Sense

1. an order, command, behest, call, summons

Examples

• τάδ’ ἐξ ἀθύμου δεσπότου κελευσμάτων ἠθροῦμεν· (Sophocles, Antigone, episode 2:1)
• οὐ γὰρ ἄλλο γε οὐδὲν ἢ σιωπῇ καὶ τῶν κελευσμάτων κομισθήσονται, μόνον οὐκ αἰσχυνόμενοι τὴν θάλατταν. (Aristides, Aelius, Orationes, 12:10)

Similar forms

• κελεύσας (333)
• κελεύσαντος (201)
• κελεῦσαι (93)
• κελευσθεὶς (30)
• κελεύσῃ (20)
• κελεύσαντες (17)
• κέλευσον (15)
• κέλευσε (14)
• κελεύσασα (13)
• κελεύσω (13)
• κελευστῶν (11)
• κελευσθέντα (10)
• κελεύσαντα (9)
• κελεύσειεν (9)
• κελευσθείς (8)
• κελεύσματι (7)
• κελεύσωσιν (7)
• κελεῦσαί (7)
• κελευσάντων (7)
• κελευσθὲν (7)
• κελεύσειε (6)
• κέλευσεν (6)
• κέλευσμα (5)
• κελεύσει (5)
• κελεύσματος (5)
• κελεύσαντι (5)
• κελεύσομεν (4)
• κελεύσαι (4)
• κελεύσοντας (4)
• κέλευσέ (3)
• κελεύσειν (3)
• κελευστοῦ (3)
• κελευσθείη (3)
• κελεύσατε (3)
• κελευσταῖς (3)
• κελεύσεις (3)
• κελεύσαιμ (2)
• κελευστὴν (2)
• κελευσμάτων (2)
• κελεύσοντα (2)
• κέλευσαν (2)
• κελευσθῆναι (2)
• κελευστὴς (2)
• κελεύσουσι (2)
• κελεύσητε (2)
• κελεύσετε (2)
• κελευσθεῖεν (2)
• κελεύσωσι (2)
• κέλευσμ (2)
• κελευσμὸν (2)
• κελευστὰς (2)
• κέλευσα (1)
• κελεύσ[ασ] (1)
• κελεύσῃς (1)
• κέλευσὸν (1)
• κελευσταὶ (1)
• κελευστικῇ (1)
• [κελεύσαντοσ] (1)
• κελεύσεσιν (1)
• κελευσμῶν (1)
• κελεύσουσιν (1)
• κελεύσων (1)
• κελεῦσαὶ (1)
• κέλευσις (1)
• κελευσθεῖσα (1)
• Κελευστάνωρ (1)
• κελεύσματα (1)
• κέλευσμά (1)
• κελευσμοῦ (1)
• κελευσθέν (1)
• κελευστάς (1)
• κελεύσαντας (1)
• κέλευσας (1)
• κέλευσόν (1)
• κελευστός (1)
• κελεύσαιτε (1)
• κελεύσμασιν (1)
• κελευσθῇ (1)
• κελευστήν (1)
• κελεύσασι (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary