πόντος
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πόντος
πόντου
Structure:
ποντ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πόντῳ ἐκάλυψεν αὐτούσ, κατέδυσαν εἰσ βυθὸν ὡσεὶ λίθοσ. (Septuagint, Liber Exodus 15:5)
- τὸ μὲν γὰρ τοῦ Θεόγνιδοσ κἂν ἐγὼ μὴ λέγω, τίσ οὐκ οἶδεν, οὐκ ἀπαξιοῦντοσ, καὶ ἐσ βαθυκήτεα πόντον σφᾶσ αὐτοὺσ ῥιπτεῖν καὶ κατὰ κρημνῶν γε ἠλιβάτων, εἰ μέλλει τισ οὕτωσ ἀποδράσεσθαι τὴν πενίαν; (Lucian, Apologia 23:4)
- νύμφαι Τρωιάδεσ, ποταμοῦ Ξάνθοιο γενέθλη, αἳ πλοκάμων κρήδεμνα καὶ ἱερὰ παίγνια χειρῶν πολλάκι πατρῴῃσιν ἐπὶ ψαμάθοισι λιποῦσαι ἐσ χορὸν Ἰδαίῃσιν ἐπεντύνασθε χορείαισ, δεῦτε, θεμιστοπόλοιο νοήματα μηλοβοτῆροσ εἴπατέ μοι, κελάδοντοσ ἀπορνύμεναι ποταμοῖο, ἐξ ὀρέων πόθεν ἦλθεν ἀήθεα πόντον ἐλαύνων ἀγνώσσων ἁλὸσ ἔργα; (Colluthus, Rape of Helen, book 11)
- τί δὲ χρέοσ ἔπλετο νηῶν ἀρχεκάκων, ἵνα πόντον ὁμοῦ καὶ γαῖαν ὀρίνῃ βουκόλοσ; (Colluthus, Rape of Helen, book 12)
- ἄρτι μὲν Ἰδαίων ὀρέων ἠλλάξατο πόντον καὶ λεχέων ἐπίκουρον ἐφεσπομένην Ἀφροδίτην πολλάκισ ἀκταίοισιν ἱλασσάμενοσ θυέεσσιν ἔπλεεν Ἑλλήσποντον ἐπ’ εὐρέα νῶτα θαλάσσησ, τῷ δὲ πολυτλήτων σημήια φαίνετο μόχθων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1106)
- κυανέη μὲν ὕπερθεν ἀναθρώσκουσα θάλασσα οὐρανὸν ὀρφναίων ἑλίκων ἐζώσατο δεσμῷ εἶθαρ ἀμιχθαλόεντοσ ἀπ’ ἠέροσ ὄμβρον ἱεῖσα, ἐκλύσθη δέ τε πόντοσ ἐρεσσομένων ἐρετάων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1107)
- καίτοι ὁ πᾶσ Πόντοσ πολύ τι γλυκυτέρου τοῦ ὑδατόσ ἐστιν ἤπερ ἡ ἔξω θάλασσα· (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 8 4:2)
- φεῦ, οἱαίσιν ἐν φροντίσι Κνώσιον ἔσχασεν στραταγέταν, ἐπεὶ μόλ’ ἀδίαντοσ ἐξ ἁλὸσ θαῦμα πάντεσσι, λάμ‐ πε δ’ ἀμφὶ γυίοισ θεῶν δῶρ’, ἀγλαό‐ θρονοί τε κοῦραι σὺν εὐ‐ θυμία νεοκτίτῳ ὠλόλυξαν, ἔ‐ κλαγεν δὲ πόντοσ· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 17
6:2)
- τῆμοσ δ’ εὐκρινέεσ τ’ αὖραι καὶ πόντοσ ἀπήμων· (Hesiod, Works and Days, Book WD 73:4)
- κλείετε δ’ ἀθανάτων ἱερὸν γένοσ αἰὲν ἐόντων, οἳ Γῆσ τ’ ἐξεγένοντο καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντοσ, Νυκτόσ τε δνοφερῆσ, οὕσ θ’ ἁλμυρὸσ ἔτρεφε Πόντοσ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 12:2)
