뜻

1. 명령, 지시, 칙령, 지휘, 순서, 울음소리

1. an order, command, behest, call, summons

예문

• ἀβασίλευτόν ἐστιν ἡ ἀκρὶσ καὶ στρατεύει ἀφ̓ ἑνὸσ κελεύσματοσ εὐτάκτωσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 24:63)

  (70인역 성경, 잠언 24:63)

• κέλευσμα δ’ ἦν κατ’ ἄστυ Τροί‐ ασ τόδ’· (Euripides, Hecuba, choral, strophe 23)

  (에우리피데스, Hecuba, choral, strophe 23)

• ναῦται δ’ ἐπευφήμησαν εὐχαῖσιν κόρησ παιᾶνα, γυμνὰσ ἐκ <πέπλων> ἐπωμίδασ κώπῃ προσαρμόσαντεσ ἐκ κελεύσματοσ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 7:10)

  (에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 7:10)

• τῷ δ’ ἐνάτῳ μηνὶ πέμπτῃ ἱσταμένου, περὶ τὴν δευτέραν τοῦ στόματοσ ἄνοιξιν ‐ ἅπαξ γὰρ δὴ τοῦτο κατὰ τὴν ὡρ́αν ἑκάστην ἐποίει τὸ κῆτοσ, ὥστε ἡμᾶσ πρὸσ τὰσ ἀνοίξεισ τεκμαίρεσθαι τὰσ ὡρ́ασ ‐ περὶ οὖν τὴν δευτέραν, ὥσπερ ἔφην, ἄνοιξιν, ἄφνω βοή τε πολλὴ καὶ θόρυβοσ ἠκούετο καὶ ὥσπερ κελεύσματα καὶ εἰρεσίαι· (Lucian, Verae Historiae, book 1 40:1)

  (루키아노스, Verae Historiae, book 1 40:1)

• τάδ’ ἐξ ἀθύμου δεσπότου κελευσμάτων ἠθροῦμεν· (Sophocles, Antigone, episode 2:1)

  (소포클레스, Antigone, episode 2:1)

• νὴ Δία, ἤνπερ εἰδῇσ κέλευσμά τι τῶν ναυτικῶν. (Lucian, Cataplus, (no name) 19:13)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 19:13)

• καὶ τοῦτο ἦν αὐτοῖσ κέλευσμα πρὸσ ἀμφοτέρουσ ἐσ διαλύσεισ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 10 2:8)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:8)

• ὑπόστητε γενναίωσ τὸ λοιπὸν τῆσ συγκλήτου κέλευσμα· (Appian, The Foreign Wars, chapter 12 2:2)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 2:2)

• οἱ δὲ πρέσβεισ ἀπήγγελλον πρῶτα μὲν τὸ κέλευσμα τῶν ὑπάτων· (Appian, The Foreign Wars, chapter 13 2:9)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 2:9)

유사 형태

• κελεύσας (333)
• κελεύσαντος (201)
• κελεῦσαι (93)
• κελευσθεὶς (30)
• κελεύσῃ (20)
• κελεύσαντες (17)
• κέλευσον (15)
• κέλευσε (14)
• κελεύσασα (13)
• κελεύσω (13)
• κελευστῶν (11)
• κελευσθέντα (10)
• κελεύσαντα (9)
• κελεύσειεν (9)
• κελευσθείς (8)
• κελευσθὲν (7)
• κελεύσματι (7)
• κελεύσωσιν (7)
• κελεῦσαί (7)
• κελευσάντων (7)
• κελεύσειε (6)
• κέλευσεν (6)
• κελεύσαντι (5)
• κέλευσμα (5)
• κελεύσει (5)
• κελεύσματος (5)
• κελεύσαι (4)
• κελεύσοντας (4)
• κελεύσομεν (4)
• κελεύσεις (3)
• κέλευσέ (3)
• κελεύσειν (3)
• κελευστοῦ (3)
• κελευσθείη (3)
• κελεύσατε (3)
• κελευσταῖς (3)
• κέλευσμ (2)
• κελευσμὸν (2)
• κελευστὰς (2)
• κελεύσαιμ (2)
• κελευστὴν (2)
• κελευσμάτων (2)
• κελεύσοντα (2)
• κέλευσαν (2)
• κελευσθῆναι (2)
• κελευστὴς (2)
• κελεύσουσι (2)
• κελεύσητε (2)
• κελεύσετε (2)
• κελευσθεῖεν (2)
• κελεύσωσι (2)
• κελεύσασι (1)
• κέλευσα (1)
• κελεύσ[ασ] (1)
• κελεύσῃς (1)
• κέλευσὸν (1)
• κελευσταὶ (1)
• κελευστικῇ (1)
• [κελεύσαντοσ] (1)
• κελεύσεσιν (1)
• κελευσμῶν (1)
• κελεύσουσιν (1)
• κελεύσων (1)
• κελεῦσαὶ (1)
• κέλευσις (1)
• κελευσθεῖσα (1)
• Κελευστάνωρ (1)
• κελεύσματα (1)
• κέλευσμά (1)
• κελευσμοῦ (1)
• κελευσθέν (1)
• κελευστάς (1)
• κελεύσαντας (1)
• κέλευσας (1)
• κέλευσόν (1)
• κελευστός (1)
• κελεύσαιτε (1)
• κελεύσμασιν (1)
• κελευσθῇ (1)
• κελευστήν (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록