뜻

1. 동공, 눈동자, 제자

1. a learner, pupil

예문

• ὥστε οὐκ ἂν φθάνοισ διδάσκων με καὶ μαθητὴν ποιούμενοσ· (Lucian, Anacharsis, (no name) 14:5)

  (루키아노스, Anacharsis, (no name) 14:5)

• Οὐκοῦν, ἦ δ̓ ὃσ ὁ Ἀνάχαρσισ, μαθητήν σου ἴσθι με γεγενημένον καὶ ζηλωτὴν τοῦ ἔρωτοσ ὃν ἠράσθησ, ἰδεῖν τὴν Ἑλλάδα, καὶ κατά γε τὴν ἐμπορίαν ταύτην ἀποδημήσασ ἥκω σοι μυρία παθὼν ἐν τοῖσ διὰ μέσου ἔθνεσι, καὶ εἴ γε μὴ σοὶ ἐνέτυχον, ἔγνωστο ἤδη πρὶν ἥλιον δῦναι, ὀπίσω αὖθισ ἐπὶ ναῦν κατιέναι· (Lucian, Scytha 9:4)

  (루키아노스, Scytha 9:4)

• ὥστε ὁ Ζεῦξισ συνεὶσ ὅτι αὐτοὺσ ἀσχολεῖ ἡ ὑπόθεσισ καινὴ οὖσα καὶ ἀπάγει τῆσ τέχνησ, ὡσ ἐν παρέργῳ τίθεσθαι τὴν ἀκρίβειαν τῶν πραγμάτων, Ἄγε δή, ἔφη, ὦ Μικκίων, πρὸσ τὸν μαθητήν, περίβαλε ἤδη τὴν εἰκόνα καὶ ἀράμενοι ἀποκομίζετε οἴκαδε· (Lucian, Zeuxis 13:4)

  (루키아노스, Zeuxis 13:4)

• οὐ γὰρ ἐμαυτοῦ ἕνεκα λαμβάνω, τοῦ δὲ διδόντοσ αὐτοῦ χάριν ἐπεὶ γάρ ἐστιν ὁ μέν τισ ἐκχύτησ, ὁ δὲ περιεκτικόσ, ἐμαυτὸν μὲν ἀσκῶ εἶναι περιεκτικόν, τὸν δὲ μαθητὴν ἐκχύτην. (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 23:3)

  (루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 23:3)

• ἐπιδεικνυμένου πόθ’, ὡσ ἐοίκεν, ἐν Ἐφέσῳ ἀφυοῦσ κιθαρῳδοῦ τὸν μαθητὴν τοῖσ φίλοισ, παρὼν κατὰ τύχην ὁ Στρατόνικοσ τοῦτ’ ἔφη· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 9:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 9:1)

유사 형태

• μαθηταὶ (115)
• μαθητὴς (103)
• μαθητῶν (89)
• μαθητὰς (67)
• μαθηταῖς (65)
• μαθητής (51)
• μαθητὴν (43)
• μαθητάς (25)
• μαθηταί (22)
• μαθητοῦ (18)
• μάθητε (16)
• μαθητήν (15)
• μαθητῇ (12)
• μαθητέον (8)
• μαθητόν (6)
• μαθητὸν (2)
• μαθητρίας (2)
• μαθητὰ (2)
• μαθητεῦσαί (1)
• μαθητικοὺς (1)
• μαθήτριαν (1)
• μαθητέα (1)
• μαθητιῶσιν (1)
• [μαθηταὶ] (1)
• μαθητῇσιν (1)
• μαθήτριαι (1)
• μαθητά (1)
• μαθηταῖσιν (1)
• μαθητιῶ (1)
• μαθητείαν (1)
• μαθητῇσι (1)
• μαθήτρια (1)
• [μαθητῶν] (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.