Sense

1. one who mounts or embarks;
2. the soldiers on board, the fighting men
3. a merchant on board ship, supercargo
4. the fighting man

Examples

• καὶ ἐπορεύθη ἐπιβάτησ ἵππου εἰσ ἀπαντὴν αὐτῶν καὶ εἶπε. τάδε λέγει ὁ βασιλεύσ, εἰ εἰρήνη. καὶ εἶπεν Ἰού. τί σοι καὶ εἰρήνη̣ ἐπίστρεφε εἰσ τὰ ὀπίσω μου. καὶ ἀπήγγειλεν ὁ σκοπὸσ λέγων. ἦλθεν ὁ ἄγγελοσ ἕωσ αὐτῶν καὶ οὐκ ἀνέστρεψε. (Septuagint, Liber II Regum 9:18)
• καίτοι νεὼσ μὲν ἐκπεσὼν ἐπιβάτησ διαλυθείσησ ἐπ’ ἐλπίδοσ ὀχεῖταί τινοσ ὡσ γῇ προσέξων σῶμα καὶ διανηξόμενοσ, τῆσ δὲ τούτων φιλοσοφίασ ἔκβασισ οὔπη φαίνεθ’ ἁλὸσ πολιοῖο θύραζε τῇ ψυχῇ, ἀλλ’ εὐθὺσ ἠφάνισται καὶ διέσπαρται καὶ προαπόλωλε τοῦ σώματοσ· (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 23 8:2)
• ὢν δ’ ὁ μὲν ναύκληροσ, ὁ δ’ ἐπιβάτησ, ἐπιστεύοντ’ εἰκότωσ ἃ περὶ ἀλλήλων ἔλεγον. (Demosthenes, Speeches 31-40, 8:4)
• ἀλλ’ οὐδεπώποτ’ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐστρατεύσατο, οὔτε ἱππεὺσ οὔτε ὁπλίτησ, οὔτε τριήραρχοσ οὔτ’ ἐπιβάτησ, οὔτε πρὸ τῆσ συμφορᾶσ οὔτε μετὰ τὴν συμφοράν, πλέον ἢ τετταράκοντα ἔτη γεγονώσ. (Lysias, Speeches, 59:3)
• λόγῳ κυβερνήτησ, ἐπιβάτησ, παραστάτησ τε καὶ σωτὴρ ἄριστοσ, συμπάντων τε θεῶν καὶ ἀνθρώπων κόσμοσ, ἡγεμὼν κάλλιστοσ καὶ ἄριστοσ, ᾧ χρὴ ἕπεσθαι πάντα ἄνδρα ἐφυμνοῦντα καλῶσ, ᾠδῆσ μετέχοντα ἣν ᾄδει θέλγων πάντων θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων νόημα. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 211:1)

Similar forms

• ἐπιβάτας (41)
• ἐπιβατῶν (30)
• ἐπιβάταις (19)
• ἐπιβάται (10)
• ἐπιβάτην (9)
• ἐπιβάτης (6)
• ἐπιβατὸν (6)
• ἐπιβατέων (5)
• ἐπιβατεύων (4)
• ἐπιβατόν (2)
• ἐπιβατικὴν (1)
• ἐπιβατοῦ (1)
• ἐπιβατηρίων (1)
• ἐπιβατικὸν (1)
• ἐπιβατεύειν (1)
• ἐπιβατικὰ (1)
• ἐπιβάτου (1)
• Ἐπιβατηρίου (1)
• ἐπίβατον (1)
• ἐπιβατικοῖς (1)
• ἐπιβατῷ (1)
• ἐπιβατὸς (1)
• ἐπιβατά (1)
• ἐπιβατὴν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.