헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ ἐξ Ἀθηνῶν ἔφυγεν, ἀπὸ τῆσ ἀκροπόλεωσ βαλὼν τὸν τῆσ ἀδελφῆσ Πέρδικοσ υἱὸν Τάλω, μαθητὴν ὄντα, δείσασ μὴ διὰ τὴν εὐφυί̈αν αὐτὸν ὑπερβάλῃ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15 8:18)
καίτοι εἴ γε τοὺσ ἐχθροὺσ καὶ οὓσ καθ’ ὑπερβολὴν μισεῖ τισ ἐατέον ἦν ἀδικοῦντασ, καὶ ἡ ῥητορικὴ φαῦλον καὶ ἄχρηστον ἡ δίκην ποιοῦσα παρ’ αὐτῶν εἶναι λαμβάνειν καὶ μὴ ἐῶσα προχωρεῖν ὡσ ἐπὶ πλεῖστον, χρῆν δήπουθεν αὐτὸν μάλιστα μὲν διακωλύειν τὸν Δίωνα, ἑταῖρόν γε αὐτοῦ καὶ μαθητὴν ὄντα, καὶ ὑπομιμνήσκειν ὧν ποτ’ ἤκουσεν, εἴπερ ἤκουσεν, εἰ δὲ μὴ, τότε ἐπὶ τῶν ἔργων διδάσκειν ὅτι χρὴ φέρειν σιγῇ καὶ σκοπεῖν ὅπωσ μὴ μόνον αὐτὸσ στερήσεται τῆσ πατρίδοσ καὶ τῶν αὑτοῦ ὑπὸ Διονυσίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα πείσονται διὰ τέλουσ καὶ μὴ διαλείψει πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικῶν Διονύσιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:1)
ἐθαυμάζετο καὶ Ξενοφῶν ὁ θαυματοποιόσ, ὃσ μαθητὴν κατέλιπε Κρατισθένη τὸν Φλιάσιον ὃσ πῦρ τε αὐτόματον ἐποίει ἀναφύεσθαι καὶ ἄλλα πολλὰ φάσματα ἐτεχνᾶτο, ἀφ’ ὧν ἐξίστα τῶν ἀνθρώπων τὴν διάνοιαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 35 1:3)
Αἰσχίνου τε πένητοσ ὄντοσ καὶ μαθητὴν ἕνα ἔχοντοσ Ξενοκράτην, τοῦτον περιέσπασεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 116 2:1)
οἶδα δὲ καὶ Πολύστρατον τὸν Ἀθηναῖον, μαθητὴν δὲ Θεοφράστου, τὸν ἐπικαλούμενον Τυρρηνόν, ὅτι τῶν αὐλητρίδων τὰ ἱμάτια περιέδυεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 86 3:1)
"πεισθεὶσ δ’ ὑπ’ αὐτοῦ τοιαῦτα λέγοντοσ καὶ ἅμα οἰόμενοσ τοῦτον Σωκράτουσ γεγονότα μαθητὴν καὶ περὶ δικαιοσύνησ καὶ ἀρετῆσ πολλοὺσ καὶ σεμνοὺσ λέγοντα λόγουσ οὐκ ἄν ποτε ἐπιχειρῆσαι οὐδὲ τολμῆσαι ἅπερ οἱ πονηρότατοι καὶ ἀδικώτατοι ἄνθρωποι ἐπιχειροῦσι πράττειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 91 2:3)
θαυμάζειν δ’ ἐστὶν ἄξιον τοῦ τὰσ καλὰσ ὑποθήκασ παραδιδόντοσ ἡμῖν Ἀρχεστράτου, ὃσ Ἐπικούρῳ τῷ σοφῷ τῆσ ἡδονῆσ καθηγεμὼν γενόμενοσ κατὰ τὸν Ἀσκραῖον ποιητὴν γνωμικῶσ καὶ ἡμῖν συμβουλεύει τισὶ μὲν μὴ πείθεσθαι, αὑτῷ δὲ προσέχειν τὸν νοῦν, καὶ ἐσθίειν παρακελεύεται τὰ καὶ τά, οὐδὲν ἀποδέων τοῦ παρὰ Δαμοξένῳ τῷ κωμῳδιοποιῷ μαγείρου, ὅσ ἐν Συντρόφοισ φησιν Ἐπικούρου δέ με ὁρᾷσ μαθητὴν ὄντα τοῦ σοφοῦ, παρ’ ᾧ ἐν δύ’ ἔτεσιν καὶ μησὶν οὐχ ὅλοισ δέκα τάλαντ’ ἐγώ σοι κατεπύκνωσα τέτταρα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 601)
