Ancient Greek-English Dictionary Language

κλίμα

Third declension Noun; Neuter 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κλίμα κλίματος

Structure: κλιματ (Stem)

Etym.: kli/nw

Sense

  1. a region, zone or belt of the earth
  2. the supposed slope of the earth from the equator to the pole
  3. a slope, inclination

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰσὶ δὲ οἳ τὴν Κελτικὴν διὰ βάθοσ χώρασ καὶ μέγεθοσ ἀπὸ τῆσ ἔξω θαλάσσησ καὶ τῶν ὑπαρκτίων κλιμάτων πρὸσ ἥλιον ἀνίσχοντα κατὰ τὴν Μαιῶτιν ἐπιστρέφουσαν ἅπτεσθαι τῆσ Ποντικῆσ Σκυθίασ λέγουσι, κἀκεῖθεν τὰ γένη μεμεῖχθαι. (Plutarch, Caius Marius, chapter 11 4:1)
  • χερμάσιν μὲν οὖν καὶ τοῖσ ἑκηβόλοισ ἀδιαλείπτωσ ἐχρῶντο, καὶ συνεχεῖσ ἦσαν βελῶν ἀφέσεισ ἐξ ἑκατέρων τῶν κλιμάτων· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 538:1)
  • ἀντίκειται δὲ τούτῳ τὸ περὶ τὸν Ιὀρδάνην ὄροσ ἀρχόμενον ἀπὸ Ιοὐλιάδοσ καὶ τῶν βορείων κλιμάτων, παρατεῖνον δὲ εἰσ μεσημβρίαν ἑώσ Σομόρων, ἥπερ ὁρίζει τὴν Πέτραν τῆσ Ἀραβίασ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 514:1)
  • κἀκ τῶν ἄλλων δὲ κλιμάτων μία μεσημβρινὴ πύλη καὶ μία βόρειοσ, δι’ ἧσ εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν εἰσῆγον· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 226:1)
  • οἱο͂ν Ἀλεξάνδρειαν τὴν πρὸσ Αἰγύπτῳ, πότερον ἀρκτικωτέρα Βαβυλῶνοσ ἢ νοτιωτέρα, λαβεῖν οὐχ οἱο͂́ν τε, οὐδ’ ἐφ’ ὁπόσον διάστημα, χωρὶσ τῆσ διὰ τῶν κλιμάτων ἐπισκέψεωσ. (Strabo, Geography, book 1, chapter 1 24:3)

Synonyms

  1. a slope

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION