ναυτάων (1)
• ναυτία (1)
• ναυτιάσας (1)
• ναύται (1)
• ναυτίην (1)
• ναυ]τικοῖς (1)
• ναύταισιν (1)
• ναυτίᾳ (1)
• ναυτιξις (1)
• ναυτιλία (1)
• ναυτίλλεο (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary