κατάδηλος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κατάδηλος
κατάδηλον
Structure:
καταδηλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- quite manifest, plain, visible, known, discover, to be discovered
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- δείσαντοσ δὲ τοῦ κελευσθέντοσ εἰσ τοσοῦτο πλῆθοσ προελθεῖν μόνου, τὴν δειλίαν τοῦ στρατιώτου μὴ βουληθεὶσ κατάδηλον γενέσθαι τοῖσ Τιβεριεῦσιν, αὐτὸν Κλεῖτον φωνήσασ "ἐπειδὴ καὶ ἄξιοσ, εἶπον, ὑπάρχεισ ἀμφοτέρασ τὰσ χεῖρασ ἀποβαλεῖν οὕτωσ ἀχάριστοσ εἰσ ἐμὲ γενόμενοσ, γενοῦ σαυτοῦ δημόσιοσ, μὴ καὶ ἀπειθήσασ χείρονα τιμωρίαν ὑπόσχῃσ. (Flavius Josephus, 206:1)
- ἐπεὶ δ’ ἀρξάμενοσ λέγειν ὁ Κικέρων ὑπερφυῶσ ἐκίνει καὶ προὔβαινεν αὐτῷ πάθει τε ποικίλοσ καὶ χάριτι θαυμαστὸσ ὁ λόγοσ, πολλὰσ μὲν ἱέναι χρόασ ἐπὶ τοῦ προσώπου τόν Καίσαρα, πάσασ δὲ τῆσ ψυχῆσ τρεπόμενον τροπὰσ κατάδηλον εἶναι, τέλοσ δὲ τῶν κατὰ Φάρσαλον ἁψαμένου τοῦ ῥήτοροσ ἀγώνων ἐκπαθῆ γενόμενον τιναχθῆναι τῷ σώματι καὶ τῆσ χειρὸσ ἐκβαλεῖν ἔνια τῶν γραμματείων, τόν γοῦν ἄνθρωπον ἀπέλυσε τῆσ αἰτίασ βεβιασμένοσ. (Plutarch, Cicero, chapter 39 6:1)
- καίτοι μεγάλαι μὲν εὐθὺσ ἐξιόντι διοσημίαι παρηκολούθουν, ἀρξαμένου δὲ τὰ μὲν λέγειν ἐν τῷ στρατοπέδῳ, τὰ δὲ ἀναγινώσκειν, τοσαυτάκισ ἐβρόντησε καὶ κατήστραψε, καὶ τοσοῦτοσ ὄμβροσ καὶ ζόφοσ ἐξεχύθη εἰσ τὸ στρατόπεδον καὶ τὴν πόλιν, ὡσ κατάδηλον εἶναι μὴ προσιέμενον μηδὲ ἐπαινοῦν τὸ δαιμόνιον γινομένην οὐκ ἐπ’ ἀγαθῷ τὴν εἰσποίησιν. (Plutarch, Galba, chapter 23 2:2)
- πρῶτον μὲν οὖν τὸ μὴ λίαν κατάδηλον εἶναι τὸ πόμα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 66 1:8)
- "τούτων ἕνεκα καὶ συνουσίασ ἁγνὸν τὸ σῶμα καὶ τὸν βίον ὅλωσ ἀνεπίμικτον ἀλλοδαπαῖσ ὁμιλίαισ καὶ ἄθικτον φυλάττουσι τῆσ Πυθίασ, καὶ πρὸ τοῦ χρηστηρίου τὰ σημεῖα λαμβάνουσιν, οἰόμενοι τῷ θεῷ κατάδηλον εἶναι, πότε τὴν πρόσφορον ἔχουσα κρᾶσιν καὶ διάθεσιν ἀβλαβῶσ ὑπομενεῖ τὸν ἐνθουσιασμόν, οὔτε γὰρ πάντασ οὔτε τοὺσ αὐτοὺσ ἀεὶ διατίθησιν ὡσαύτωσ ἡ τοῦ πνεύματοσ δύναμισ, ἀλλ’ ὑπέκκαυμα παρέχει καὶ ἀρχὴν ὥσπερ εἴρηται τοῖσ πρὸσ; (Plutarch, De defectu oraculorum, section 518)
- ὡσ δ’ ἂν καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν εἰρημένων κατάδηλόν σοι γένηται, ἔστι δ’ ἀνάγκη πρῶτον ἁπάντων εἰπεῖν καὶ δεῖξαι τί ποτέ ἐστι τὸ Χερρόνησον ὑμᾶσ ἀσφαλῶσ ἔχειν πεποιηκόσ· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:4)