Sense

1. to be clean or pure, to be clean or free from, to be pure or clear

Examples

• ὅθεν οὔτ’ οἰκία πολυτελὴσ οὔτε χρυσίου πλῆθοσ οὔτ’ ἀξίωμα γένουσ οὔτε μέγεθοσ ἀρχῆσ, οὐ λόγου χάρισ οὐ δεινότησ εὐδίαν παρέχει βίῳ καὶ γαλήνην τοσαύτην, ὅσην ψυχὴ καθαρεύουσα πραγμάτων καὶ βουλευμάτων πονηρῶν καὶ τὴν τοῦ βίου πηγὴν τὸ ἦθοσ ἀτάραχον ἔχουσα καὶ ἀμίαντον· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 19 3:3)
• ὅσην ψυχὴ καθαρεύουσα πραγμάτων καὶ βουλευμάτων πονηρῶν καὶ τὴν τοῦ βίου πηγὴν τὸ ἦθοσ ἀτάραχον ἔχουσα καὶ ἀμίαντον· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 19 8:1)
• πέτραι τ’ ἠλίβατοι, ὅτι τοι νόοσ ἐστὶν ἀπηνήσ ὥσπερ γὰρ Ὑπερείδησ ὁ ῥήτωρ ἠξίου σκοπεῖν Ἀθηναίουσ μὴ μόνον εἰ πικρόσ ἐστιν, ἀλλ’ εἰ προῖκα πικρόσ, οὕτωσ ἡ τοῦ φίλου νουθεσία καθαρεύουσα παντὸσ ἰδίου πάθουσ αἰδεστόν ἐστι καὶ σεμνὸν καὶ ἀναντίβλεπτον. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 26 7:1)
• λέγεται δὲ τὴν ναῦν, ἣ ἔφερεν αὐτό, ἰλύι τοῦ ποταμοῦ τοῦ Τιβέριοσ ἐνσχεθεῖσαν οὐδεμιᾷ μηχανῇ σαλεύεσθαι, μέχρι, τῶν μάντεων προειπόντων ἕψεσθαι μόνωσ εἰ γυνὴ καθαρεύουσα ξένων ἀνδρῶν ἑλκύσειε, Κλαυδίαν Κόινταν, μοιχείασ ἔγκλημα ἔχουσαν ἔτι ἄκριτον, καὶ δι’ ἀσωτίαν ἐσ αὐτὸ πιθανωτάτην οὖσαν, ἐπιθειάσαι τε πολλὰ περὶ τῆσ ἀναμαρτησίασ, καὶ ἀναδήσασθαι τῇ μίτρᾳ τὸ σκάφοσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 2:5)

Similar forms

• καθαρεύειν (19)
• καθαρεύει (8)
• καθαρείως (7)
• καθαρεύοντα (6)
• καθαρεύων (5)
• καθαρεύουσα (4)
• καθαρεύουσαν (2)
• καθαρεύοντι (2)
• καθαρεῦσαι (2)
• καθαρευούσης (2)
• καθαρεύωμεν (2)
• καθαρείων (2)
• καθαρεύοντες (2)
• καθαρεῦον (2)
• καθαρευτέον (2)
• καθαρευόντων (2)
• καθάρειοι (1)
• καθαρεύεται (1)
• καθαρεύσῃ (1)
• καθαρείου (1)
• καθαρεῖ (1)
• καθαρεύσας (1)
• καθαρευουσῶν (1)
• καθάρειος (1)
• καθαρευουσαν (1)
• καθαρεύσαντα (1)
• καθαρείους (1)
• καθαρεύοντας (1)
• καθαρεύουσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.