λέγει γὰρ ὡσ ὁ μὲν Πρόδικοσ Θηραμένην μαθητὴν ἀπετέλεσεν, ὁ δ’ ἕτεροσ Φιλόξενον τὸν Ἐρύξιδοσ καὶ Ἀριφράδην τὸν ἀδελφὸν Ἀριγνώτου τοῦ κιθαρῳδοῦ, θέλων ἀπὸ τῆσ τῶν δηλωθέντων μοχθηρίασ καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείασ ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 62 1:2)
ἐπιδεικνυμένου πόθ’, ὡσ ἐοίκεν, ἐν Ἐφέσῳ ἀφυοῦσ κιθαρῳδοῦ τὸν μαθητὴν τοῖσ φίλοισ, παρὼν κατὰ τύχην ὁ Στρατόνικοσ τοῦτ’ ἔφη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 9:1)
ἐκ δὲ τῶν ἄλλων πολιτῶν, ἵν’ ὡσ εἰσ ἐλαχίστουσ τὴν βλασφημίαν ἀγάγω, τὸν μαθητήν, εἰ δὲ βούλεσθε, τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ, Φιλοκράτην τὸν Ἐλευσίνιον, μόνον εἶναι τοιοῦτον τίθεμαι, οὐχ ὡσ οὐχὶ πλειόνων ὄντων ὤφελε γὰρ μηδεὶσ ἄλλοσ Ἀριστογείτονι χαίρειν, ἀλλ’ ὃ καθ’ ὑμῶν ὡσ ὄνειδοσ ὀκνῶ λέγειν, οὐδὲ τῶν ἄλλων πολιτῶν δίκαιόσ εἰμι δημοσίᾳ κατηγορεῖν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 52:1)
τοῦτο μὲν γὰρ Περικλέα τὸν συνέσει πλεῖστον τῶν καθ’ αὑτὸν διενεγκεῖν δόξαντα πάντων, ἀκούσει πλησιάσαντ’ Ἀναξαγόρᾳ τῷ Κλαζομενίῳ καὶ μαθητὴν ἐκείνου γενόμενον ταύτησ τῆσ δυνάμεωσ μετασχόντα·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 53:2)
οὐκοῦν ὁμιλητὴν τοῦ Διόσ φησιν αὐτὸν εἶναι, ὥσπερ ἂν εἰ ἔφη μαθητήν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 47:1)
ὅμωσ δὲ προλέγω ὑμῖν ὅτι ἐσπουδάκατε ἀνδρὸσ ἀκοῦσαιτοσοῦτον πλῆθοσ ὄντεσ οὔτε καλοῦ τὸ εἶδοσ οὔτε ἰσχυροῦ, τῇ τε ἡλικίᾳ παρηκμακότοσ ἤδη, μαθητὴν δὲ οὐδένα ἔχοντοσ, τέχνην δὲ ἢ ἐπιστήμην οὐδεμίαν ὑπισχνουμένου σχεδὸν οὔτε τῶν σεμνῶν οὔτε τῶν ἐλαττόνων, οὔτε μαντικὴν οὔτε σοφιστικήν ἀλλ’ οὐδὲ ῥητορικήν τινα ἢ κολακευτικὴν δύναμιν, οὐδὲ δεινοῦ ξυγγράφειν οὐδὲ ἔργον τι ἔχοντοσ ἄξιον ἐπαίνου καὶ σπουδῆσ, ἀλλ’ ἢ μόνον κομῶντοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 18:1)
‐ Καὶ πῶσ οἱο͂́ν τε τὸν μήτε ξυγγενόμενον Ὁμήρῳ μήτε ἰδόντα πώποτε, ἀλλὰ τοσούτοισ ἔτεσιν ὕστερον γενόμενον Ὁμήρου φάναι μαθητήν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 4:1)
ὅστισ καθ̓ Όμηρον ἐγένετο, μηδὲν δὲ ἤκουσε τῶν Ὁμήρου ἐπῶν ἢ ἀκούων μηδενὶ προσέσχε τὸν νοῦν, ἔσθ̓ ὅπωσ φήσομεν ἐκεῖνον Ὁμήρου μαθητήν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION