Sense

1. contempt, a spirit of disdain

Examples

• ἐξεπιστάμενοι γὰρ ὧν ἀναπλήσειαν κακῶν ἔστιν οὓσ κἀκεῖνοι μεγαλοφρόνωσ καταφρονημάτων τε πρὸσ τὴν τύχην, αὐτοὶ λανθάνειν αὐτοὺσ ὧν πράξειαν μὴ δυνάμενοι μόνωσ πιστεύουσιν κτήσεσθαι τοῦ ὑπόπτου τὸ ἀδεέσ, εἰ παντελὲσ αἱρεῖσθαι δυνηθεῖεν αὐτούσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 201:2)

Similar forms

• καταφρονήσας (40)
• καταφρόνησιν (40)
• καταφρονήσει (33)
• καταφρονῆσαι (25)
• καταφρονήσεως (23)
• καταφρονηθῆναι (15)
• καταφρόνησις (12)
• καταφρονητικῶς (11)
• καταφρονήσαντα (9)
• καταφρονήσῃ (6)
• καταφρονητικὸν (4)
• καταφρονηθεὶς (4)
• καταφρονηταὶ (4)
• καταφρονήσειε (4)
• καταφρονηταί (4)
• καταφρονήματι (4)
• καταφρονήσωσιν (3)
• καταφρονηθῶσι (3)
• καταφρονήσῃς (3)
• καταφρονήσειν (3)
• καταφρονήσασαν (2)
• καταφρόνησίς (2)
• καταφρονήσειεν (2)
• καταφρονήσητε (2)
• καταφρονήσειαν (2)
• καταφρόνησον (2)
• καταφρονητικὸς (2)
• καταφρονήματος (2)
• καταφρονήσωσι (2)
• καταφρονηθῶμεν (2)
• καταφρονήσουσι (2)
• καταφρονητέον (2)
• καταφρονῇς (1)
• καταφρονήσετε (1)
• καταφρονητάς (1)
• καταφρονημάτων (1)
• καταφρονήσαντι (1)
• καταφρονητὴς (1)
• καταφρονηθήσῃ (1)
• καταφρονήσαιεν (1)
• καταφρονήσεωσ̓ (1)
• καταφρονῆτε (1)
• καταφρονήσασα (1)
• καταφρονήσεις (1)
• καταφρονητική (1)
• καταφρονητής (1)
• καταφρονήσομεν (1)
• καταφρονητὰς (1)
• καταφρονητικόν (1)
• καταφρονηθείη (1)
• καταφρονητικά (1)
• καταφρονῆσαν (1)
• καταφρονήσειας (1)
• καταφρονητικῶν (1)
• καταφρονηθῇ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.