Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 6

(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 6)

ὁ τρεχέδειπνοσ, φησί, σοφιστήσ . Κλέαρχόσ φησι Χάρμον τὸν Συρακούσιον εὐτρεπίσθαι στιχίδια καὶ παροιμίασ εἰσ ἕκαστον τῶν ἐν τοῖσ δείπνοισ παρατιθεμένων εἰσ μὲν τὸν ἰχθὺν ἥκω λιπὼν Αἰγαῖον ἁλμυρὸν βάθοσ, εἰσ δὲ τοὺσ κήρυκασ· χαίρετε, κήρυκεσ, Διὸσ ἄγγελοι εἰσ δὲ τὴν χορδὴν ἑλικτὰ κοὐδὲν ὑγιέσ, εἰσ δὲ τὴν ὠνθυλευμένην τευθίδα· σοφή, σοφὴ σύ, εἰσ δὲ τὸ ἐν τοῖσ ἑψητοῖσ ὡραῖον οὐκ ἀπ’ ἐμοῦ σκεδάσεισ ὄχλον; εἰσ δὲ τὴν ἀποδεδαρμένην ἔγχελυν· οὐ προκαλυπτομένα βοστρυχώδεα. τοιούτουσ πολλούσ φησι τῷ Λαρηνσίου παρεῖναι δείπνῳ, ὥσπερ συμβολὰσ κομίζοντασ τὰ ἀπὸ τῶν στρωματοδέσμων γράμματα. φησὶ δὲ καὶ ὅτι ὁ Χάρμοσ εἰσ ἕκαστον τῶν παρατιθεμένων ἔχων τι πρόχειρον, ὡσ προείρηται, ἐδόκει τοῖσ Μεσσηνίοισ πεπαιδευμένοσ εἶναι ὡσ καὶ Καλλιφάνησ ὁ τοῦ Παραβρύκοντοσ κληθεὶσ ἀρχὰσ ποιημάτων πολλῶν καὶ λόγων ἐκγραψάμενοσ ἀνειλήφει μέχρι τριῶν καὶ τεσσάρων στίχων, πολυμαθείασ δόξαν προσποιούμενοσ. πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι διὰ στόματοσ εἶχον τὰσ ἐν τῷ Σικελικῷ μυραίνασ, τὰσ πλωτὰσ ἐγχέλεισ, τῶν Παχυνικῶν θύννων τὰσ ἠτριαίασ τοὺσ ἐν Μήλῳ ἐρίφουσ, τοὺσ ἐν Σκιάθῳ κεστρέασ·

καὶ τῶν ἀδόξων δὲ τὰσ Πελωρίδασ κόγχασ τὰσ ἐκ Λιπάρασ μαινίδασ, τὴν Μαντινικὴν γογγυλίδα, τὰσ ἐκ Θηβῶν βουνιάδασ καὶ τὰ παρ’ Ἀσκραίοισ τεῦτλα. Κλεάνθησ δὲ ὁ Ταραντῖνοσ, ὥσ φησι Κλέαρχοσ, πάντα παρὰ τοὺσ πότουσ ἔμμετρα ἔλεγε, καὶ Πάμφιλοσ δὲ ὁ Σικελόσ, ὡσ ταῦτα·

"ἔγχει πιεῖν μοι καὶ τὸ πέρδικοσ σκέλοσ. "ἀμίδα δότω τισ ἢ πλακοῦντά τισ δότω. τὸν βίον, φησίν, εὐσταθεῖσ, οὐκ ἐγχειρογάστορεσ. Ἀριστοφάνησ φησίν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION