παρασπιστής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
παρασπιστής
παρασπιστοῦ
Structure:
παρασπιστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a companion in arms
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἦν γὰρ καὶ τούτων ἡγεμὼν ὁ διαφανέστατοσ, ᾧ τρεῖσ ὑπετάγησαν ἑκατόνταρχοι καὶ αὖθισ ὑπ’ ἐκείνοισ ἕτεροι τὰσ ὑποδεεστέρασ ἔχοντεσ ἀρχάσ, οἳ κατὰ πόλιν μὲν αἰχμοφόροι τε αὐτῷ παρηκολούθουν καὶ τῶν κελευομένων ὑπηρέται, κατὰ δὲ τὰσ στρατείασ πρόμαχοί τε ἦσαν καὶ παρασπισταί· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 13 4:1)
- τοῦτό μοι δοκεῖ παρὰ Λακεδαιμονίων μετενέγκασθαι τὸ ἔθοσ μαθὼν ὅτι καὶ παρ’ ἐκείνοισ οἱ γενναιότατοι τῶν νέων τριακόσιοι φύλακεσ ἦσαν τῶν βασιλέων, οἷσ ἐχρῶντο κατὰ τοὺσ πολέμουσ παρασπισταῖσ, ἱππεῦσί τε οὖσι καὶ πεζοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 13 5:1)
- ἀντεπῄεσαν δ’ αὐτῷ Λαβιηνόσ τε καὶ Πετρήιοσ, οἱ τοῦ Σκιπίωνοσ ὑποστράτηγοι, καὶ ἐκράτουν τῶν Καίσαροσ παρὰ πολὺ καὶ τραπέντασ ἐδίωκον σοβαρῶσ μετὰ καταφρονήσεωσ, μέχρι Λαβιηνὸν μὲν ὁ ἵπποσ ἐσ τὴν γαστέρα πληγεὶσ ἀπεσείσατο καὶ αὐτὸν οἱ παρασπισταὶ συνήρπαζον, ὁ δὲ Πετρήιοσ, ὡσ ἀκριβῆ τοῦ στρατοῦ λαβὼν πεῖραν καὶ νικήσων, ὅτε βούλεται, διέλυε τὸ ἔργον ἐπειπὼν τοῖσ ἀμφ’ αὐτόν· (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 14 1:4)
- ἐπάγονται δὲ καὶ θεράποντασ ἐλευθέρουσ ἐκ τῶν πενήτων καταλέγοντεσ, οἷσ ἡνιόχοισ καὶ παρασπισταῖσ χρῶνται κατὰ τὰσ μάχασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 29 2:2)
- μὴ μὲν οὖν ἔμοιγε κατ’ Αἰσχύλον μήτε παρασπιστὴσ μήτ’ ἐγγὺσ εἰή ὅστισ μὴ φίλοσ τῷ ἀνδρὶ τούτῳ μηδὲ τιμᾷ τὰ πρέποντα· (Aristides, Aelius, Orationes, 177:8)
Synonyms
-
a companion in arms