ἦχος
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἦχος
ἤχου
Structure:
ἠχ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: later form of h)xh/, Theocr., Mosch.
Sense
- sound, noise, ringing of the ears
- echo
- (grammar) breathing (i.e. aspiration; rough (δᾰσεῖᾰ) or smooth (ψῑλή))
- voice
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὅτι ἐγὼ ὁ Θεόσ σου ὁ ταράσσων τὴν θάλασσαν καὶ ἠχῶν τὰ κύματα αὐτῆσ, Κύριοσ σαβαὼθ ὄνομά μοι. (Septuagint, Liber Isaiae 51:15)
- ὁ γὰρ ἀνὴρ οὗτοσ τὴν εὐέπειαν ἐκ παντὸσ διώκει καὶ τοῦ γλαφυρῶσ λέγειν στοχάζεται μᾶλλον ἢ τοῦ ἀφελῶσ, τῶν τε γὰρ φωνηέντων τὰσ παραλλήλουσ θέσεισ ὡσ ἐκλυούσασ τὰσ ἁρμονίασ τῶν ἤχων καὶ τὴν λειότητα τῶν φθόγγων λυμαινομένασ περιίσταται, περιόδῳ τε καὶ κύκλῳ περιλαμβάνειν τὰ νοήματα πειρᾶται ῥυθμοειδεῖ πάνυ καὶ οὐ πολὺ ἀπέχοντι τοῦ ποιητικοῦ μέτρου, ἀναγνώσεώσ τε μᾶλλον οἰκειότερόσ ἐστιν ἢ χρήσεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 2 1:4)
- δευτέρα δὲ καθ’ ἣν τῶν μὴ φωνηέντων ἃ μὲν καθ’ ἑαυτὰ ψόφουσ ὁποίουσ δή τινασ ἀποτελεῖν πέφυκε, ῥοῖζον ἢ σιγμὸν ἢ μυγμὸν ἢ τοιούτων τινῶν ἄλλων ἤχων δηλωτικούσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 145)
- οὔτε γὰρ ὁρατὸν οὐδὲν οὔτε γευστὸν οὔτε ἁπτὸν ἐκστάσεισ ἐπιφέρει καὶ ταραχὰσ καὶ πτοίασ τηλικαύτασ ἡλίκαι καταλαμβάνουσι τὴν ψυχὴν κτύπων τινῶν καὶ πατάγων καὶ ἢχων τῇ ἀκοῇ προσπεσόντων. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 2 4:2)
- εξομένασ, ἵνα μὴ συναπτόμεναι πρὸσ ἀλλήλασ αἱ καταλήγουσαί τε εἰσ τραχὺ γράμμα καὶ αἱ τὴν ἀρχὴν ἀπό τινοσ τοιούτου λαμβάνουσαι σπαδονισμοὺσ τῶν ἤχων ποιῶσι καὶ ἀντιτυπίασ, τῇ δὲ παρεμπιπτούσῃ λέξει προσαναπαυόμεναι μαλακοὺσ φαίνεσθαι ποιῶσι τοὺσ ἤχουσ καὶ συνεχεῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 40 2:1)
Synonyms
-
sound
-
echo
-
voice
