Aristophanes, Peace, Episode

(아리스토파네스, Peace, Episode)

ἀλλ’ ὅ τι σιωπᾷσ ὦ πότνια κάτειπέ μοι. ἀλλ’ οὐκ ἂν εἴποι πρόσ γε τοὺσ θεωμένουσ· ὀργὴν γὰρ αὐτοῖσ ὧν ἔπαθε πολλὴν ἔχει. ἡ δ’ ἀλλὰ πρὸσ σὲ μικρὸν εἰπάτω μόνον. εἴφ’ ὅ τι νοεῖσ αὐτοῖσι πρὸσ ἔμ’ ὦ φιλτάτη. ἴθ’ ὦ γυναικῶν μισοπορπακιστάτη. εἰε͂ν, ἀκούω. ταῦτ’ ἐπικαλεῖσ; μανθάνω. ἀκούσαθ’ ὑμεῖσ ὧν ἕνεκα μομφὴν ἔχει. ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη μετὰ τἀν Πύλῳ σπονδῶν φέρουσα τῇ πόλει κίστην πλέαν ἀποχειροτονηθῆναι τρὶσ ἐν τἠκκλησίᾳ. ἡμάρτομεν ταῦτ’· ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε· ὁ νοῦσ γὰρ ἡμῶν ἦν τότ’ ἐν τοῖσ σκύτεσιν. ἴθι νυν ἄκουσον οἱο͂ν ἄρτι μ’ ἤρετο, ὅστισ κακόνουσ αὐτῇ μάλιστ’ ἦν ἐνθάδε, χὤστισ φίλοσ κἄσπευδεν εἶναι μὴ μάχασ. εὐνούστατοσ μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμοσ. ποῖόσ τισ οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ ὁ Κλεώνυμοσ; ψυχήν γ’ ἄριστοσ πλήν γ’ ὅτι οὐκ ἦν ἄρ’ οὗπέρ φησιν εἶναι τοῦ πατρόσ. εἰ γάρ ποτ’ ἐξέλθοι στρατιώτησ, εὐθέωσ ἀποβολιμαῖοσ τῶν ὅπλων ἐγίγνετο. ἔτι νῦν ἄκουσον οἱο͂ν ἄρτι μ’ ἤρετο, ὅστισ κρατεῖ νῦν τοῦ λίθου τοῦ ’ν τῇ πυκνί. Ὑπέρβολοσ νῦν τοῦτ’ ἔχει τὸ χωρίον. αὕτη τί ποιεῖσ; τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεισ; ἀποστρέφεται τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ’ ὅτι αὑτῷ πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο. ἀλλ’ οὐκέτ’ αὐτῷ χρησόμεθ’ οὐδέν, ἀλλὰ νῦν ἀπορῶν ὁ δῆμοσ ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸσ ὢν τοῦτον τέωσ τὸν ἄνδρα περιεζώσατο. πῶσ οὖν ξυνοίσει ταῦτ’ ἐρωτᾷ τῇ πόλει. εὐβουλότεροι γενησόμεθα. τρόπῳ τίνι; ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸσ ὤν. πρὸ τοῦ μὲν οὖν ἐψηλαφῶμεν ἐν σκότῳ τὰ πράγματα, νυνὶ δ’ ἅπαντα πρὸσ λύχνον βουλεύσομεν. ὢ ὤ, οἱᾶ́ μ’ ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι σου. τὰ τί; πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ’ ἃ κατέλιπεν τότε· πρῶτον δ’ ὅ τι πράττει Σοφοκλέησ ἀνήρετο. εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν. τὸ τί; ἐκ τοῦ Σοφοκλέουσ γίγνεται Σιμωνίδησ. Σιμωνίδησ; πῶσ; ὅτι γέρων ὢν καὶ σαπρὸσ κέρδουσ ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸσ πλέοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION