Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κόπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κόπτω κόψω ἔκοψα κέκοφα κέκομμαι ἐκόπην

Structure: κόπτ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from Root KOP

Sense

  1. (transitive) strike; cut; shake

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κόπτω κόπτεις κόπτει
Dual κόπτετον κόπτετον
Plural κόπτομεν κόπτετε κόπτουσιν*
SubjunctiveSingular κόπτω κόπτῃς κόπτῃ
Dual κόπτητον κόπτητον
Plural κόπτωμεν κόπτητε κόπτωσιν*
OptativeSingular κόπτοιμι κόπτοις κόπτοι
Dual κόπτοιτον κοπτοίτην
Plural κόπτοιμεν κόπτοιτε κόπτοιεν
ImperativeSingular κόπτε κοπτέτω
Dual κόπτετον κοπτέτων
Plural κόπτετε κοπτόντων, κοπτέτωσαν
Infinitive κόπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κοπτων κοπτοντος κοπτουσα κοπτουσης κοπτον κοπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κόπτομαι κόπτει, κόπτῃ κόπτεται
Dual κόπτεσθον κόπτεσθον
Plural κοπτόμεθα κόπτεσθε κόπτονται
SubjunctiveSingular κόπτωμαι κόπτῃ κόπτηται
Dual κόπτησθον κόπτησθον
Plural κοπτώμεθα κόπτησθε κόπτωνται
OptativeSingular κοπτοίμην κόπτοιο κόπτοιτο
Dual κόπτοισθον κοπτοίσθην
Plural κοπτοίμεθα κόπτοισθε κόπτοιντο
ImperativeSingular κόπτου κοπτέσθω
Dual κόπτεσθον κοπτέσθων
Plural κόπτεσθε κοπτέσθων, κοπτέσθωσαν
Infinitive κόπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοπτομενος κοπτομενου κοπτομενη κοπτομενης κοπτομενον κοπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κόψω κόψεις κόψει
Dual κόψετον κόψετον
Plural κόψομεν κόψετε κόψουσιν*
OptativeSingular κόψοιμι κόψοις κόψοι
Dual κόψοιτον κοψοίτην
Plural κόψοιμεν κόψοιτε κόψοιεν
Infinitive κόψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κοψων κοψοντος κοψουσα κοψουσης κοψον κοψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κόψομαι κόψει, κόψῃ κόψεται
Dual κόψεσθον κόψεσθον
Plural κοψόμεθα κόψεσθε κόψονται
OptativeSingular κοψοίμην κόψοιο κόψοιτο
Dual κόψοισθον κοψοίσθην
Plural κοψοίμεθα κόψοισθε κόψοιντο
Infinitive κόψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοψομενος κοψομενου κοψομενη κοψομενης κοψομενον κοψομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοπήσομαι κοπήσῃ κοπήσεται
Dual κοπήσεσθον κοπήσεσθον
Plural κοπησόμεθα κοπήσεσθε κοπήσονται
OptativeSingular κοπησοίμην κοπήσοιο κοπήσοιτο
Dual κοπήσοισθον κοπησοίσθην
Plural κοπησοίμεθα κοπήσοισθε κοπήσοιντο
Infinitive κοπήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοπησομενος κοπησομενου κοπησομενη κοπησομενης κοπησομενον κοπησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κοπτον έ̓κοπτες έ̓κοπτεν*
Dual ἐκόπτετον ἐκοπτέτην
Plural ἐκόπτομεν ἐκόπτετε έ̓κοπτον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκοπτόμην ἐκόπτου ἐκόπτετο
Dual ἐκόπτεσθον ἐκοπτέσθην
Plural ἐκοπτόμεθα ἐκόπτεσθε ἐκόπτοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κοψα έ̓κοψας έ̓κοψεν*
Dual ἐκόψατον ἐκοψάτην
Plural ἐκόψαμεν ἐκόψατε έ̓κοψαν
SubjunctiveSingular κόψω κόψῃς κόψῃ
Dual κόψητον κόψητον
Plural κόψωμεν κόψητε κόψωσιν*
OptativeSingular κόψαιμι κόψαις κόψαι
Dual κόψαιτον κοψαίτην
Plural κόψαιμεν κόψαιτε κόψαιεν
ImperativeSingular κόψον κοψάτω
Dual κόψατον κοψάτων
Plural κόψατε κοψάντων
Infinitive κόψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοψᾱς κοψαντος κοψᾱσα κοψᾱσης κοψαν κοψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκοψάμην ἐκόψω ἐκόψατο
Dual ἐκόψασθον ἐκοψάσθην
Plural ἐκοψάμεθα ἐκόψασθε ἐκόψαντο
SubjunctiveSingular κόψωμαι κόψῃ κόψηται
Dual κόψησθον κόψησθον
Plural κοψώμεθα κόψησθε κόψωνται
OptativeSingular κοψαίμην κόψαιο κόψαιτο
Dual κόψαισθον κοψαίσθην
Plural κοψαίμεθα κόψαισθε κόψαιντο
ImperativeSingular κόψαι κοψάσθω
Dual κόψασθον κοψάσθων
Plural κόψασθε κοψάσθων
Infinitive κόψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοψαμενος κοψαμενου κοψαμενη κοψαμενης κοψαμενον κοψαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκόπην ἐκόπης ἐκόπη
Dual ἐκόπητον ἐκοπήτην
Plural ἐκόπημεν ἐκόπητε ἐκόπησαν
SubjunctiveSingular κόπω κόπῃς κόπῃ
Dual κόπητον κόπητον
Plural κόπωμεν κόπητε κόπωσιν*
OptativeSingular κοπείην κοπείης κοπείη
Dual κοπείητον κοπειήτην
Plural κοπείημεν κοπείητε κοπείησαν
ImperativeSingular κόπητι κοπήτω
Dual κόπητον κοπήτων
Plural κόπητε κοπέντων
Infinitive κοπῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοπεις κοπεντος κοπεισα κοπεισης κοπεν κοπεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκοφα κέκοφας κέκοφεν*
Dual κεκόφατον κεκόφατον
Plural κεκόφαμεν κεκόφατε κεκόφᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκόφω κεκόφῃς κεκόφῃ
Dual κεκόφητον κεκόφητον
Plural κεκόφωμεν κεκόφητε κεκόφωσιν*
OptativeSingular κεκόφοιμι κεκόφοις κεκόφοι
Dual κεκόφοιτον κεκοφοίτην
Plural κεκόφοιμεν κεκόφοιτε κεκόφοιεν
ImperativeSingular κέκοφε κεκοφέτω
Dual κεκόφετον κεκοφέτων
Plural κεκόφετε κεκοφόντων
Infinitive κεκοφέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκοφως κεκοφοντος κεκοφυῑα κεκοφυῑᾱς κεκοφον κεκοφοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κε͂κομμαι κέκοψαι κέκοπται
Dual κέκοφθον κέκοφθον
Plural κέκομμεθα κέκοφθε κεκόφαται
ImperativeSingular κέκοψο κεκόφθω
Dual κέκοφθον κεκόφθων
Plural κέκοφθε κεκόφθων
Infinitive κέκοφθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκομμενος κεκομμενου κεκομμενη κεκομμενης κεκομμενον κεκομμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ῝Α ἐλάλησε Κύριοσ ἐν χειρὶ Ἱερεμίου τοῦ ἐλθεῖν Ναβουχοδονόσορ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνοσ τοῦ κόψαι γῆν Αἰγύπτου. ‐ (Septuagint, Liber Ieremiae 26:12)
  • ἐκεῖνο δὲ πῶσ οὐ μέγα ἐν τοῖσ ἄλλοισ τὸ τόλμημα τοῦ Ἀλεξάνδρου, τὸ αἰτῆσαι παρὰ τοῦ αὐτοκράτοροσ μετονομασθῆναι τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχοσ καὶ Ιὠνόπολιν κληθῆναι, καὶ νόμισμα καινὸν κόψαι ἐγκεχαραγμένον τῇ μὲν τοῦ Γλύκωνοσ, κατὰ θάτερα δὲ Ἀλεξάνδρου, στέμματὰ τε τοῦ πάππου Ἀσκληπιοῦ καὶ τὴν ἁρ́πην ἐκείνην τοῦ πατρομήτοροσ Περσέωσ ἔχοντοσ ; (Lucian, Alexander, (no name) 58:1)
  • συνελθόντων δὲ ἐπὶ τῷ κόψαι ἕτερον χαρακτῆρα, ἐξέδωκε τὸ αὐτὸ ἀργύριον. (Aristotle, Economics, Book 2 30:2)
  • ἐγὼ δ’ ἀποκτεῖναι μὲν οὐχ ὅσιον ἡγούμενοσ ὁμόφυλον ἄνδρα, κολάσαι δ’ ἀνάγκην ἔχων, τῶν περὶ ἐμέ τινι σωματοφυλάκων Ληουεῖ προσέταξα προελθόντι κόψαι τοῦ Κλείτου τὴν ἑτέραν τῶν χειρῶν. (Flavius Josephus, 205:1)
  • Μυθολογέεται δὲ καὶ τόδε· τέκτων ἤδη ἐπὶ οἴκου μὲν σαόφρων ἐργάτησ ἦν, μετρῆσαι ξύλον, κόψαι, ξύσαι, ξυγγομφῶσαι, ἁρμόσαι, ξυντελέσαι δόμον νηφαλέωσ, τοῖσι ἐργοδότῃσι ὁμιλῆσαι, ξυμβῆναι, ἀμεῖψαι τὰ ἔργα μισθοῦ δικαίου. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 76)

Synonyms

  1. strike

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION