Sense

1. any inarticulate sound, a sound, noise
2. a mere sound, empty sound, noise

Examples

• ψόφοσ ἁρμάτων καὶ ἱππευόντων. κατοικοῦσα Λαχίσ, ἀρχηγὸσ ἁμαρτίασ αὐτή ἐστι τῇ θυγατρὶ Σιών, ὅτι ἐν σοὶ εὑρέθησαν ἀσέβειαι τοῦ Ἰσραήλ. (Septuagint, Prophetia Michaeae 1:13)
• Διόμηδεσ, οὐκ ἤκουσασ ‐ ἢ κενὸσ ψόφοσ στάζει δι’ ὤτων; (Euripides, Rhesus, episode1)
• ἔνθα δή, ὦ φιλότησ, πολλὰ καὶ ἐλεεινὰ ἦν καὶ ἀκοῦσαι καὶ ἰδεῖν μαστίγων τε γὰρ ὁμοῦ ψόφοσ ἠκούετο καὶ οἰμωγὴ τῶν ἐπὶ τοῦ πυρὸσ ὀπτωμένων καὶ στρέβλαι καὶ κύφωνεσ καὶ τροχοί, καὶ ἡ Χίμαιρα ἐσπάραττεν καὶ ὁ Κέρβεροσ ἐδάρδαπτεν. (Lucian, Necyomantia, (no name) 14:2)
• ἠπόρουν δὲ οἱ πλησίον οὗτινοσ εἰή τὰ νομίσματα, τοῦ μὲν παιδὸσ ἀρνουμένου μὴ ἀποβεβληκέναι, τοῦ δὲ Κλεοδήμου, καθ’ ὃν ὁ ψόφοσ ἐγένετο, μὴ προσποιουμένου τὴν ἀπόρριψιν. (Lucian, Symposium, (no name) 15:6)
• καὶ γὰρ ἀνοιγνυμένων ψόφοσ ἤδη τῶν προπυλαίων. (Aristotle, Choral, anapests11)

Similar forms

• ψόφον (75)
• ψόφου (50)
• ψόφος (38)
• ψόφους (18)
• ψόφοις (8)
• ψόφοι (4)
• ψοφοδεῆ (2)
• ψόφοισι (1)
• ψοφοῖεν (1)
• ψοφοῦσι (1)
• ψοφοδεᾶ (1)
• ψοφοίη (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.