Ancient Greek-English Dictionary Language

κελεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κελεύω κελεύσω ἐκέλευσα κεκέλευκα κεκέλευσμαι ἐκελεύσθην

Structure: κελεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ke/lomai

Sense

  1. I urge, bid, exhort
  2. I command, order

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κελεύω κελεύεις κελεύει
Dual κελεύετον κελεύετον
Plural κελεύομεν κελεύετε κελεύουσιν*
SubjunctiveSingular κελεύω κελεύῃς κελεύῃ
Dual κελεύητον κελεύητον
Plural κελεύωμεν κελεύητε κελεύωσιν*
OptativeSingular κελεύοιμι κελεύοις κελεύοι
Dual κελεύοιτον κελευοίτην
Plural κελεύοιμεν κελεύοιτε κελεύοιεν
ImperativeSingular κέλευε κελευέτω
Dual κελεύετον κελευέτων
Plural κελεύετε κελευόντων, κελευέτωσαν
Infinitive κελεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κελευων κελευοντος κελευουσα κελευουσης κελευον κελευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κελεύομαι κελεύει, κελεύῃ κελεύεται
Dual κελεύεσθον κελεύεσθον
Plural κελευόμεθα κελεύεσθε κελεύονται
SubjunctiveSingular κελεύωμαι κελεύῃ κελεύηται
Dual κελεύησθον κελεύησθον
Plural κελευώμεθα κελεύησθε κελεύωνται
OptativeSingular κελευοίμην κελεύοιο κελεύοιτο
Dual κελεύοισθον κελευοίσθην
Plural κελευοίμεθα κελεύοισθε κελεύοιντο
ImperativeSingular κελεύου κελευέσθω
Dual κελεύεσθον κελευέσθων
Plural κελεύεσθε κελευέσθων, κελευέσθωσαν
Infinitive κελεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελευομενος κελευομενου κελευομενη κελευομενης κελευομενον κελευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κελεύσω κελεύσεις κελεύσει
Dual κελεύσετον κελεύσετον
Plural κελεύσομεν κελεύσετε κελεύσουσιν*
OptativeSingular κελεύσοιμι κελεύσοις κελεύσοι
Dual κελεύσοιτον κελευσοίτην
Plural κελεύσοιμεν κελεύσοιτε κελεύσοιεν
Infinitive κελεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κελευσων κελευσοντος κελευσουσα κελευσουσης κελευσον κελευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κελεύσομαι κελεύσει, κελεύσῃ κελεύσεται
Dual κελεύσεσθον κελεύσεσθον
Plural κελευσόμεθα κελεύσεσθε κελεύσονται
OptativeSingular κελευσοίμην κελεύσοιο κελεύσοιτο
Dual κελεύσοισθον κελευσοίσθην
Plural κελευσοίμεθα κελεύσοισθε κελεύσοιντο
Infinitive κελεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελευσομενος κελευσομενου κελευσομενη κελευσομενης κελευσομενον κελευσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κελευσθήσομαι κελευσθήσῃ κελευσθήσεται
Dual κελευσθήσεσθον κελευσθήσεσθον
Plural κελευσθησόμεθα κελευσθήσεσθε κελευσθήσονται
OptativeSingular κελευσθησοίμην κελευσθήσοιο κελευσθήσοιτο
Dual κελευσθήσοισθον κελευσθησοίσθην
Plural κελευσθησοίμεθα κελευσθήσοισθε κελευσθήσοιντο
Infinitive κελευσθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελευσθησομενος κελευσθησομενου κελευσθησομενη κελευσθησομενης κελευσθησομενον κελευσθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκέλευσα ἐκέλευσας ἐκέλευσεν*
Dual ἐκελεύσατον ἐκελευσάτην
Plural ἐκελεύσαμεν ἐκελεύσατε ἐκέλευσαν
SubjunctiveSingular κελεύσω κελεύσῃς κελεύσῃ
Dual κελεύσητον κελεύσητον
Plural κελεύσωμεν κελεύσητε κελεύσωσιν*
OptativeSingular κελεύσαιμι κελεύσαις κελεύσαι
Dual κελεύσαιτον κελευσαίτην
Plural κελεύσαιμεν κελεύσαιτε κελεύσαιεν
ImperativeSingular κέλευσον κελευσάτω
Dual κελεύσατον κελευσάτων
Plural κελεύσατε κελευσάντων
Infinitive κελεύσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελευσᾱς κελευσαντος κελευσᾱσα κελευσᾱσης κελευσαν κελευσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκελευσάμην ἐκελεύσω ἐκελεύσατο
Dual ἐκελεύσασθον ἐκελευσάσθην
Plural ἐκελευσάμεθα ἐκελεύσασθε ἐκελεύσαντο
SubjunctiveSingular κελεύσωμαι κελεύσῃ κελεύσηται
Dual κελεύσησθον κελεύσησθον
Plural κελευσώμεθα κελεύσησθε κελεύσωνται
OptativeSingular κελευσαίμην κελεύσαιο κελεύσαιτο
Dual κελεύσαισθον κελευσαίσθην
Plural κελευσαίμεθα κελεύσαισθε κελεύσαιντο
ImperativeSingular κέλευσαι κελευσάσθω
Dual κελεύσασθον κελευσάσθων
Plural κελεύσασθε κελευσάσθων
Infinitive κελεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελευσαμενος κελευσαμενου κελευσαμενη κελευσαμενης κελευσαμενον κελευσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκελεύσθην ἐκελεύσθης ἐκελεύσθη
Dual ἐκελεύσθητον ἐκελευσθήτην
Plural ἐκελεύσθημεν ἐκελεύσθητε ἐκελεύσθησαν
SubjunctiveSingular κελεύσθω κελεύσθῃς κελεύσθῃ
Dual κελεύσθητον κελεύσθητον
Plural κελεύσθωμεν κελεύσθητε κελεύσθωσιν*
OptativeSingular κελευσθείην κελευσθείης κελευσθείη
Dual κελευσθείητον κελευσθειήτην
Plural κελευσθείημεν κελευσθείητε κελευσθείησαν
ImperativeSingular κελεύσθητι κελευσθήτω
Dual κελεύσθητον κελευσθήτων
Plural κελεύσθητε κελευσθέντων
Infinitive κελευσθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελευσθεις κελευσθεντος κελευσθεισα κελευσθεισης κελευσθεν κελευσθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκέλευκα κεκέλευκας κεκέλευκεν*
Dual κεκελεύκατον κεκελεύκατον
Plural κεκελεύκαμεν κεκελεύκατε κεκελεύκᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκελεύκω κεκελεύκῃς κεκελεύκῃ
Dual κεκελεύκητον κεκελεύκητον
Plural κεκελεύκωμεν κεκελεύκητε κεκελεύκωσιν*
OptativeSingular κεκελεύκοιμι κεκελεύκοις κεκελεύκοι
Dual κεκελεύκοιτον κεκελευκοίτην
Plural κεκελεύκοιμεν κεκελεύκοιτε κεκελεύκοιεν
ImperativeSingular κεκέλευκε κεκελευκέτω
Dual κεκελεύκετον κεκελευκέτων
Plural κεκελεύκετε κεκελευκόντων
Infinitive κεκελευκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκελευκως κεκελευκοντος κεκελευκυῑα κεκελευκυῑᾱς κεκελευκον κεκελευκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκέλευσμαι κεκέλευσαι κεκέλευσται
Dual κεκέλευσθον κεκέλευσθον
Plural κεκελεύσμεθα κεκέλευσθε κεκελεύσαται
ImperativeSingular κεκέλευσο κεκελεύσθω
Dual κεκέλευσθον κεκελεύσθων
Plural κεκέλευσθε κεκελεύσθων
Infinitive κεκέλευσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκελευσμενος κεκελευσμενου κεκελευσμενη κεκελευσμενης κεκελευσμενον κεκελευσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ ἐὰν Κτησικλῆσ ὁ μέτοικοσ συγχωρήσῃ τούτῳ, πονηρὸσ πονηρῷ, μὴ παραδοθῆναι τοῖσ πράκτορσιν τὸν προσοφλόντα κατὰ τὸν νόμον, διὰ τοῦτο δεῖ τὴν πόλιν ἀπεστερῆσθαι τῶν ἐκ τῶν νόμων ἐπικειμένων ζημιῶν, ἀλλὰ προσήκει τοὺσ ἀντιδίκουσ ὑπὲρ μὲν τῶν ἰδίων, ὅπωσ ἂν αὑτοὺσ πείθωσιν, διοικεῖσθαι πρὸσ ἀλλήλουσ, ὑπὲρ δὲ τῶν πρὸσ τὸ δημόσιον, ὅπωσ ἂν οἱ νόμοι κελεύωσιν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 33:2)
  • οἱ δὲ Σαυνῖται τῶν πρέσβεων ἀκούσαντεσ ἠγανάκτουν τε καὶ ἀπελογοῦντο πρῶτον μὲν οὐκ ἐπὶ τούτῳ πεποιῆσθαι λέγοντεσ τὰσ περὶ τῆσ εἰρήνησ ὁμολογίασ, ἐπὶ τῷ μηδένα μήτε φίλον ἴδιον ἡγήσασθαι μήτ’ ἐχθρόν, ἐὰν μὴ Ῥωμαῖοι κελεύωσιν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 17-18, chapter 2 2:1)
  • ἐὰν δὲ μηδὲν ἔχοντεσ δίκαιον κελεύωσιν αὑτοῖσ χαρίζεσθαι, μεμνῆσθαι χρὴ ὅτι διδάσκουσιν ὑμᾶσ ἐπιορκεῖν καὶ τοῖσ νόμοισ μὴ πείθεσθαι, καὶ ὅτι λίαν προθύμωσ τοῖσ ἀδικοῦσι βοηθοῦντεσ πολλοὺσ τῶν αὐτῶν ἔργων ἐπιθυμεῖν ποιήσουσι. (Lysias, Speeches, 27:2)
  • ἐὰν μὲν τοίνυν ἀποδείξῃ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὡσ ἔστι νόμοσ ὃσ κελεύει τοὺσ σιτοπώλασ συνωνεῖσθαι τὸν σῖτον, ἐὰν οἱ ἄρχοντεσ κελεύωσιν, ἀποψηφίσασθε· (Lysias, Speeches, 10:1)
  • ἃ μὲν οὖν εἰσ γυναῖκασ εὖ ἔχοντα ὁ Ῥωμύλοσ ἐνομοθέτησεν, ἐξ ὧν κοσμιωτέρασ περὶ τοὺσ ἄνδρασ αὐτὰσ ἀπειργάσατο, ταῦτ’ ἐστιν, ἃ δ’ εἰσ αἰδῶ καὶ δικαιοσύνην παίδων, ἵνα σέβωσι τοὺσ πατέρασ ἅπαντα πράττοντέσ τε καὶ λέγοντεσ ὅσα ἂν ἐκεῖνοι κελεύωσιν, ἔτι τούτων ἦν σεμνότερα καὶ μεγαλοπρεπέστερα καὶ πολλὴν ἔχοντα παρὰ τοὺσ ἡμετέρουσ νόμουσ διαφοράν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 26 1:1)

Synonyms

  1. I urge

  2. I command

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION