Sense

1. to choke, throttle, strangle, chokes, to be choked, stifled, to be drowned
2. to vex, torment
3. to cook in a close-covered vessel, to stew

Examples

• ἐν οἷς νομίζεται ὀπτᾶν τε τυροῦ Χερρονησίτου τόμους ἕψειν τ ἐλαίῳ ῥάφανον ἠγλαισμένην πνίγειν τε παχέων ἀρνίων στηθύνια τίλλειν τε φάττας καὶ κίχλας ὁμοῦ σπίνοις κοινῇ τε χναύειν τευθίσιν σηπίδια πιλεῖν τε πολλὰς πλεκτάνας ἐπιστρεφῶς πίνειν τε πολλὰς κύλικας εὐζωρεστέρας. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 10 1:1)
• ἤδη με πνίγεις καὶ σὺ χαἰ βόες σέθεν. (Sophocles, Ichneutae 33:8)
• πρὸ μιᾶς δὲ ἡμέρας πυθόμενος τὸν ἄρχοντα Γράνιον, ὡς ὀφείλων δημόσιον χρέος οὐκ ἀποδίδωσιν, ἀλλ ἀναμένει τὴν αὐτοῦ τελευτήν, μετεπέμψατο τὸν ἄνθρωπον εἰς τὸ δωμάτιον καί περιστήσας τοὺς ὑπηρέτας ἐκέλευσε πνίγειν, τῇ δὲ κραυγῇ καί τῷ σπαραγμῷ τὸ ἀπόστημα ῥήξας πλῆθος αἵματος ἐξέβαλεν. (Plutarch, Sulla, chapter 37 3:1)
• μή ποτ οὖν οὕτως καὶ ἄνθρωπος δυστυχής ἐστιν οὐχ ὁ μὴ δυνάμενος λέοντας πνίγειν ἢ ἀνδριάντας περιλαμβάνειν οὐ γὰρ πρὸς τοῦτο δυνάμεις τινὰς ἔχων ἐλήλυθεν παρὰ τῆς φύσεως, ἀλλ ὁ ἀπολωλεκὼς τὸ εὔγνωμον, ὁ τὸ πιστόν· (Epictetus, Works, book 4, 14:2)
• θύει δὲ οὐδεὶς ἐστεφανωμένος οὐδὲ θυμιᾷ οὐδὲ σπένδει, οὐδὲ σφάττουσι τὸ ἱερεῖον ἀλλὰ πνίγουσιν, ἵνα μὴ λελωβημένον ἀλλ ὁλόκληρον διδῶται τῷ θεῷ: (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 108:9)

Similar forms

• πνῖγος (12)
• πνίγει (10)
• πνίγους (10)
• πνιγὸς (6)
• πνιγὶ (6)
• πνιγμοῦ (4)
• πνίγειν (3)
• πνιγεὶς (3)
• πνιγώδη (3)
• πνίγη (2)
• πνίγα (2)
• πνιγμὸν (2)
• πνίγῃ (2)
• πνῖγμα (2)
• πνιγμὸς (2)
• πνιγεὺς (2)
• πνιγί (2)
• πνιγμῷ (2)
• πνίγων (2)
• πνιγμοὶ (1)
• πνιγέα (1)
• πνιγεύς (1)
• πνιγί· (1)
• πνιγηρᾷ (1)
• πνῖγε (1)
• πνῖγες (1)
• πνίγωσι (1)
• πνίγεις (1)
• πνιγηρὰ (1)
• πνιγμοί (1)
• πνίγεα (1)
• πνίγα· (1)
• πνίγεος (1)
• πνιγηρὴ (1)
• πνιγμός? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.