Hyperides, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 17:

ἔτι δὲ καὶ ὁ περὶ] τῶν διαθηκῶν ν[όμο]σ παραπλήσιοσ τούτοισ ἐστίν· κελεύε[ι γὰρ ἐξεῖν]αι τὰ ἑαυτοῦ [δια]τίθεσθα[ι ὅπωσ ἄν] τισ βούληται πλὴν [ἢ γή]ρωσ ἕνε[κεν] ἢ νόσου ἢ μανιῶν ἢ γυ[ναικὶ] πειθόμ[ενο]ν ἢ [ὑπὸ] δεσμοῦ ἢ ὑ[πὸ ἀνά]γκησ κ[ατ]αληφθ[έντ]α. ὅπου δὲ οὐδὲ [περὶ] τῶν αὑτοῦ ἰδίων αἱ [μὴ δ]ίκαιαι διαθῆκαι κύριαί εἰσιν, πῶσ Ἀθηνογένει γε κα[τὰ τῶ]ν ἐμῶν συνθεμένῳ τοιαῦτα δεῖ [κύρι]α εἶναι;