Lucian, Apologia 23:

(루키아노스, Apologia 23:)

μία μοι ἴσωσ ἐκείνη ἄγκυρα ἔτι ἄβροχοσ, ὀδύρεσθαι τὸ γῆρασ καὶ τὴν νόσον καὶ μετὰ τούτων τὴν πενίαν πάντα ποιεῖν καὶ πάσχειν ἀναπείθουσαν, ὡσ ἐκφύγοι τισ αὐτήν· καὶ ἐν τῷ τοιούτῳ οὐκ ἄκαιρον ἴσωσ καὶ τὴν τοῦ Εὐριπίδου Μήδειαν παρακαλέσαι παρελθοῦσαν εἰπεῖν ὑπὲρ ἐμοῦ ἐκεῖνα τὰ ἰαμβεῖα μικρὸν αὐτὰ παρῳδήσασαν· καὶ μανθάνω μὲν οἱᾶ δρᾶν μέλλω κακά, πενία δὲ κρείσσων τῶν ἐμῶν βουλευμάτων. τὸ μὲν γὰρ τοῦ Θεόγνιδοσ κἂν ἐγὼ μὴ λέγω, τίσ οὐκ οἶδεν, οὐκ ἀπαξιοῦντοσ, καὶ ἐσ βαθυκήτεα πόντον σφᾶσ αὐτοὺσ ῥιπτεῖν καὶ κατὰ κρημνῶν γε ἠλιβάτων, εἰ μέλλει τισ οὕτωσ ἀποδράσεσθαι τὴν πενίαν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION