Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 374:

(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 374:)

ὅσα μὲν οὖν ἐμψυχότατα τῶν ὀστῶν ἦν, ὀλιγίσταισ συνέφραττε σαρξίν, ἃ δ’ ἀψυχότατα ἐντόσ, πλείσταισ καὶ πυκνοτάταισ, καὶ δὴ κατὰ τὰσ συμβολὰσ τῶν ὀστῶν, ὅπῃ μήτινα ἀνάγκην ὁ λόγοσ ἀπέφαινεν δεῖν αὐτὰσ εἶναι, βραχεῖαν σάρκα ἔφυσεν, ἵνα μήτε ἐμποδὼν ταῖσ καμπαῖσιν οὖσαι δύσφορα τὰ σώματα ἀπεργάζοιντο, ἅτε δυσκίνητα γιγνόμενα, μήτ’ αὖ πολλαὶ καὶ πυκναὶ σφόδρα τε ἐν ἀλλήλαισ ἐμπεπιλημέναι, διὰ στερεότητα ἀναισθησίαν ἐμποιοῦσαι, δυσμνημονευτότερα καὶ κωφότερα τὰ περὶ τὴν διάνοιαν ποιοῖεν. διὸ δὴ τό τε τῶν μηρῶν καὶ κνημῶν καὶ τὸ περὶ τὴν τῶν ἰσχίων φύσιν τά τε περὶ τὰ τῶν βραχιόνων ὀστᾶ καὶ τὰ τῶν πήχεων, καὶ ὅσα ἄλλα ἡμῶν ἄναρθρα, ὅσα τε ἐντὸσ ὀστᾶ δι’ ὀλιγότητα ψυχῆσ ἐν μυελῷ κενά ἐστιν φρονήσεωσ, ταῦτα πάντα συμπεπλήρωται σαρξίν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION