- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κηρύσσω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: kēryssō

Principal Part: κηρύσσω κηρύξω ἐκήρυξα κεκήρυχα κεκήρυγμαι ἐκηρύχθην

Structure: κηρύσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I preach
  2. I proclaim

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρύσσω κηρύσσεις κηρύσσει
Dual κηρύσσετον κηρύσσετον
Plural κηρύσσομεν κηρύσσετε κηρύσσουσι(ν)
SubjunctiveSingular κηρύσσω κηρύσσῃς κηρύσσῃ
Dual κηρύσσητον κηρύσσητον
Plural κηρύσσωμεν κηρύσσητε κηρύσσωσι(ν)
OptativeSingular κηρύσσοιμι κηρύσσοις κηρύσσοι
Dual κηρύσσοιτον κηρυσσοίτην
Plural κηρύσσοιμεν κηρύσσοιτε κηρύσσοιεν
ImperativeSingular κήρυσσε κηρυσσέτω
Dual κηρύσσετον κηρυσσέτων
Plural κηρύσσετε κηρυσσόντων, κηρυσσέτωσαν
Infinitive κηρύσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυσσων κηρυσσοντος κηρυσσουσα κηρυσσουσης κηρυσσον κηρυσσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρύσσομαι κηρύσσει, κηρύσσῃ κηρύσσεται
Dual κηρύσσεσθον κηρύσσεσθον
Plural κηρυσσόμεθα κηρύσσεσθε κηρύσσονται
SubjunctiveSingular κηρύσσωμαι κηρύσσῃ κηρύσσηται
Dual κηρύσσησθον κηρύσσησθον
Plural κηρυσσώμεθα κηρύσσησθε κηρύσσωνται
OptativeSingular κηρυσσοίμην κηρύσσοιο κηρύσσοιτο
Dual κηρύσσοισθον κηρυσσοίσθην
Plural κηρυσσοίμεθα κηρύσσοισθε κηρύσσοιντο
ImperativeSingular κηρύσσου κηρυσσέσθω
Dual κηρύσσεσθον κηρυσσέσθων
Plural κηρύσσεσθε κηρυσσέσθων, κηρυσσέσθωσαν
Infinitive κηρύσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυσσομενος κηρυσσομενου κηρυσσομενη κηρυσσομενης κηρυσσομενον κηρυσσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρύξω κηρύξεις κηρύξει
Dual κηρύξετον κηρύξετον
Plural κηρύξομεν κηρύξετε κηρύξουσι(ν)
OptativeSingular κηρύξοιμι κηρύξοις κηρύξοι
Dual κηρύξοιτον κηρυξοίτην
Plural κηρύξοιμεν κηρύξοιτε κηρύξοιεν
Infinitive κηρύξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυξων κηρυξοντος κηρυξουσα κηρυξουσης κηρυξον κηρυξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρύξομαι κηρύξει, κηρύξῃ κηρύξεται
Dual κηρύξεσθον κηρύξεσθον
Plural κηρυξόμεθα κηρύξεσθε κηρύξονται
OptativeSingular κηρυξοίμην κηρύξοιο κηρύξοιτο
Dual κηρύξοισθον κηρυξοίσθην
Plural κηρυξοίμεθα κηρύξοισθε κηρύξοιντο
Infinitive κηρύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυξομενος κηρυξομενου κηρυξομενη κηρυξομενης κηρυξομενον κηρυξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρυχθήσομαι κηρυχθήσῃ κηρυχθήσεται
Dual κηρυχθήσεσθον κηρυχθήσεσθον
Plural κηρυχθησόμεθα κηρυχθήσεσθε κηρυχθήσονται
OptativeSingular κηρυχθησοίμην κηρυχθήσοιο κηρυχθήσοιτο
Dual κηρυχθήσοισθον κηρυχθησοίσθην
Plural κηρυχθησοίμεθα κηρυχθήσοισθε κηρυχθήσοιντο
Infinitive κηρυχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυχθησομενος κηρυχθησομενου κηρυχθησομενη κηρυχθησομενης κηρυχθησομενον κηρυχθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκήρυξα ἐκήρυξας ἐκήρυξε(ν)
Dual ἐκηρύξατον ἐκηρυξάτην
Plural ἐκηρύξαμεν ἐκηρύξατε ἐκήρυξαν
SubjunctiveSingular κηρύξω κηρύξῃς κηρύξῃ
Dual κηρύξητον κηρύξητον
Plural κηρύξωμεν κηρύξητε κηρύξωσι(ν)
OptativeSingular κηρύξαιμι κηρύξαις κηρύξαι
Dual κηρύξαιτον κηρυξαίτην
Plural κηρύξαιμεν κηρύξαιτε κηρύξαιεν
ImperativeSingular κήρυξον κηρυξάτω
Dual κηρύξατον κηρυξάτων
Plural κηρύξατε κηρυξάντων
Infinitive κηρύξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυξας κηρυξαντος κηρυξασα κηρυξασης κηρυξαν κηρυξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκηρυξάμην ἐκηρύξω ἐκηρύξατο
Dual ἐκηρύξασθον ἐκηρυξάσθην
Plural ἐκηρυξάμεθα ἐκηρύξασθε ἐκηρύξαντο
SubjunctiveSingular κηρύξωμαι κηρύξῃ κηρύξηται
Dual κηρύξησθον κηρύξησθον
Plural κηρυξώμεθα κηρύξησθε κηρύξωνται
OptativeSingular κηρυξαίμην κηρύξαιο κηρύξαιτο
Dual κηρύξαισθον κηρυξαίσθην
Plural κηρυξαίμεθα κηρύξαισθε κηρύξαιντο
ImperativeSingular κήρυξαι κηρυξάσθω
Dual κηρύξασθον κηρυξάσθων
Plural κηρύξασθε κηρυξάσθων
Infinitive κηρύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυξαμενος κηρυξαμενου κηρυξαμενη κηρυξαμενης κηρυξαμενον κηρυξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκηρύχθην ἐκηρύχθης ἐκηρύχθη
Dual ἐκηρύχθητον ἐκηρυχθήτην
Plural ἐκηρύχθημεν ἐκηρύχθητε ἐκηρύχθησαν
SubjunctiveSingular κηρύχθω κηρύχθῃς κηρύχθῃ
Dual κηρύχθητον κηρύχθητον
Plural κηρύχθωμεν κηρύχθητε κηρύχθωσι(ν)
OptativeSingular κηρυχθείην κηρυχθείης κηρυχθείη
Dual κηρυχθείητον κηρυχθειήτην
Plural κηρυχθείημεν κηρυχθείητε κηρυχθείησαν
ImperativeSingular κηρύχθητι κηρυχθήτω
Dual κηρύχθητον κηρυχθήτων
Plural κηρύχθητε κηρυχθέντων
Infinitive κηρυχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυχθεις κηρυχθεντος κηρυχθεισα κηρυχθεισης κηρυχθεν κηρυχθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκήρυχα κεκήρυχας κεκήρυχε(ν)
Dual κεκηρύχατον κεκηρύχατον
Plural κεκηρύχαμεν κεκηρύχατε κεκηρύχασι(ν)
SubjunctiveSingular κεκηρύχω κεκηρύχῃς κεκηρύχῃ
Dual κεκηρύχητον κεκηρύχητον
Plural κεκηρύχωμεν κεκηρύχητε κεκηρύχωσι(ν)
OptativeSingular κεκηρύχοιμι κεκηρύχοις κεκηρύχοι
Dual κεκηρύχοιτον κεκηρυχοίτην
Plural κεκηρύχοιμεν κεκηρύχοιτε κεκηρύχοιεν
ImperativeSingular κεκήρυχε κεκηρυχέτω
Dual κεκηρύχετον κεκηρυχέτων
Plural κεκηρύχετε κεκηρυχόντων
Infinitive κεκηρυχέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκηρυχως κεκηρυχοντος κεκηρυχυια κεκηρυχυιας κεκηρυχον κεκηρυχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκήρυγμαι κεκήρυξαι κεκήρυκται
Dual κεκήρυχθον κεκήρυχθον
Plural κεκηρύγμεθα κεκήρυχθε κεκηρύχαται
ImperativeSingular κεκήρυξο κεκηρύχθω
Dual κεκήρυχθον κεκηρύχθων
Plural κεκήρυχθε κεκηρύχθων
Infinitive κεκήρυχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκηρυγμενος κεκηρυγμενου κεκηρυγμενη κεκηρυγμενης κεκηρυγμενον κεκηρυγμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. I preach

  2. I proclaim

Related

명사

형용사

동사

부사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION