κακόνους
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
κακόνους
κακόνουν
Structure:
κακονο
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- ill-disposed, disaffected, bearing malice against
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐσῶν δὲ πολλῶν μὲν εἰκόνων αὐτοῦ, μεγάλων δὲ τιμῶν, ἃσ αἱ πόλεισ ἐψηφίσαντο, Ῥωμαῖοσ ἀνὴρ ἐν τοῖσ περὶ Κόρινθον ἀτυχήμασι τῆσ Ἑλλάδοσ ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν ἁπάσασ καὶ διώκειν αὐτόν, ἐνδεικνύμενοσ, ὥσπερ ἔτι ζῶντα, Ῥωμαίοισ πολέμιον καὶ κακόνουν γενέσθαι, λόγων δὲ λεχθέντων καὶ Πολυβίου πρὸσ τὸν συκοφάντην ἀντειπόντοσ οὔθ ὁ Μόμμιοσ οὔτε οἱ πρέσβεισ ὑπέμειναν ἀνδρὸσ ἐνδόξου τιμὰσ ἀφανίσαι, καίπερ οὐκ ὀλίγα τοῖσ περὶ Τίτον καὶ Μάνιον ἐναντιωθέντοσ, ἀλλὰ τῆσ χρείασ τὴν ἀρετὴν ἐκεῖνοι καὶ τὸ καλὸν, ὡσ ἐοίκε, τοῦ λυσιτελοῦσ διώριζον, ὀρθῶσ καὶ προσηκόντωσ τοῖσ μὲν ὠφελοῦσι μισθὸν καὶ χάριν παρὰ τῶν εὖ παθόντων, τοῖσ δ’ ἀγαθοῖσ τιμὴν ὀφείλεσθαι παρὰ τῶν ἀγαθῶν ἀεὶ νομίζοντεσ. (Plutarch, Philopoemen, chapter 21 5:2)
- ἐγὼ γὰρ ὅταν τιν’ ἴδω τὸν μὲν ἐν Σούσοισ καὶ Ἐγβατάνοισ δεδοικότα καὶ κακόνουν εἶναι τῇ πόλει φάσκοντα, ὃσ καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματα καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο εἰ δὲ μὴ ἐδέχεσθ’ ὑμεῖσ, ἀλλ’ ἀπεψηφίζεσθε, οὐ τἀκείνου αἴτια, ὑπὲρ δὲ τοῦ ἐπὶ ταῖσ θύραισ ἐγγὺσ οὑτωσὶ ἐν μέσῃ τῇ Ἑλλάδι αὐξανομένου λῃστοῦ τῶν Ἑλλήνων ἄλλο τι λέγοντα, θαυμάζω, καὶ δέδοικα τοῦτον, ὅστισ ἂν ᾖ ποτ’, ἔγωγε, ἐπειδὴ οὐχ οὗτοσ Φίλιππον. (Demosthenes, Speeches, 40:1)
- καὶ τὸ τελευταῖον διελύθησαν, ἐφ’ ᾧτε κομισάμενον τὸν Λεωκράτην ἅπερ ἦν εἰσ τὴν οὐσίαν εἰσενηνεγμένοσ, μήτε κακόνουν εἶναι τῷ Πολυεύκτῳ, τῶν τε πρὸσ ἀλλήλουσ ἐγκλημάτων ἀπηλλάχθαι πάντων. (Demosthenes, Speeches 41-50, 6:3)
- ἢ νομίζεισ κακόνουν τὴν μητέρα σοι εἶναι; (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 10:5)
- ἐκ τούτου γὰρ καὶ ὑμεῖσ γνώσεσθε, κἀγὼ περὶ ἐμαυτοῦ τὴν ἀπολογίαν ποιήσομαι, ἀποφαίνων ὡσ οὔτε ἐξ ὧν ἐν δημοκρατίᾳ οὔτε ἐξ ὧν ἐν ὀλιγαρχία πεποίηκα, οὐδέν μοι προσῆκον κακόνουν εἶναι τῷ πλήθει τῷ ὑμετέρῳ. (Lysias, Speeches, 10:2)