Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κάμπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κάμπτω κάμψω ἔκαμψα κέκαμμαι ἐκάμφθην

Structure: κάμπτ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: lengthd. from Root KAMP, v. kamph/

Sense

  1. I bend, curve
  2. (figuratively)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κάμπτω κάμπτεις κάμπτει
Dual κάμπτετον κάμπτετον
Plural κάμπτομεν κάμπτετε κάμπτουσιν*
SubjunctiveSingular κάμπτω κάμπτῃς κάμπτῃ
Dual κάμπτητον κάμπτητον
Plural κάμπτωμεν κάμπτητε κάμπτωσιν*
OptativeSingular κάμπτοιμι κάμπτοις κάμπτοι
Dual κάμπτοιτον καμπτοίτην
Plural κάμπτοιμεν κάμπτοιτε κάμπτοιεν
ImperativeSingular κάμπτε καμπτέτω
Dual κάμπτετον καμπτέτων
Plural κάμπτετε καμπτόντων, καμπτέτωσαν
Infinitive κάμπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καμπτων καμπτοντος καμπτουσα καμπτουσης καμπτον καμπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κάμπτομαι κάμπτει, κάμπτῃ κάμπτεται
Dual κάμπτεσθον κάμπτεσθον
Plural καμπτόμεθα κάμπτεσθε κάμπτονται
SubjunctiveSingular κάμπτωμαι κάμπτῃ κάμπτηται
Dual κάμπτησθον κάμπτησθον
Plural καμπτώμεθα κάμπτησθε κάμπτωνται
OptativeSingular καμπτοίμην κάμπτοιο κάμπτοιτο
Dual κάμπτοισθον καμπτοίσθην
Plural καμπτοίμεθα κάμπτοισθε κάμπτοιντο
ImperativeSingular κάμπτου καμπτέσθω
Dual κάμπτεσθον καμπτέσθων
Plural κάμπτεσθε καμπτέσθων, καμπτέσθωσαν
Infinitive κάμπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καμπτομενος καμπτομενου καμπτομενη καμπτομενης καμπτομενον καμπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κάμψω κάμψεις κάμψει
Dual κάμψετον κάμψετον
Plural κάμψομεν κάμψετε κάμψουσιν*
OptativeSingular κάμψοιμι κάμψοις κάμψοι
Dual κάμψοιτον καμψοίτην
Plural κάμψοιμεν κάμψοιτε κάμψοιεν
Infinitive κάμψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καμψων καμψοντος καμψουσα καμψουσης καμψον καμψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κάμψομαι κάμψει, κάμψῃ κάμψεται
Dual κάμψεσθον κάμψεσθον
Plural καμψόμεθα κάμψεσθε κάμψονται
OptativeSingular καμψοίμην κάμψοιο κάμψοιτο
Dual κάμψοισθον καμψοίσθην
Plural καμψοίμεθα κάμψοισθε κάμψοιντο
Infinitive κάμψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καμψομενος καμψομενου καμψομενη καμψομενης καμψομενον καμψομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καμφθήσομαι καμφθήσῃ καμφθήσεται
Dual καμφθήσεσθον καμφθήσεσθον
Plural καμφθησόμεθα καμφθήσεσθε καμφθήσονται
OptativeSingular καμφθησοίμην καμφθήσοιο καμφθήσοιτο
Dual καμφθήσοισθον καμφθησοίσθην
Plural καμφθησοίμεθα καμφθήσοισθε καμφθήσοιντο
Infinitive καμφθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καμφθησομενος καμφθησομενου καμφθησομενη καμφθησομενης καμφθησομενον καμφθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓καμπτον έ̓καμπτες έ̓καμπτεν*
Dual ἐκάμπτετον ἐκαμπτέτην
Plural ἐκάμπτομεν ἐκάμπτετε έ̓καμπτον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκαμπτόμην ἐκάμπτου ἐκάμπτετο
Dual ἐκάμπτεσθον ἐκαμπτέσθην
Plural ἐκαμπτόμεθα ἐκάμπτεσθε ἐκάμπτοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓καμψα έ̓καμψας έ̓καμψεν*
Dual ἐκάμψατον ἐκαμψάτην
Plural ἐκάμψαμεν ἐκάμψατε έ̓καμψαν
SubjunctiveSingular κάμψω κάμψῃς κάμψῃ
Dual κάμψητον κάμψητον
Plural κάμψωμεν κάμψητε κάμψωσιν*
OptativeSingular κάμψαιμι κάμψαις κάμψαι
Dual κάμψαιτον καμψαίτην
Plural κάμψαιμεν κάμψαιτε κάμψαιεν
ImperativeSingular κάμψον καμψάτω
Dual κάμψατον καμψάτων
Plural κάμψατε καμψάντων
Infinitive κάμψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καμψᾱς καμψαντος καμψᾱσα καμψᾱσης καμψαν καμψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκαμψάμην ἐκάμψω ἐκάμψατο
Dual ἐκάμψασθον ἐκαμψάσθην
Plural ἐκαμψάμεθα ἐκάμψασθε ἐκάμψαντο
SubjunctiveSingular κάμψωμαι κάμψῃ κάμψηται
Dual κάμψησθον κάμψησθον
Plural καμψώμεθα κάμψησθε κάμψωνται
OptativeSingular καμψαίμην κάμψαιο κάμψαιτο
Dual κάμψαισθον καμψαίσθην
Plural καμψαίμεθα κάμψαισθε κάμψαιντο
ImperativeSingular κάμψαι καμψάσθω
Dual κάμψασθον καμψάσθων
Plural κάμψασθε καμψάσθων
Infinitive κάμψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καμψαμενος καμψαμενου καμψαμενη καμψαμενης καμψαμενον καμψαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκάμφθην ἐκάμφθης ἐκάμφθη
Dual ἐκάμφθητον ἐκαμφθήτην
Plural ἐκάμφθημεν ἐκάμφθητε ἐκάμφθησαν
SubjunctiveSingular καμφθῶ καμφθῇς καμφθῇ
Dual καμφθῆτον καμφθῆτον
Plural καμφθῶμεν καμφθῆτε καμφθῶσιν*
OptativeSingular καμφθείην καμφθείης καμφθείη
Dual καμφθείητον καμφθειήτην
Plural καμφθείημεν καμφθείητε καμφθείησαν
ImperativeSingular κάμφθητι καμφθήτω
Dual κάμφθητον καμφθήτων
Plural κάμφθητε καμφθέντων
Infinitive καμφθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
καμφθεις καμφθεντος καμφθεισα καμφθεισης καμφθεν καμφθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπὶ τούτῳ δὲ καμφθεὶσ ἐπειρᾶτο μὲν ἐγκαρτερεῖν τῷ ἤθει καὶ διαφυλάττειν τὸ μεγαλόψυχον, ἐπιφέρων δὲ τῷ νεκρῷ στέφανον ἡττήθη τοῦ πάθουσ πρὸσ τὴν ὄψιν, ὥστε κλαυθμόν τε ῥῆξαι καὶ πλῆθοσ ἐκχέαι δακρύων, οὐδέποτε τοιοῦτον οὐδὲν ἐν τῷ λοιπῷ βίῳ πεποιηκώσ. (Plutarch, , chapter 36 5:1)
  • οὐ ταῦτα ταύτῃ Μοῖρά πω τελεσφόροσ κρᾶναι πέπρωται, μυρίαισ δὲ πημοναῖσ δύαισ τε καμφθεὶσ ὧδε δεσμὰ φυγγάνω· (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 5:3)
  • τῶν δὴ τοιούτων εὐθυντὴσ τίσ ἱκανόσ, ἄν τίσ τί εἴπῃ σκολιὸν αὐτῶν <ἢ> καμφθεὶσ ὑπὸ βάρουσ μὲν τὴν ἀρχὴν πράξῃ, τῆσ δ’ αὑτοῦ δυνάμεωσ ἐνδείᾳ πρὸσ τὴν τῆσ ἀρχῆσ ἀξίαν; (Plato, Laws, book 12 29:2)

Synonyms

  1. I bend

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION