Sense

1. sound, noise, ringing of the ears
2. echo
3. (grammar) breathing (i.e. aspiration; rough (δᾰσεῖᾰ) or smooth (ψῑλή))
4. voice

Examples

• καὶ ἐγενήθη ὡς ἐλάλει Σαοὺλ πρὸς τὸν ἱερέα, καὶ ὁ ἦχος ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν ἀλλοφύλων ἐπορεύετο πορευόμενος καὶ ἐπλήθυνε. καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς τὸν ἱερέα. συνάγαγε τὰς χεῖράς σου. (Septuagint, Liber I Samuelis 14:19)
• μιᾷ γὰρ ἁλύσει σκότους πάντες ἐδέθησαν. εἴτε πνεῦμα συρίζον ἢ περὶ ἀμφιλαφεῖς κλάδους ὀρνέων ἦχος εὐμελὴς ἢ ρυθμὸς ὕδατος πορευομένου βίᾳ ἢ κτύπος ἀπηνὴς καταρριπτομένων πετρῶν, (Septuagint, Liber Sapientiae 17:18)
• εἰς φωνὴν ἔθετο ἦχος ὕδατος ἐν οὐρανῷ καὶ ἀνήγαγε νεφέλας ἀπ ἐσχάτου τῆς γῆς, ἀστραπὰς εἰς ὑετὸν ἐποίησε καὶ ἐξήγαγε φῶς ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Ieremiae 28:16)
• ἐνίοτε δέ, καὶ μάλιστα ὅταν ἐνερείσω τὴν ψυχήν, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ μοι φαίνεται καὶ τῆς φωνῆς ὁ ἦχος ἐν ταῖς ἀκοαῖς παραμένει: (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 7:2)
• τοιούτων οὖν ἔτι πολλῶν λεγομένων τότε ἐξάκουστος ἐγένετο κατὰ πᾶσαν τὴν πόλιν αὐλῶν τε βόμβος καὶ κυμβάλων ἦχος ἔτι τε τυμπάνων κτύπος μετὰ ᾠδῆς ἅμα γινόμενος. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 631)
• Διοκλῆς δὲ ὁ ὀψοφάγος, ὥς φησιν Ἡγήσανδρος, πυθομένου τινὸς αὐτοῦ πότερος χρηστότερος ἰχθύς, γόγγρος ἢ λάβραξ, ὁ μὲν ἑφθός, ἔφη, ὁ δὲ ὀπτός ὀψοφάγος δ ἦν καὶ Λεοντεὺς ὁ Ἀργεῖος τραγῳδός, Ἀθηνίωνος μὲν μαθητής, οἰκέτης δὲ γενόμενος Ιὄβα τοῦ Μαυρουσίων βασιλέως, ὥς φησιν Ἀμάραντος ἐν τοῖς περὶ σκηνῆς, γεγραφέναι φάσκων εἰς αὐτὸν τόδε τὸ ἐπίγραμμα τὸν Ιὄβαν, ὅτε κακῶς τὴν Ὑψιπύλην ὑπεκρίνατο μή με Λεοντῆος τραγικοῦ κιναρηφάγου ηχος λεύσσων Ὑψιπύλης ἐς κακὸν ἦτορ ὁρ´α. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 312)

Similar forms

• ἦχον (58)
• ἤχου (22)
• ἦχος (20)
• ἤχους (15)
• ἦχοι (10)
• ἠχοῦς (9)
• ἤχοις (5)
• Ἠχοῖ (3)
• ἠχοῦν (1)
• ἦχός (1)
• ἦχόν (1)
• ἡχοῦ (1)
• ηχος? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary