Aristides, Aelius, Orationes, Ἐλευσίνιος 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 2:)

ὅσα μὲν δὴ θέασ ἐχόμενα εἶδον γενεαὶ παμπληθεῖσ εὐδαιμόνων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ἐν τοῖσ ἀρρήτοισ φάσμασιν· ἃ δ’ εἰσ τὸ μέσον ποιηταὶ καὶ λογοποιοὶ καὶ συγγραφεῖσ πάντεσ ὑμνοῦσι, κόρην τὴν Δήμητροσ ἀφανῆ γενέσθαι χρόνον ἔστιν ὃν, Δήμητρα δ’ ἐπέρχεσθαι γῆν πᾶσαν καὶ θάλατταν ζητοῦσαν τὴν θυγατέρα, τέωσ μὲν οὖν οὐχ οἱάν τε εἶναι εὑρεῖν, ἐλθοῦσαν δ’ εἰσ Ἐλευσῖνα τήν τε ἐπωνυμίαν δοῦναι τῷ τόπῳ καὶ τὴν κόρην εὑροῦσαν ποιῆσαι τὰ μυστήρια· καὶ γενέσθαι δὴ τὸν σῖτον παρὰ μὲν ταῖν θεαῖν τοῖσ Ἀθηναίοισ, παρὰ δὲ τῶν Ἀθηναίων καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ· ‐ καὶ τούτοισ Κελεόσ τε καὶ Μετάνειρα καὶ Τριπτόλεμοσ ἐπιφημίζονται καὶ ἁρ́ματα δὴ δρακόντων ὑπόπτερα ὑπὲρ πάσησ γῆσ καὶ θαλάττησ φερόμενα· ‐ μυηθῆναι δὲ ξένων πρώτουσ Ἡρακλέα καὶ Διοσκούρουσ, ἀγῶνά τε γυμνικὸν γενέσθαι πρῶτον Ἐλευσῖνι τῆσ Ἀττικῆσ, καὶ τὸ ἆθλον εἶναι τοῦ καρποῦ τοῦ φανθέντοσ, πειρωμένων τῶν ἀνθρώπων ὅσον εἰσ ἰσχὺν ἐκ τῆσ ἡμέρου τροφῆσ ἐπέδοσαν· ἀπάγειν δὲ καὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἀπαρχὰσ τῶν καρπῶν ἑκάστοτε Ἀθήναζε ὡσ μητροπόλει σφῶν τε αὐτῶν καὶ τῶν καρπῶν τῶν Ἀθηναίων τῇ πόλει. Εὐμολπίδαι δὲ καὶ Κήρυκεσ εἰσ Ποσειδῶ τε καὶ Ἑρμῆν ἀναφέροντεσ οἱ μὲν ἱεροφάντασ, οἱ δὲ δᾳδούχουσ παρείχοντο. καὶ τὰ μὲν εἰσ μύθουσ ἀνήκοντα τοιαῦτα. τὰ δ’ ὕστερον Ἡρακλειδῶν εἰσ Πελοπόννησον κατελθόντων καὶ χρόνου διαγενομένου Δωριεῖσ ἐπ’ Ἀθήνασ ἐστράτευον. ὡσ δ’ Ἐλευσῖνι γίγνονται, καταισχυνθέντεσ, εἴτε καὶ δείσαντεσ χρὴ λέγειν, ἀπιόντεσ ᾤχοντο τὴν αὐτήν. ἡ δ’ ἐκείνων τότε κίνησισ Ιὠνίαν οἰκίζει παρ’ ἡμῖν. γενομένου δὲ τοῦ Μηδικοῦ στόλου καὶ μεγίστων δὴ πραγμάτων καὶ κινδύνων οὐ μόνον τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ πᾶν ὅσον ἔξω τῆσ Περσικῆσ ἀρχῆσ ἦν κατασχόντων, πολλὰ μὲν τῶν ἐν τοῖσ Ἕλλησιν ἱερῶν ἐμπίμπραται, καὶ πρόσ γε ἡ κορυφὴ τῆσ Ἑλλάδοσ ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλισ·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION