뜻

1. a hinderer

예문

• ἀόριστοι γὰρ αἱ τῶν τυράννων ἐπιθυμίαι κατὰ τὸ εἰκόσ, οἱᾶ δὴ μήτε νόμον ἔχουσαι κωλυτὴν μήτε φόβον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 41 8:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 41 8:1)

• τῶν μὲν οὖν ἥδε ἡ πόλισ ἄρξασα καὶ πάντα τὸν πόλεμον διαπολεμήσασα ἐλέγετο, τῶν δ’ οἱ τῆσ Ἀτλαντίδοσ νήσου βασιλῆσ, ἣν δὴ Λιβύησ καὶ Ἀσίασ μείζω νῆσον οὖσαν ἔφαμεν εἶναί ποτε, νῦν δὲ ὑπὸ σεισμῶν δῦσαν ἄπορον πηλὸν τοῖσ ἐνθένδε ἐκπλέουσιν ἐπὶ τὸ πᾶν πέλαγοσ, ὥστε μηκέτι πορεύεσθαι, κωλυτὴν παρασχεῖν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 17:3)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 17:3)

• εἰ δ’ ἔδει τινὰ τούτων κωλυτὴν φανῆναι, τίν’ ἄλλον ἢ τὸν Ἀθηναίων δῆμον προσῆκε γενέσθαι; (Demosthenes, Speeches 11-20, 97:2)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 97:2)

• καὶ σέ, εἴπερ τινὰ ἄλλον, ὦ Ἀνάξαρχε, εἰσηγητήν τε τούτων τῶν λόγων ἐχρῆν γίγνεσθαι καὶ κωλυτὴν τῶν ἐναντίων, ἐπὶ σοφίᾳ τε καὶ παιδεύσει Ἀλεξάνδρῳ ξυνόντα. (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 11 6:1)

  (아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 6:1)

• ἀγῶσι μὴ προλέγειν τὰ παλαίσματα μηδὲ τί δεῖ φυλάξασθαι, ἐν δὲ κατασκευῇ πολέμου καὶ συστάσει πραγμάτων προπέμπειν τὸν κωλυτὴν ὥσπερ δεδοικότα ὑπὲρ τῶν πολεμίων. (Aristides, Aelius, Orationes, 5:11)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 5:11)

유사 형태

• κωλυτὰ (6)
• κωλυτὴν (5)
• κωλυτὰς (4)
• κωλυτικὰ (3)
• κωλυτικῶν (3)
• κωλυτὸς (2)
• κωλυτά (2)
• κωλυταὶ (1)
• κωλυτὸν (1)
• κωλυτέα (1)
• κωλυτικὴ (1)
• κωλυταί (1)
• κωλυτὴς (1)
• κωλυτέος (1)
• κωλυτικά (1)
• κωλυτηρίων (1)
• κωλυτόν (1)
• κωλυτέον (1)
• κωλυτικὴν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.