Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλωτήρ

Third declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πλωτήρ πλωτῆρος

Structure: πλωτηρ (Stem)

Etym.: plw/w

Sense

  1. a sailor, seaman

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative πλωτήρ πλωτῆρε πλωτῆρες
Genitive πλωτῆρος πλωτήροιν πλωτήρων
Dative πλωτῆρι πλωτήροιν πλωτῆρσιν*
Accusative πλωτῆρα πλωτῆρε πλωτῆρας
Vocative πλωτήρ πλωτῆρε πλωτῆρες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἕλκοντε τοὺσ πλωτῆρασ ἂν ἀπεκναίετε. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 4:14)
  • ἁδίσταν δ’ ἀγγελίαν δεξαίμεσθ’, Ἑλλάδοσ ἐκ γᾶσ πλωτήρων εἴ τισ ἔβα, δουλείασ ἐμέθεν δειλαίασ παυσίπονοσ· (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, antistrophe 22)
  • σὲ καὶ παρεῖναι δεῖ μάλιστα τούσ τε σοὺσ πλωτῆρασ οἵπερ ἔφυγον ἐκ ναυαγίασ. (Euripides, Helen, episode, dialogue 18:3)
  • ὅμοιον γὰρ ὥσπερ ἂν εἴ τισ τοὺσ ἀθλητὰσ κληροίη μὴ οἳ δύνανται ἀγωνίζεσθαι ἀλλ’ οἳ ἂν λάχωσιν, ἢ τῶν πλωτήρων ὅντινα δεῖ κυβερνᾶν κληρώσειεν, ὡσ δέον τὸν λαχόντα ἀλλὰ μὴ τὸν ἐπιστάμενον. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 20 4:2)
  • Πλωτῆρεσ σῴζοισθε καὶ εἰν ἁλὶ καὶ κατὰ γαῖαν· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 60)
  • ὥσπερ οὖν ὁ πλωτὴρ εἷσ τισ τῶν κοινωνῶν ἐστιν, οὕτω καὶ τὸν πολίτην φαμέν. (Aristotle, Politics, Book 3 45:1)
  • ὁ μὲν γὰρ πλωτήρ, ὁ δὲ τῶν γυμναζομένων εἷσ γίνεται, παιδοτρίβησ ὤν. (Aristotle, Politics, Book 3 98:1)

Synonyms

  1. a sailor

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION