λεῖος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
λεῖος
λεῖη
λεῖον
Structure:
λει
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- smooth, plain, not embroidered
- smooth, level, flat, smooth, free) from
- smooth-skinned, beardless
- smooth, soft
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καίτοι τῆσ γε δόξησ καὶ τοῦ εἶναι φύσιν εὐσεβῶν χῶρον τοῖσι λάμπει μὲν μένοσ ἀελίου τὰν ἐνθάδε νύκτα κάτω, φοινικορόδοισ ἐνὶ λειμώνεσσι, καὶ τοῖσιν ἀκάρπων μὲν ἀνθηρῶν καὶ σκυθίων δένδρων ἄνθεσι τεθηλὸσ ἀναπέπταται πεδίον καὶ ποταμοί τινεσ ἄκλυστοι καὶ λεῖοι διαρρέουσι, καὶ διατριβὰσ ἔχουσιν ἐν μνήμαισ καὶ λόγοισ τῶν γεγονότων καὶ ὄντων παραπέμποντεσ αὑτοὺσ καὶ συνόντεσ. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 7 1:1)
- ἐκ δὲ τῶν καμνόντων ἀπέθνῃσκον μάλιστα μειράκια, νέοι, ἀκμάζοντεσ, λεῖοι, ὑπολευκόχρωτεσ, ἰθύτριχεσ, μελανότριχεσ, μελανόφθαλμοι, οἱ εἰκῇ καὶ ἐπὶ τὸ Ῥᾴθυμον βεβιωκότεσ, ἰσχνόφωνοι, τρηχύφωνοι, τραυλοί, ὀργίλοι. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, 160)
- τέγξισ μὲν ὦν ἔλαιον ξὺν χαμαιμήλῳ ἑψηθὲν ἢ νάρδῳ· θέρεοσ δὲ καὶ σίραιοσ Ἑλληνικόσ· ἢν δὲ καὶ ἐπιθέτοισι δέῃ χρέεσθαι, φοίνικεσ ἐν οἴνῳ αὐστηρῷ δευθέντεσ· ἔπειτα λεῖοι ἐσ μᾶζαν τετριμμένοι ξὺν νάρδῳ, ἀλφίτοισι, οἰνάνθῃ, προσηνὲσ θώρηκι ἐπίπλασμα · ψυκτικὸν δὲ καὶ μῆλα θλασθέντα ξὺν μαστίχῃ καὶ μελιλώτῳ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 79)
- ἀτὰρ καὶ τὰ ἐπιπλάσματα ἴκελα τῇ τέγξι, φοίνικεσ ἐν οἴνῳ δεδευμένοι , λεῖοι ξὺν Ῥοδίοισι πετάλοισι. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 303)
- Χρὴ δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ ἰητρείῃ ἐνεργῷ χρέεσθαι, ἔσ τε τὴν τῶν ἱδρώτων κάθεξιν, καὶ τῆσ δυνάμιοσ ἀνάστασιν ἐσ τὸ ζώπυρον· ἔστω ὦν ἐπίθημα τῷ θώρηκι ἐσ τὸν ἀριστερὸν μαστὸν, φοίνικεσ ἐν οἴνῳ λεῖοι, ξὺν ἀλόῃ καὶ μαστίχῃ, κηρωτῇ δὲ ξὺν νάρδῳ πεποιημένῃ ἀνειλήφθω τάδε· καὶ ἢν τόδε ἀσηρὸν γίγνηται, ἄλλο ἐπιτιθέναι ἐπίθημα, μήλων ἐξελόντα τὸ σπέρμα καὶ ὅτι περ ἂν σκληρὸν ᾖ, θλάσαντα, ξυμμίσγειν ἀλφίτοισι εὐώδεσι. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 166)