Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατασύρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατασύρω κατασυρω κατέσυρα

Structure: κατα (Prefix) + σύρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to pull down, lay waste, ravage
  2. to drag away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασύρω κατασύρεις κατασύρει
Dual κατασύρετον κατασύρετον
Plural κατασύρομεν κατασύρετε κατασύρουσιν*
SubjunctiveSingular κατασύρω κατασύρῃς κατασύρῃ
Dual κατασύρητον κατασύρητον
Plural κατασύρωμεν κατασύρητε κατασύρωσιν*
OptativeSingular κατασύροιμι κατασύροις κατασύροι
Dual κατασύροιτον κατασυροίτην
Plural κατασύροιμεν κατασύροιτε κατασύροιεν
ImperativeSingular κατασύρε κατασυρέτω
Dual κατασύρετον κατασυρέτων
Plural κατασύρετε κατασυρόντων, κατασυρέτωσαν
Infinitive κατασύρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασυρων κατασυροντος κατασυρουσα κατασυρουσης κατασυρον κατασυροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασύρομαι κατασύρει, κατασύρῃ κατασύρεται
Dual κατασύρεσθον κατασύρεσθον
Plural κατασυρόμεθα κατασύρεσθε κατασύρονται
SubjunctiveSingular κατασύρωμαι κατασύρῃ κατασύρηται
Dual κατασύρησθον κατασύρησθον
Plural κατασυρώμεθα κατασύρησθε κατασύρωνται
OptativeSingular κατασυροίμην κατασύροιο κατασύροιτο
Dual κατασύροισθον κατασυροίσθην
Plural κατασυροίμεθα κατασύροισθε κατασύροιντο
ImperativeSingular κατασύρου κατασυρέσθω
Dual κατασύρεσθον κατασυρέσθων
Plural κατασύρεσθε κατασυρέσθων, κατασυρέσθωσαν
Infinitive κατασύρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασυρομενος κατασυρομενου κατασυρομενη κατασυρομενης κατασυρομενον κατασυρομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασύρω κατασύρεις κατασύρει
Dual κατασύρετον κατασύρετον
Plural κατασύρομεν κατασύρετε κατασύρουσιν*
OptativeSingular κατασύροιμι κατασύροις κατασύροι
Dual κατασύροιτον κατασυροίτην
Plural κατασύροιμεν κατασύροιτε κατασύροιεν
Infinitive κατασύρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασυρων κατασυροντος κατασυρουσα κατασυρουσης κατασυρον κατασυροντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασύρομαι κατασύρει, κατασύρῃ κατασύρεται
Dual κατασύρεσθον κατασύρεσθον
Plural κατασυρόμεθα κατασύρεσθε κατασύρονται
OptativeSingular κατασυροίμην κατασύροιο κατασύροιτο
Dual κατασύροισθον κατασυροίσθην
Plural κατασυροίμεθα κατασύροισθε κατασύροιντο
Infinitive κατασύρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασυρομενος κατασυρομενου κατασυρομενη κατασυρομενης κατασυρομενον κατασυρομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέσυρον κατέσυρες κατέσυρεν*
Dual κατεσύρετον κατεσυρέτην
Plural κατεσύρομεν κατεσύρετε κατέσυρον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεσυρόμην κατεσύρου κατεσύρετο
Dual κατεσύρεσθον κατεσυρέσθην
Plural κατεσυρόμεθα κατεσύρεσθε κατεσύροντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέσυρα κατέσυρας κατέσυρεν*
Dual κατεσύρατον κατεσυράτην
Plural κατεσύραμεν κατεσύρατε κατέσυραν
SubjunctiveSingular κατασύρω κατασύρῃς κατασύρῃ
Dual κατασύρητον κατασύρητον
Plural κατασύρωμεν κατασύρητε κατασύρωσιν*
OptativeSingular κατασύραιμι κατασύραις κατασύραι
Dual κατασύραιτον κατασυραίτην
Plural κατασύραιμεν κατασύραιτε κατασύραιεν
ImperativeSingular κατασύρον κατασυράτω
Dual κατασύρατον κατασυράτων
Plural κατασύρατε κατασυράντων
Infinitive κατασύραι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασυρᾱς κατασυραντος κατασυρᾱσα κατασυρᾱσης κατασυραν κατασυραντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεσυράμην κατεσύρω κατεσύρατο
Dual κατεσύρασθον κατεσυράσθην
Plural κατεσυράμεθα κατεσύρασθε κατεσύραντο
SubjunctiveSingular κατασύρωμαι κατασύρῃ κατασύρηται
Dual κατασύρησθον κατασύρησθον
Plural κατασυρώμεθα κατασύρησθε κατασύρωνται
OptativeSingular κατασυραίμην κατασύραιο κατασύραιτο
Dual κατασύραισθον κατασυραίσθην
Plural κατασυραίμεθα κατασύραισθε κατασύραιντο
ImperativeSingular κατασύραι κατασυράσθω
Dual κατασύρασθον κατασυράσθων
Plural κατασύρασθε κατασυράσθων
Infinitive κατασύρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασυραμενος κατασυραμενου κατασυραμενη κατασυραμενης κατασυραμενον κατασυραμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "καὶ γὰρ αὕτη τοὺσ πόρουσ ἀναστομοῦσα καὶ ἀνοίγουσα κατασύρει τὸν ῥύπον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 9:4)
  • πύργουσ τε οὖν καὶ καταπέλτασ ἐπάγων καὶ χελώνασ ἔνια διέσειε, καὶ δρεπάνοισ ἀπὸ κάλων ἐπάλξεισ τε κατέσυρε καὶ τὸ τεῖχοσ ἀπεγύμνου. (Appian, The Foreign Wars, chapter 6 2:4)
  • κυκλοτερὴσ μὲν γάρ ἐστιν καὶ κοῖλοσ, ἀναδίδωσιν δὲ τὴν ὑελίνην ψάμμον, ἣν ὅταν ἐκκενώσῃ πολλὰ πλοῖα προσσχόντα, πάλιν ἀντιπληροῦται τὸ χωρίον, κατασυρόντων μὲν ὥσπερ ἐπίτηδεσ τότε τῶν ἀνέμων εἰσ αὐτὸ τὴν ἔξωθεν ἀργὴν ψάμμον, τοῦ δὲ μετάλλου πᾶσαν εὐθέωσ μεταβάλλοντοσ εἰσ ὑέλον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 249:1)
  • μετὰ δὲ ταῦτα πλεύσασ ἐπὶ Μεθώνην τῆσ Λακωνικῆσ, τήν τε χώραν κατέσυρε καὶ τῇ πόλει προσβολὰσ ἐποιεῖτο. (Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 43 3:1)
  • ὅθεν ἀδεῶσ ἐπέτρεχον καὶ κατέσυρον ἀεὶ ταύτασ τὰσ χώρασ. (Polybius, Histories, book 2, chapter 5 2:2)

Synonyms

  1. to pull down

  2. to drag away

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION