Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἀτθίς

Third declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: Ἀτθίς Ἀτθίδος

Structure: Ἀτθιδ (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. An Attic woman.

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗτοσ δ’ ἐπὶ Καλλιμάχου γέγονεν ἄρχοντοσ, ὡσ δηλοῖ Φιλόχοροσ ἐν ἕκτῃ βύβλῳ τῆσ Ἀτθίδοσ κατὰ λέξιν οὕτω γράφων· (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 92)
  • τὰσ δὲ αἰτίασ δι’ ἃσ εἰσ τὸν πόλεμον κατέστησαν ἀδικεῖσθαι λέγοντεσ ἀμφότεροι, καὶ τὸν χρόνον ἐν ᾧ τὴν εἰρήνην ἔλυσαν ἀκριβῶσ δηλοῖ Φιλόχοροσ ἐν τῇ ἕκτῃ τῆσ Ἀτθίδοσ βύβλῳ. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 11 1:7)
  • Ἡρόδοτόσ τε γὰρ τῆσ Ιἄδοσ ἄριστοσ κανὼν Θουκυδίδησ τε τῆσ Ἀτθίδοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 16:3)
  • ἡμεῖσ δὲ σοί, Ποδάγρα, πρώταισ ἐάροσ ἐν ὡρ́αισ μύσται τελοῦμεν οἴκτουσ, ὅτε πᾶσ χλοητόκοισι ποίαισ τέθηλε λειμών, Ζεφύρου δὲ δένδρα πνοιαῖσ ἁπαλοῖσ κομᾷ πετήλοισ, ἁ δύσγαμοσ κατ̓ οἴκουσ μερόπων θροεῖ χελιδών, καὶ νυκτέροισ καθ̓ ὕλαν τὸν Ἴτυν στένει δακρύουσ1̓ Ἀτθὶσ γόοισ ἀηδών. (Lucian, 9)
  • νῦν δ’ ἀξείνου πόντου ξείνα δυσχόρτουσ οἴκουσ ναίω, ἄγαμοσ ἄτεκνοσ ἄπολισ ἄφιλοσ, οὐ τὰν Ἄργει μέλπουσ’ Ἥραν οὐδ’ ἱστοῖσ ἐν καλλιφθόγγοισ κερκίδι Παλλάδοσ Ἀτθίδοσ εἰκὼ <καὶ> Τιτάνων ποικίλλουσ’, ἀλλ’ αἱμόρραντον δυσφόρμιγγα ξείνων αἱμάσσουσ’ ἄταν βωμούσ, οἰκτράν τ’ αἰαζόντων αὐδὰν οἰκτρόν τ’ ἐκβαλλόντων δάκρυον. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 3:4)
  • Ἀτθὶσ δ’ οἱᾶ μέλισσα πολυπρήωνα Κολώνην λείπουσ1’ ἐν τραγικαῖσ ᾖδε χοροστασίαισ Βάκχον καὶ τὸν Ἔρωτα Θεωρίδοσ Ἠριγόνησ τε ἅσ ποτε γηραιῷ Ζεὺσ ἔπορεν Σοφοκλεῖ . (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 7:3)
  • ᾧ πέρι δηρίσαντο καὶ ἁ νέκυν ἐν πυρὶ θεῖσα Ἀτθίσ, χἀ κόλποισ ὀστέα δεξαμένα. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 5 1:1)
  • τοῦτο Σακέρδωτοσ μεγάλου μέγα σῆμα τέτυκται παμφαέσ, Ἀσκανίησ ἄστρον ἐπιχθόνιον, ἀκτίνων ἀντωπὸν ὁ δ’ ἥσυχοσ ἔνδοθι δαίμων κεῖται, ὁ καὶ πάτρᾐ δεξιτερὴν τανύσασ κεκλιμένῃ, καὶ στέμμα περὶ κροτάφοισιν ἀνάψασ ἱερὸνἐκ πατρὸσ παιδὶ νεαζόμενον ὃν πάτρη μὲν ἔδεκτο φίλον νέκυν, ἥγνισε δ’ Ἀτθὶσ πυρκαϊῇ, σέβεται δ’ Ἑλλὰσ ἅπασα πόλισ. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 61)
  • ὧν ἀπὸ μὲν πυγῆσ Εὐφρὼ τάδε, ταῦτα δὲ Κλειὼ ὡσ θέμισ, ἡ τριτάτη δ’ Ἀτθὶσ ἀπ’ οὐρανίων. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 172)

Synonyms

  1. An Attic woman

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION