κόσμιος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κόσμιος
κόσμιᾱ
κόσμιον
Structure:
κοσμι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- well-ordered, regular, moderate, a regular practice
- orderly, well-behaved, regular, discreet, quiet, decorum, decency, order, regularly, decently, orderly
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἔχων δὲ πολλοὺσ αὐτοῦ καὶ ἄλλουσ διεξιέναι λόγουσ πρὸσ πόλεισ τε καὶ δυνάστασ καὶ ἰδιώτασ γραφέντασ, ὧν οἳ μὲν εἰσ ὁμόνοιαν καὶ σωφροσύνην τὰ πλήθη παρακαλοῦσιν, οἳ δὲ εἰσ μετριότητα καὶ νόμιμον ἀρχὴν τοὺσ δυνάστασ προάγουσιν, οἳ δὲ κοσμίουσ τῶν ἰδιωτῶν ἀπεργάζονται τοὺσ βίουσ, ἃ δεῖ πράττειν ἕκαστον ὑποτιθέμενοι, δεδοικὼσ μὴ πέρα τοῦ δέοντοσ ὁ λόγοσ ἐκμηκυνθῇ μοι, ταῦτα μὲν ἐάσω, τοῦ δ’ εὐπαρακολούθητα γενέσθαι μοι μᾶλλον τὰ πρόσθεν εἰρημένα, καὶ τῆσ διαφορᾶσ ἕνεκα, ᾗ διαλλάττει Λυσίου, τὰσ ἀρετὰσ αὐτῶν εἰσ βραχύτερον συναγαγὼν λόγον ἐπὶ τὰ παραδείγματα μεταβήσομαι. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 101)
- ἐγὼ γὰρ ὢν μειράκιον ἠπείλησ’ ὅτι ὡσ τοὺσ δικαίουσ καὶ σοφοὺσ καὶ κοσμίουσ μόνουσ βαδιοίμην· (Aristophanes, Plutus, Prologue 2:41)
- τῆσ δὲ γε τῶν ἐπιεικῶν καὶ ἐλλογίμων οὐδ’ αὐτὸσ καταφρονεῖ πλοῦτον δὲ καὶ δόξαν ἡγεμονικὴν καὶ δύναμιν ἐν φιλίαισ οὐ διώκει, οὐ μὴν οὐδὲ φεύγει ταῦτα μετρίῳ προσόντ’ ἤθει οὐδὲ γὰρ τοὺσ καλοὺσ τῶν νέων διώκει καὶ ὡραίουσ, ἀλλὰ τοὺσ εὐαγώγουσ καὶ κοσμίουσ καὶ φιλομαθεῖσ· (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 2 15:1)
- "Φίλιπποσ τοὺσ μὲν κοσμίουσ τὰ ἤθη καὶ τοὺσ τῶν ἰδίων ἐπιμελουμένουσ ἀπεδοκίμαζε, τοὺσ δὲ πολυτελεῖσ καὶ ζῶντασ ἐν κύβοισ καὶ πότοισ ἐπαινῶν ἐτίμα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 772)
- οὗτοι γὰρ ἐκέκτηντο ἔνθεον μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνθρώπινον δὲ τὸ θνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ παρὸν ἐπιεικὲσ τοῦ αὐθάδουσ δικαίου προκρίνοντεσ, πολλὰ δὲ νόμου ἀκριβείασ λόγων ὀρθότητα, τοῦτον νομίζοντεσ θειότατον καὶ κοινότατον νόμων τὸ δέον ἐν τῷ δέοντι καὶ λέγειν καὶ σιγᾶν καὶ ποιεῖν, καὶ δισσὰ ἀσκήσαντεσ μάλιστα ὧν δεῖ, γνώμην καὶ ῥώμην, τὴν μὲν βουλεύοντεσ τὴν δ’ ἀποτελοῦντεσ, θεράποντεσ μὲν τῶν ἀδίκωσ δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν ἀδίκωσ εὐτυχούντων, αὐθάδεισ πρὸσ τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρὸσ τὸ πρέπον, τῷ φρονίμῳ τῆσ γνώμησ παύοντεσ τὸ ἄφρον, ὑβρισταὶ εἰσ τοὺσ ὑβρίζοντασ, κόσμιοι εἰσ τοὺσ κοσμίουσ, ἄφοβοι εἰσ τοὺσ ἀφόβουσ, δεινοὶ ἐν τοῖσ δεινοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 16)