Ancient Greek-English Dictionary Language

κωλυτής

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: κωλυτής κωλυτοῦ

Structure: κωλυτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: kwlu/w

Sense

  1. a hinderer

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἵνα δὲ καὶ λαμβάνωσι τὰ δίκαια καὶ ὑπέχωσιν οἱ μείζουσ τοῖσ ἐλάττοσιν ἐξ ἴσου, νόμουσ θήσομαι κωλυτὰσ μὲν τῆσ βίασ, φύλακασ δὲ τῆσ δικαιοσύνησ καὶ αὐτὸσ οὐδένα χρόνον ἀνήσω τῆσ ἁπάντων προνοούμενοσ ἰσηγορίασ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 9 14:3)
  • πῶσ γὰρ οὐκ αἰσχρὸν, ὦ ἄνδρεσ Θηβαῖοι, ὑπὲρ μὲν τῆσ Μεσσηνίων κατοικήσεωσ τοιοῦτον πόλεμον Λακεδαιμονίοισ πολεμῆσαι, καὶ φιλοτιμεῖσθαι τῇ πόλει ταύτῃ δι’ ὑμῶν οἰκουμένῃ, καὶ ὑπὲρ τῶν ἐν Ἀρκαδίᾳ φίλων εἰσ Πελοπόννησον διαβαίνειν, καὶ μηδ’ ἐκείνων ἐπιτρέπειν τοῖσ βουλομένοισ μεταγνῶναι, ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦ καλοῦ καὶ δικαίου πάντα κίνδυνον αἱρεῖσθαι, ὑπὲρ δὲ τῆσ ὑμετέρασ αὐτῶν ἐλευθερίασ ἅμα καὶ σωτηρίασ, μᾶλλον δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, μὴ τολμῆσαι προβαλέσθαι τὰ ὅπλα, ἀπαντήσαντασ πρὸσ τὰ ὁρ́ια Βοιωτίασ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐγνωκότων τοὺσ Ἕλληνασ ἐλευθεροῦν κωλυτὰσ καὶ προδότασ γενέσθαι, καὶ λυμήνασθαι μὴ μόνον τοῖσ κοινοῖσ πράγμασιν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὑμετέροισ αὐτῶν ἔργοισ, ἀφ’ ὧν βεβόησθε. (Aristides, Aelius, Orationes, 14:5)
  • εἰ τοίνυν τὸ μὲν οὐκ οὔσαισ σκήψεσι χρῆσθαι καὶ ἃ μὴ προσῆκε συμπλάττειν, ἐφ’ ᾧ κοινὴν βλάβην εἰργάσθαι, ἀνδρόσ ἐστι φθόρου καὶ μηδὲν ὑγιοῦσ, τὸ δὲ τοὺσ εὖ ποιεῖν αἱρουμένουσ καθάπαξ ἐπέχειν τοῖσ θεοῖσ πολεμοῦντοσ, σὺ δὲ περιφανῶσ πᾶσι τούτοισ ἐνέχει, οὐχ ὅσον νόμουσ εἰσφέρειν, ἀλλ’ οὐδὲ νόμων ὅλωσ ἀκροᾶσθαι δίκαιοσ εἶ, τῷ τοὺσ μὲν κωλυτὰσ κακουργημάτων τυγχάνειν ὄντασ, σὺ δ’ εἴπερ τισ τὰ τοιαῦτα τεχνίτησ. (Aristides, Aelius, Orationes, 11:3)
  • τοὺσ γὰρ ὑβριοῦντασ κωλυτὰσ παραγενομένουσ ἢ ὑπ’ Ἀρχελάου πεπομφότοσ κτεῖναι ἐπιθεμένουσ οὔτε τοῦ θεοῦ οὔτε τοῦ νόμου τῆσ ἑορτῆσ ἐν φροντίδι γενομένουσ, ὧν Ἀντίπατρον οὐκ αἰσχύνεσθαι ἐκδικητὴν καθιστάμενον ἐπὶ θεραπείᾳ ἔχθρασ τῆσ αὐτοῦ πρὸσ Ἀρχέλαον ἢ φύσει τοῦ ἀρετῇ δικαίου. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 288:2)

Synonyms

  1. a hinderer

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION