Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 48

(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 48)

περὶ Ἰταλικῶν οἴνων φησὶν ὁ παρὰ τούτῳ τῷ σοφιστῇ Γαληνόσ· "ὁ Φαλερῖνοσ οἶνοσ ἀπὸ ἐτῶν δέκα ἐστὶ πότιμοσ καὶ ἀπὸ πεντεκαίδεκα μέχρι εἴκοσιν· "ὁ δ’· "ὑπὲρ τοῦτον ἐκπίπτων τὸν χρόνον κεφαλαλγὴσ καὶ τοῦ νευρώδουσ καθάπτεται. "εἴδη δ’ αὐτοῦ δύο, ὁ αὐστηρὸσ καὶ ὁ γλυκάζων οὗτοσ δὲ τοιοῦτοσ γίνεται ὅταν ὑπὸ τὸν τρυγητὸν νότοι πνεύσωσι, παρ’ ὃ καὶ μελάντεροσ γίνεται, ὁ δὲ μὴ οὕτω τρυγηθεὶσ αὐστηρόσ τε καὶ τῷ χρώματι κιρρόσ. καὶ τοῦ Ἀλβανοῦ δὲ οἴνου εἴδη δύο, ὁ μὲν γλυκάζων, ὁ δ’ ὀμφακίασ· "ἀμφότεροι δὲ ἀπὸ πεντεκαίδεκα ἐτῶν ἀκμάζουσι. "Συρεντῖνοσ δὲ ἀπὸ πέντε καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ἄρχεται γίνεσθαι πότιμοσ · "ὢν γὰρ ἀλιπὴσ καὶ λίαν ψαφαρὸσ μόλισ πεπαίνεται καὶ παλαιούμενοσ σχεδὸν μόνοισ ἐστὶν ἐπιτήδειοσ τοῖσ χρωμένοισ διηνεκῶσ. ὁ δὲ Ῥηγῖνοσ τοῦ Συρεντίνου λιπαρώτεροσ ὢν χρήσιμοσ ἀπὸ ἐτῶν πεντεκαίδεκα. "χρήσιμοσ καὶ ὁ Πριούερνοσ λεπτομερέστεροσ ὢν τοῦ Ῥηγίνου ἥκιστά τε καθαπτόμενοσ κεφαλῆσ, τούτῳ ἐμφερὴσ ὁ Φορμιανόσ, ταχὺ δὲ ἀκμάζει καὶ λιπαρώτερόσ ἐστιν αὐτοῦ. βράδιον δ’ ἀκμάζει ὁ Τριφολῖνοσ, ἐστὶ δὲ τοῦ Συρεντίνου γεωδέστεροσ. "ὁ δὲ Στατανὸσ τῶν πρώτων ἐστὶν οἴνων, ἐμφερὴσ τῷ Φαλερίνῳ, κουφότεροσ, οὐ πληκτικόσ, ὁ Τιβουρτῖνοσ λεπτόσ, εὐδιάπνευστοσ, ἀκμάζων ἀπὸ ἐτῶν δέκα· "κρείττων δὲ γίνεται παλαιούμενοσ. "ὁ Λαβικανὸσ ἡδὺσ καὶ λιπαρὸσ τῇ γεύσει, μεταξὺ Φαλερίνου καὶ ’ Ἀλβανοῦ· "ὁ δὲ ἄρχεται τῆσ πόσεωσ ἀπὸ ἐτῶν δέκα. "ὁ Γαυρανὸσ δὲ καὶ ὀλίγοσ καὶ κάλλιστοσ, προσέτι τε εὔτονοσ καὶ παχύσ, Πραινεστίνου δὲ καὶ Τιβουρτίνου λιπαρώτεροσ. "ὁ Μαρσικὸσ δὲ πάνυ αὐστηρόσ, εὐστόμαχοσ δέ. γίνεται δὲ περὶ τὴν Καμπανίασ Κύμην ὁ καλούμενοσ Οὐλβανόσ, κοῦφοσ, πότιμοσ ἀπὸ ἐτῶν πέντε, ὁ Ἀγκωνιτανὸσ χρηστόσ, λιπαρόσ, πο ὁ Βυξεντῖνοσ ἐμφερῶσ ἔχει τῷ Ἀλβανῷ τῷ ὀμφακίᾳ· "ἐστὶ δὲ δυνάμει καὶ εὐστόμαχοσ. "ὁ Οὐελίτερνοσ δὲ ἡδὺσ πινόμενοσ, εὐστόμαχοσ· "ἴδιον δ’ αὐτοῦ τὸ μὴ δοκεῖν ἀπαρέγχυτοσ εἶναι· "ἐμφαίνει γὰρ ὡσ ἐμμεμιγμένου αὐτῷ ἑτέρου, ὁ Καληνὸσ κοῦφοσ, τοῦ Φαλερίνου εὐστομαχώτεροσ. "εὐγενὴσ δὲ καὶ ὁ Καίκουβοσ, πληκτικόσ, εὔτονοσ· "παλαιοῦται δὲ μετὰ ἱκανὰ ἔτη. "ὁ Φουνδανὸσ εὔτονοσ, πολύτροφοσ, κεφαλῆσ καὶ στομάχου ἅπτεται· "διὸ οὐ πολὺσ ἐν συμποσίοισ πίνεται. "πάντων δὲ τούτων ὁ Σαβῖνοσ κουφότεροσ, ἀπὸ ἐτῶν ἑπτὰ ἐπιτήδειοσ πίνεσθαι μέχρι πεντεκαίδεκα. "ὁ δὲ Σιγνῖνοσ μέχρισ ἐτῶν ἓξ χρήσιμοσ, παλαιωθεὶσ δὲ πολὺ χρησιμώτεροσ. "ὁ Νουμεντανὸσ ἀκμάζει ταχὺ καὶ ἀπὸ ἐτῶν πέντε πότιμόσ ἐστιν ἐστὶ οὔτε λίαν ἡδὺσ οὔτε λεπτόσ, ὁ Σπωλητῖνοσ οἶνοσ καὶ πινόμενοσ ἡδὺσ καὶ τῷ χρώματι χρυσίζει. "Αἰκουανὸσ κατὰ πολλὰ τῷ Συρεντίνῳ παρεμφερήσ, ὁ Βαρῖνοσ λίαν αὐστηρὸσ καὶ ἀεὶ ἑαυτοῦ κρείττων γίνεται, εὐγενὴσ καὶ ὁ Καυκῖνοσ καὶ τῷ Φαλερίνῳ ἐμφερήσ. ὁ Βενεφρανὸσ εὐστόμαχοσ καὶ κοῦφοσ, ὁ ἐν Νεαπόλει Τρεβιλλικὸσ εὔκρατοσ τῇ δυνάμει, εὐστόμαχοσ, εὔστομοσ. "ὁ Ἔρβουλοσ ἐν ἀρχῇ μέν ἐστι μέλασ, μετ’ οὐ πολλὰ δὲ ἔτη λευκὸσ γίνεται· "ἐστὶ δὲ λίαν κοῦφοσ καὶ τρυφερόσ, ὁ Μασσαλιήτησ καλόσ· "ὀλίγοσ δὲ γίνεται, παχύσ, σαρκώδησ. "Ταραντῖνοσ δὲ καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ κλίματοσ τούτου πάντεσ ἁπαλοί, οὐ πλῆξιν, οὐ τόνον ἔχοντεσ, ἡδεῖσ, εὐστόμαχοι. "ὁ δὲ Μαμερτῖνοσ ἔξω μὲν τῆσ Ἰταλίασ γίνεται· "καὶ γινόμενοσ ἐν Σικελίᾳ καλεῖται Ιὠτάλινοσ. "ἡδὺσ δ’ ἐστί, κοῦφοσ, εὔτονοσ" ὅτι παρ’ Ἰνδοῖσ τιμᾶται δαίμων, ὥσ φησι Χάρησ ὁ Μιτυληναῖοσ, ὃσ καλεῖται Σοροάδειοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION