Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κάμνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κάμνω καμοῦμαι ἔκαμον κέκμηκα

Structure: κάμν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: lengthd. from the Root KAM

Sense

  1. exert oneself, labour, work hard

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κάμνω κάμνεις κάμνει
Dual κάμνετον κάμνετον
Plural κάμνομεν κάμνετε κάμνουσιν*
SubjunctiveSingular κάμνω κάμνῃς κάμνῃ
Dual κάμνητον κάμνητον
Plural κάμνωμεν κάμνητε κάμνωσιν*
OptativeSingular κάμνοιμι κάμνοις κάμνοι
Dual κάμνοιτον καμνοίτην
Plural κάμνοιμεν κάμνοιτε κάμνοιεν
ImperativeSingular κάμνε καμνέτω
Dual κάμνετον καμνέτων
Plural κάμνετε καμνόντων, καμνέτωσαν
Infinitive κάμνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καμνων καμνοντος καμνουσα καμνουσης καμνον καμνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κάμνομαι κάμνει, κάμνῃ κάμνεται
Dual κάμνεσθον κάμνεσθον
Plural καμνόμεθα κάμνεσθε κάμνονται
SubjunctiveSingular κάμνωμαι κάμνῃ κάμνηται
Dual κάμνησθον κάμνησθον
Plural καμνώμεθα κάμνησθε κάμνωνται
OptativeSingular καμνοίμην κάμνοιο κάμνοιτο
Dual κάμνοισθον καμνοίσθην
Plural καμνοίμεθα κάμνοισθε κάμνοιντο
ImperativeSingular κάμνου καμνέσθω
Dual κάμνεσθον καμνέσθων
Plural κάμνεσθε καμνέσθων, καμνέσθωσαν
Infinitive κάμνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καμνομενος καμνομενου καμνομενη καμνομενης καμνομενον καμνομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καμοῦμαι καμεῖ, καμῇ καμεῖται
Dual καμεῖσθον καμεῖσθον
Plural καμούμεθα καμεῖσθε καμοῦνται
OptativeSingular καμοίμην καμοῖο καμοῖτο
Dual καμοῖσθον καμοίσθην
Plural καμοίμεθα καμοῖσθε καμοῖντο
Infinitive καμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καμουμενος καμουμενου καμουμενη καμουμενης καμουμενον καμουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓καμνον έ̓καμνες έ̓καμνεν*
Dual ἐκάμνετον ἐκαμνέτην
Plural ἐκάμνομεν ἐκάμνετε έ̓καμνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκαμνόμην ἐκάμνου ἐκάμνετο
Dual ἐκάμνεσθον ἐκαμνέσθην
Plural ἐκαμνόμεθα ἐκάμνεσθε ἐκάμνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓καμον έ̓καμες έ̓καμεν*
Dual ἐκάμετον ἐκαμέτην
Plural ἐκάμομεν ἐκάμετε έ̓καμον
ImperativeSingular κάμε καμέτω
Dual κάμετον καμέτων
Plural κάμετε καμόντων

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκμηκα κέκμηκας κέκμηκεν*
Dual κεκμήκατον κεκμήκατον
Plural κεκμήκαμεν κεκμήκατε κεκμήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκμήκω κεκμήκῃς κεκμήκῃ
Dual κεκμήκητον κεκμήκητον
Plural κεκμήκωμεν κεκμήκητε κεκμήκωσιν*
OptativeSingular κεκμήκοιμι κεκμήκοις κεκμήκοι
Dual κεκμήκοιτον κεκμηκοίτην
Plural κεκμήκοιμεν κεκμήκοιτε κεκμήκοιεν
ImperativeSingular κέκμηκε κεκμηκέτω
Dual κεκμήκετον κεκμηκέτων
Plural κεκμήκετε κεκμηκόντων
Infinitive κεκμηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκμηκως κεκμηκοντος κεκμηκυῑα κεκμηκυῑᾱς κεκμηκον κεκμηκοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δ’ ἐστὶ καὶ ῥηθῆναι κατ’ ἀξίαν ἀδύνατον τοσαῦτα πονοῦσιν καὶ κάμνουσιν ἐν ταῖσ συνουσίαισ, ὥστε πλείονοσ ἐνταῦθα καὶ ἐπὶ τοῦτο μάλιστα τῆσ ὑγιείασ δεῖσθαι, μυρίων ὄντων ὁσημέραι τῶν ἐπιτριβόντων τὸ σῶμα καὶ πρὸσ ἐσχάτην ἀπόγνωσιν καταπονούντων. (Lucian, De mercede, (no name) 6:5)
  • ἐν τῷδε γὰρ κάμνουσιν αἱ πολλαὶ πόλεισ, ὅταν τισ ἐσθλὸσ καὶ πρόθυμοσ ὢν ἀνὴρ μηδὲν φέρηται τῶν κακιόνων πλέον. (Euripides, Hecuba, episode 2:4)
  • καίτοι πρὸσ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἅπαντα μὲν ἃ ἔφην, ἐάσωμεν αὐτοῦ καταβαλόντεσ καὶ λήθη τισ ἔστω αὐτῶν ὥσπερ τῶν πρὸ Εὐκλείδου ἄρχοντοσ πραχθέντων, ὑποθέμενοι δὲ ταύτην φιλοσοφίαν ὀρθὴν εἶναι τὴν τῶν Στωϊκῶν, ἄλλην δὲ μηδ̓ ἡντιναοῦν, ἴδωμεν εἰ ἐφικτὴ αὕτη καὶ δυνατή ἐστιν, ἢ μάτην κάμνουσιν ὁπόσοι ἐφίενται αὐτῆσ· (Lucian, 157:1)
  • δεύτερον δ’ οἶμαι τὸ περὶ τὰσ τροφὰσ ἃσ προσφέρετε τοῖσ κάμνουσιν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 32)
  • "ὁ γὰρ οὕτω διαθεὶσ ἑτέρουσ, ὥστε καὶ χαίρειν καὶ γάνυσθαι καὶ ποθεῖν ἅψασθαι καὶ προσαγορεῦσαι, δῆλόσ ἐστι καὶ τυφλῷ μεγάλασ ἔχων ἐν ἑαυτῷ καὶ καρπούμενοσ ἡδονάσ, ὅθεν οὐδὲ κάμνουσιν ὠφελοῦντεσ οὐδ’ ἀπαγορεύουσιν, ἀλλὰ τοιαύτασ αὐτῶν ἀκούομεν φωνάσ πολλοῦ σε θνητοῖσ ἄξιον τίκτει πατήρ καί μήποτέ γε παυσώμεσθα δρῶντεσ εὖ βροτούσ καὶ τί δεῖ περὶ τῶν ἄκρωσ ἀγαθῶν λέγειν; (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 175)

Synonyms

  1. exert oneself

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION