Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κείρω κερῶ ἔκειρα κέκαρκα κέκαρμαι ἐκέρθην

Structure: κείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I shear, shave, cut hair short
  2. The Greek New Testament, Acts 18:18:
  3. I ravage, waste
  4. I destroy, consume, devour
  5. I cut short, lessen, reduce

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κείρω κείρεις κείρει
Dual κείρετον κείρετον
Plural κείρομεν κείρετε κείρουσιν*
SubjunctiveSingular κείρω κείρῃς κείρῃ
Dual κείρητον κείρητον
Plural κείρωμεν κείρητε κείρωσιν*
OptativeSingular κείροιμι κείροις κείροι
Dual κείροιτον κειροίτην
Plural κείροιμεν κείροιτε κείροιεν
ImperativeSingular κείρε κειρέτω
Dual κείρετον κειρέτων
Plural κείρετε κειρόντων, κειρέτωσαν
Infinitive κείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κειρων κειροντος κειρουσα κειρουσης κειρον κειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κείρομαι κείρει, κείρῃ κείρεται
Dual κείρεσθον κείρεσθον
Plural κειρόμεθα κείρεσθε κείρονται
SubjunctiveSingular κείρωμαι κείρῃ κείρηται
Dual κείρησθον κείρησθον
Plural κειρώμεθα κείρησθε κείρωνται
OptativeSingular κειροίμην κείροιο κείροιτο
Dual κείροισθον κειροίσθην
Plural κειροίμεθα κείροισθε κείροιντο
ImperativeSingular κείρου κειρέσθω
Dual κείρεσθον κειρέσθων
Plural κείρεσθε κειρέσθων, κειρέσθωσαν
Infinitive κείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κειρομενος κειρομενου κειρομενη κειρομενης κειρομενον κειρομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέρω κέρεις κέρει
Dual κέρειτον κέρειτον
Plural κέρουμεν κέρειτε κέρουσιν*
OptativeSingular κέροιμι κέροις κέροι
Dual κέροιτον κεροίτην
Plural κέροιμεν κέροιτε κέροιεν
Infinitive κέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κερων κερουντος κερουσα κερουσης κερουν κερουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέρουμαι κέρει, κέρῃ κέρειται
Dual κέρεισθον κέρεισθον
Plural κεροῦμεθα κέρεισθε κέρουνται
OptativeSingular κεροίμην κέροιο κέροιτο
Dual κέροισθον κεροίσθην
Plural κεροίμεθα κέροισθε κέροιντο
Infinitive κέρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κερουμενος κερουμενου κερουμενη κερουμενης κερουμενον κερουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κερθήσομαι κερθήσῃ κερθήσεται
Dual κερθήσεσθον κερθήσεσθον
Plural κερθησόμεθα κερθήσεσθε κερθήσονται
OptativeSingular κερθησοίμην κερθήσοιο κερθήσοιτο
Dual κερθήσοισθον κερθησοίσθην
Plural κερθησοίμεθα κερθήσοισθε κερθήσοιντο
Infinitive κερθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κερθησομενος κερθησομενου κερθησομενη κερθησομενης κερθησομενον κερθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κειρον έ̓κειρες έ̓κειρεν*
Dual ἐκείρετον ἐκειρέτην
Plural ἐκείρομεν ἐκείρετε έ̓κειρον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκειρόμην ἐκείρου ἐκείρετο
Dual ἐκείρεσθον ἐκειρέσθην
Plural ἐκειρόμεθα ἐκείρεσθε ἐκείροντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κειρα έ̓κειρας έ̓κειρεν*
Dual ἐκείρατον ἐκειράτην
Plural ἐκείραμεν ἐκείρατε έ̓κειραν
SubjunctiveSingular κείρω κείρῃς κείρῃ
Dual κείρητον κείρητον
Plural κείρωμεν κείρητε κείρωσιν*
OptativeSingular κείραιμι κείραις κείραι
Dual κείραιτον κειραίτην
Plural κείραιμεν κείραιτε κείραιεν
ImperativeSingular κείρον κειράτω
Dual κείρατον κειράτων
Plural κείρατε κειράντων
Infinitive κείραι
Participle MasculineFeminineNeuter
κειρᾱς κειραντος κειρᾱσα κειρᾱσης κειραν κειραντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκειράμην ἐκείρω ἐκείρατο
Dual ἐκείρασθον ἐκειράσθην
Plural ἐκειράμεθα ἐκείρασθε ἐκείραντο
SubjunctiveSingular κείρωμαι κείρῃ κείρηται
Dual κείρησθον κείρησθον
Plural κειρώμεθα κείρησθε κείρωνται
OptativeSingular κειραίμην κείραιο κείραιτο
Dual κείραισθον κειραίσθην
Plural κειραίμεθα κείραισθε κείραιντο
ImperativeSingular κείραι κειράσθω
Dual κείρασθον κειράσθων
Plural κείρασθε κειράσθων
Infinitive κείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κειραμενος κειραμενου κειραμενη κειραμενης κειραμενον κειραμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκέρθην ἐκέρθης ἐκέρθη
Dual ἐκέρθητον ἐκερθήτην
Plural ἐκέρθημεν ἐκέρθητε ἐκέρθησαν
SubjunctiveSingular κέρθω κέρθῃς κέρθῃ
Dual κέρθητον κέρθητον
Plural κέρθωμεν κέρθητε κέρθωσιν*
OptativeSingular κερθείην κερθείης κερθείη
Dual κερθείητον κερθειήτην
Plural κερθείημεν κερθείητε κερθείησαν
ImperativeSingular κέρθητι κερθήτω
Dual κέρθητον κερθήτων
Plural κέρθητε κερθέντων
Infinitive κερθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κερθεις κερθεντος κερθεισα κερθεισης κερθεν κερθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκαρκα κέκαρκας κέκαρκεν*
Dual κεκάρκατον κεκάρκατον
Plural κεκάρκαμεν κεκάρκατε κεκάρκᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκάρκω κεκάρκῃς κεκάρκῃ
Dual κεκάρκητον κεκάρκητον
Plural κεκάρκωμεν κεκάρκητε κεκάρκωσιν*
OptativeSingular κεκάρκοιμι κεκάρκοις κεκάρκοι
Dual κεκάρκοιτον κεκαρκοίτην
Plural κεκάρκοιμεν κεκάρκοιτε κεκάρκοιεν
ImperativeSingular κέκαρκε κεκαρκέτω
Dual κεκάρκετον κεκαρκέτων
Plural κεκάρκετε κεκαρκόντων
Infinitive κεκαρκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκαρκως κεκαρκοντος κεκαρκυῑα κεκαρκυῑᾱς κεκαρκον κεκαρκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκαρμαι κέκαρσαι κέκαρται
Dual κέκαρθον κέκαρθον
Plural κεκάρμεθα κέκαρθε κεκάραται
ImperativeSingular κέκαρσο κεκάρθω
Dual κέκαρθον κεκάρθων
Plural κέκαρθε κεκάρθων
Infinitive κέκαρθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκαρμενος κεκαρμενου κεκαρμενη κεκαρμενης κεκαρμενον κεκαρμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐν τῷ κείρεσθαι αὐτὸν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ —καὶ ἐγένετο ἀπ’ ἀρχῆσ ἡμερῶν εἰσ ἡμέρασ, ὡσ ἂν ἐκείρετο, ὅτι κατεβαρύνετο ἐπ’ αὐτὸν— καὶ κειρόμενοσ αὐτὴν ἔστησε τὴν τρίχα τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ διακοσίουσ σίκλουσ ἐν τῷ σίκλῳ τῷ βασιλικῷ. (Septuagint, Liber II Samuelis 14:26)
  • ἔφη δὲ Δίκαιοσ ὁ Θεοκύδεοσ, ἀνὴρ Ἀθηναῖοσ φυγάσ τε καὶ παρὰ Μήδοισι λόγιμοσ γενόμενοσ τοῦτον τὸν χρόνον, ἐπείτε ἐκείρετο ἡ Ἀττικὴ χώρη ὑπὸ τοῦ πεζοῦ στρατοῦ τοῦ Ξέρξεω ἐοῦσα ἔρημοσ Ἀθηναίων, τυχεῖν τότε ἐὼν ἅμα Δημαρήτῳ τῷ Λακεδαιμονίῳ ἐν τῷ Θριασίῳ πεδίῳ, ἰδεῖν δὲ κονιορτὸν χωρέοντα ἀπ’ Ἐλευσῖνοσ ὡσ ἀνδρῶν μάλιστά κῃ τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν τε σφέασ τὸν κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ εἰή ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆσ ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν ἰάκχον. (Herodotus, The Histories, book 8, chapter 65 2:1)

Synonyms

  1. I shear

  2. I ravage

  3. I destroy

  4. I cut short

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION